Living With The Game (Living Series #2)

Chapter 20

"Shout out kay Robert San Jose, salamat sa 50 stars, lods."

"Eh?" I reacted, because Loraine just banned Claude.

"Shout out sa 'yo Miguel Hermosa. Why?" He said before looking at me.

"I'm gonna use Claude and she banned it, nag-show na nga ako eh." Inis na usal ko.

Kasi naman, nag-show na nga ako tapos biglang   'yon ang iba-ban niya? Pansin ko lang ha? Kanina pa 'tong Loraine na 'to eh, unang game sa steam ni William, inagawan ako ng buff, I need that! Badly need that because I'm using Karrie, na-comfort lang ako sa mga comments sa stream ni William asking why did she do that? Second game, she banned Esmeralda! She was the who will ban for the last spot! Eh 'yon ang gagamitin ko, nag-show na nga ako eh. First pick naman kami, ako naman 'yung s1, my goodness!

"Just use another hero, use Karrie and I'll be the tank."

Tumango nalang ako bago nag-show. I just show that I'm the top 16 local for Karrie. And I rolled my eyes as I saw her chat on the game.

[Team] Reyn: Karrie again?

[Team] Vileeeyn: Lock karrie!

And yeah, Vileeeyn just made me calm. Kung wala siyang tiwala sa Karrie ko, bahala siya. Baka ako magbuhat sa kanila kanina? MVP Karrie ko kanina kahit inagawan ako ng buff ng Loraine na 'yan. She's using Nana tapos kinuha buff ko? Seriously?

So the game started, she was using Nana again. Gusto ko sana mag-chat at sabihin din ang sinabi niya sa 'kin during picking kaso 'wag nalang.

"Akala ko ba funnel?" I asked, focusing on my phone.

"Hayaan mo na." He whispered. Tumango nalang ako.

Akala ko ay mag-f-funnel kami, we should be doing 1-3-1 rotation. Nanahimik nalang ako the whole game kahit may nakikita akong mali sa galaw ni Loraine, especially on her build. Maybe she wasn't a mage or either a support user, I'll shut my mouth now.

Hinatid ako ni William sa bahay after no'n, puro ako rant sa kaniya about sa game kahit na wala naman kaming talo, I was ranting about the performance of Loraine. Like, seriously? Parang nananadya, she was mocking me. Sa Karrie noong unang game, sinusubukan niya bang ma-gap ako? Mahirap ma-gap lalo na marksman ang gamit ko. She's good at playing naman, it's just the attitude.

"Calm down, baby." Natatawang ani William bago inihinto ang sasakyan sa tapat ng bahay.

"A-ah," I muttered as I move and feel pain down on me.

Napatingin ako kay William at nakitang nakangisi ito. Agad ko naman itong hinampas sa braso.

"Tuwang-tuwa ha? Tuwang-tuwa?"

"I'm sorry, sobrang sakit ba?" Biglang aniya na may pag-aalala.

"Ano naman sa tingin mo?" Sarkastikong tanong ko before unbuckling my seatbelt.

He then remove his seatbelt and lean over me to give me a kiss. I held his cheek to kiss him back because I was hypnotized by it. Agad akong napakapit sa kamay niya nang bumaba ito sa pagkababae ko. Humiwalay ito sa pagkakahalik 'tsaka ako tinitigan.

"Mawawala rin 'yan, okay? Just don't mind it. I'll be more careful next time."

"N-next time?" Nanlalaki ang matang usal ko. Natawa naman ito bago inalis ang kamay sa pagitan ng hita ko 'tsaka hinaplos ako sa pisngi.

"Good night, baby." He said before kissing me on my forehead, down to my nose and finally on my lips.

"Good night." Nakangiting usal ko 'tsaka rin ito hinalikan sa labi at bumaba sa sasakyan niya at pumasok sa loob.