"អោយស្រឡះចុះ"
"អួយ!ពកហើយទេដឹង" ថេយ៉ុងលើកដៃស្ទាបមើលថ្ងាស់ឃើញថាវាជាសភាពហើមពកៗតិចៗ
" អំពុលទុក្ខពិតមែន " ជុងហ្គុកគ្រវីក្បាលហួសចិត្តដើរទៅណាបាត់ ត្រឡប់មកវិញជាមួយថ្នាំ
"ណេសយកទៅលាបទៅ" ជុងហ្គុកបោះថ្នាំអោយរាងតូចដែលអង្គុយធ្វើមុខស្អុយនៅលើឥដ្ឋការ៉ូ
៛ហុចអោយស្រួលបួល ឆក់ចរន្តអគ្គិសនី ងាប់ទេដឹង? " ថេយ៉ុងនិយាយខ្សឹកៗ ម្នាក់ឯងតែជុងប្លែកនៅតែលឺគេមិនខ្វល់ ញាក់ស្មាដើរទៅពាក់ខោអាវបាត់
" អូយឈឺណាស់បើដឹងថាចឹងក៏មិនភ្លើបិទភ្នែករត់ដែល" ថេយ៉ុងអង្គុយរអ៊ូម្នាក់ឯងច្របាច់ថ្នាំដាក់លើដៃលាបលើថ្ងាស់កន្លែងណាឈឺលាបកន្លែងនិង
"នែកល្មមចេញពីបន្ទប់យើងហើយ" ជុងហ្គុកដើរមកវិញជាមួយអាវឆុតពណ៌ប្រផេះដៃវែងខោជើងវែង
"ស្មានតែខ្ញុំចង់នៅណាស់មែន? " ថេយ៉ុងងើយមុខតមាត់និងជុងហ្គុក
"ក្បាលកញ្ចាស់ហើយមិនចេះលាបថ្នាំទេ" រាងក្រាស់ម្លឹងមើលរាងតូចឡើងហួសចិត្តមិនដឹងលាបម៉ាកស្អីប្រលាក់ ឡើងពេញថ្ញាល់
" មកពីមើលវាមិនឃើញនិងហៃ"
"ល្ងីល្ងើមែនឯងនេះ" ជុងហ្គកអង្គុយចុះលើកដៃយកមកក្រវាសថ្នាំដែលនៅលើថ្ញាល់ថ្នមៗអោយវាជ្រះអស់
"លោក! " ថេយ៉ុងបិទភ្នែកធ្វើអ្វីមិនត្រូវពេលនេះមុខពួកគេជិតគ្នាមែនទែន
ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលរង្វង់មុខតូចពេលបិទភ្នែកបែបនេះកាន់តែឃើញរោមភ្នែក វែងដូចមនុស្សស្រី មុខសរលោងគ្មានមុនគ្មានស្នាម មើលកាន់តែជិតឃើញ ក្មេងនេះស្អាតដែលតើ ពីមុនមិនដែលចាប់អារម្មណ៍សោះ ?
"អួយ!!" ថេយ៉ុងស្រែកឡើងនៅសុខៗ យកដៃមកផ្ទាត់ថ្ញាល់គេឈឺចង់ងាប់
"ងើបបានហើយចេញពីបន្ទប់យើង" ជុងហ្គកក្រោកឈររៀបរឹកពាធម្មតា
"ក្រោកមិនរួចទេឈឺគូទណាស់!! ជួយតិចមក" ថេយ៉ុងពេបមាត់មិនមែនសំអយតែក្រោកមិនរួចពិតមែន
"យ៉ាប់មែន" មាត់រអ៊ូតែក៏ជួយលើកថេយ៉ុងអោយក្រោក
"អរគុណ" ថេយ៉ុងស្រដីឡើងរួច ដើរចេញទៅ ដៃម្ខាងទប់ថ្នាស់ដៃម្ខាងអង្អែលគូទដំណើរដូចកូនក្មេង
YOU ARE READING
🌸និស្ស័យស្នេហ៍🌸 (កូនភ្លោះ) 💕
Short Story" បន្ទាប់ពីឧបទ្ទវហេតុថ្ងៃនោះរួចមកបើកភ្នែកឡើងខ្ញុំក៏មានឈ្មោះជាគូរដណ្តឹងរបស់គេទាំងមិនដឹងខ្លួន " ថេយ៉ុង តើមានអាថ៌កំបាំងអ្វីកើតឡើងនៅពីក្រោយរឿងរ៉ាវមួយនេះ? ទាំងអស់នេះមាននៅក្នុងរឿង "និស្ស័យស្នេហ៍កូនភ្លោះ"
