Living With The Game (Living Series #2)

Chapter 33

Napakunot ang noo ko nang maramdaman ang pagkirot ng ulo ko 'tsaka marahang nagmulat ng mata. Dahan-dahan akong umupo sa pagkakahiga dahil sobrang sakit talaga ng ulo ko. I gently massage my temple while still feeling asleep when I realized, wala ako sa kwarto ni Patrice or even sa bahay ni Claire. Where the hell I am?

Kung hindi ako nagkakamali I was talking to someone last night. I bit my lower lip to remember kung sino ba 'yung last na nakasama ko.

"Yeah right, it's Mateo Lopez." Mahinang usal ko bago napasulyap sa pinto ng kwarto na nakabukas. And my eyes widened when William entered the room. 

Kunot ang noo kong tinitigan ito, ni wala akong maalalang na-encounter ko ito how come I'm here? My eyes rounded before immediately checking myself. Thankfully I'm wearing the same outfit, but my sandals are taken off. 

"Tsk." He uttered before entering the room and slid the curtain. "I didn't do anything." He then said. 

Napalunok naman ako bago napayuko sa kahihiyan.

"Pero kung 'yung lalaki na 'yon ang kasama mo ewan ko nalang." 

He said that I barely understand. 

"Who?" Kunot ang noo na usal ko at humarap naman ito sa akin nang wala man lang expression. 

"Don't ever accept any drink from anyone."

Agad naman akong natauhan nang maalala ang nangyari bago pa man ako tuluyang mawalan ng malay dahil sa tama ng alak.

"I didn't accept any drink, okay?" Pagtataray ko bago umupo sa gilid ng kama nito.

"I'm just reminding you, h'wag mo akong tarayan jan." He then said before walking away. "Nagluto ako ng makakain, kumain ka muna bago umalis. 'Yang paper bag d'yan may lamang damit, kung gusto mong magpalit then go" Habol nito bago tuluyang nawala sa paningin ko. 

Agad ko naman nakita ang paper bag na nasa paahan ng kama na ngayon ko lang napansin. Agad ko itong kinuha at tinignan ang laman. Ternong damit ang laman nito, shorts at t-shirt, mayroon ding undies. I gulped as they are all brandnew. Kinuha ko nalang ito 'tsaka hinanap ang cr na agad ko namang nakita rito sa kwarto. Matapos kong maligo ay naabutan ''''''''''ko itong kumakain sa dining area na katapat lang ng living room. 

He was just busy eating while watching esports tournament online, didn't even bother looking at when I was already sitting in front of him. Well, wala akong pakialam. Mas okay na 'yon. Tahimik nalang din akong kumain when I saw him move and now facing at me.

"Since when have you been close to Mateo?" He then asked.

"You mean Mateo Lopez?" Paglilinaw ko naman.

"We're not close actually, we just met at the company yesterday because of the sponsorship." I answered at tumango-tango naman ito.

"You both seems so close." He coldly said before drinking some coffee, not leaving his eyes on me.

"Well, I d-don't know. I actually felt something weird since we met at the company." Kunot ang noo na usal ko bago ibinalik ang pansin sa pagkain ko.

I felt really weird like he knew me for so long. Pero ni pangalan niya ay hindi ko alam,not even familiar. Does he go on the same university with me way back in college? Well sobrang tagal na no'n eh. I was peacfully eating when I realized that my phone and purse aren't with me. Siniringan ko naman ito ng tingin before clearing my throat. 

"Would you mind if I ask where's my purse and phone?" Tanong ko bago humigop ng sabaw.

"Oh yeah, Patrice told me ibibigay nalang daw niya 'yon sa reception ng condominium na tinituluyan mo." He plainly said while looking at me. Agad akong umiwas sa mga tingin niya dahil naiilang ako. "Pwedi kitang ihatid kung gusto mo or I can just lend you some money." Dagdag pa nito.

"No, thanks." Agad kong usal bago tinapos ang pagkain ko ngunit agad ding napatigil nang maisip kung bakit nga ba niya ako dinala dito. 

"By the way," usal ko bago iniangat ang tingin sa kaniya na siya namang nakatingin na sa 'kin. "Bakit mo ako dinala rito, bakit mo ako pinatuloy rito, what exactly happened?" Sunod-sunod at taka kong tanong.

"I just saw you being so drunk and unconscious. I also saw Mateo was about to give you some drink and I stopped him and take you for good." He then explain while straightly looking into my eyes. 

"You know you don't have to do that, pwedi mo naman akong iwan kila Patrice." mahinang usal ko bago napayuko sa pagkain ko.

"I feel like I have to. Your friends are drunk as well and Patrice took care of them. Well, I did it already. You can't do anything about it dahil kumakain kana ngayon sa harap ko." He answered dahilan para mapatingin akong muli sa kaniya na siya namang nakatuon na muli ang pansin sa pinapanood nitong live tournament.

Tumahimik nalang ako at tinapos na ang pagkain ko. After that ay bumalik ako sa kwarto to fix my things 'tsaka bumalik sa dining area kung nasaan ito. I gulped heavily before pursing my lips. As he noticed my presence ay napa-krus ito ng braso 'tsaka ako tinitigan. 

"Ahm, Thank you for the food and for letting me in." Usal ko bago napakagat sa pang-ibaba kong labi. Sumandal naman ito sa pagkakaupo bago humigop ng kape, but I could see him smirking. Tsk. "I gotta go." I stated bago tuluyang umalis dahil ang awkward na naman ng atmosphere. 

Well here I am walking barefoot while holding my things. Agad na akong pumasok sa elevator dahil makikitawag ako sa reception area because I need to call my secretary at magpapasundo ako rito, kaysa naman kay William ako makitawag. As I arrived at the lobby ay agad akong binati ng receptionist.

"Good morning, Ma'am Joanna!"  

Agad nanlaki ang mata ko nang batiin ako ng receptionist at nang mamukhaan ko ito maging ang mga kasama nito. I blink twice to check if I'm seeing the right people before looking around the lobby. Marahan akong napaupo sa couch na malapit sa akin 'tsaka napabuga ng hangin. 

"No way." Mahinang usal ko before biting my lower lip.

We're on the same condominium!?

"Ma'am Joanna, ayos lang po ba kayo?" 

Agad akong napatayo at lumapit sa kanila.

"Where's my things?" I asked immediately nang maalalang iniwan daw dito ni Patrice ang purse at phone ko. 

"Oh yeah, ito mo ang mga gamit niyo. Iniwan ng kaibigan niyo pong si Patrice." The receptionist took something over the table 'tsaka nanlalaki ang mata nang makitang phone ko nga ito at purse. 

Nasa iisang condo nga lang talaga kami ni William! What the hell?! As I took my things ay agad akong nagpasalamat sa kanila at dali-daling umakyat sa unit ko. As I've reached my unit ay agad kong kinuha ang susi sa purse ko. 

"Small world." 

Napahinto ako nang marinig ang boses na iyon galing sa likuran ko. I turned around and saw William na halos kakalabas lang sa unit niya at nakangising nakatingin sa 'kin. Napayuko ito but I could still see him smirking before he left. Habang ako halos nakanganga pa rin dahil hindi makapaniwala sa nangyayari. 

Magkatapat lang kami ng unit!