🌸និស្ស័យស្នេហ៍🌸 (កូនភ្លោះ) 💕

ភាគ១៧:គេអាក្រក់ណាស់🔞

ជុងហ្គុកទាញខ្សែក្រវ៉ាត់ចេញពីចង្កេះខោយកមករឹតដៃរាងតូចឡើងលើផុតពីក្បាល។

"កុំធ្វើអីផ្តេសផ្តាសណាខ្ញុំមិនមែនគូរ..អឹម"គេព្យាយាមរើចេញនិងបកស្រាយតែត្រូវនាយអោនមកសង្គ្រប់បបូរមាត់ម្តងទៀតមិនទុកឱកាសអោយនិយាយអ្វីបន្ទិចសោះ

ជុងហ្គុកចាប់ក្របាច់ថ្គាមរាងតូចមួយទំហឹងដើម្បីអោយគេបើកមាត់ឆ្លៀតឱកាសគេស្រែកជុងហ្គុកជ្រែកអណ្តាតចូលទៅដួសដងក្រេបយក រសជាតិផ្អែមល្ហែមពីមាត់រាងតូចអណ្ដាត រស់រវើកចូលទៅប្រលែងលេងពង្វក់ក្មេងតូច អោយធ្លាក់ក្នុងតណ្ហា

"ហឹកៗលែងខ្ញុំទៅសុំអង្វរ" ការថើបបានកាត់ផ្ដាច់ថេយ៉ុងយំសស្រាក់អង្វរនាយព្យាយាមរើចេញពីក្រោមទ្រូងប្រុសម្នាក់នេះ

" ទើសទាល់ណាស់ " ជុងហ្គុកមិនខ្វល់ចាប់ហែកអាវរាងតូចជ្រុះឡេវរប៉ាត់រប៉ាយ

" រាងកាយឯងមិនធ្វើអោយយើងខកបំណងពិតមែន" កែវភ្នែកសម្លឹងមើលរាងកាយតូចស្ដើងដោយភ្លើងប្រាថ្នាបូករួមជាមួយជាតិថ្នាំកំពុងធ្វើទុក្ខទៀតកម្ដ ក្នុងខ្លួនឡើងរាប់រយអង្សារកាន់តែធ្វើអោយនាយត្រេកត្រអាលជាខ្លាំងក្រសែរភ្នែកខ្មៅក្រឹបបាញ់ទៅចុងឈើរីក្រហមនោះ មិនដាក់ភ្នែកចិត្តប្រាថ្នាចង់ប្រលែងលេងជាមួយវាភ្លាមៗ

" អ្ហា៎...ហ៊ឺៗ " នាយអោនទៅខាំបឺតជញ្ជក់កញ្ជឹងករាងតូចរហូតក្លាយជាស្នាមជាំច្រមុះជ្រួចឈ្មុសហួសទៅកាន់សាច់ទ្រូងពើកៗរហូតដល់ប៉ះនិងឈើរីអណ្តាតក្ដៅគគុកលិតក្រលាស់ទៅចុងឈើរីដៃម្ខាងដែលទំនេរប្រើម្រាមដៃយកមកញិចញីលើចុងគ្រាប់ឈើរីនោះខ្លាំងៗស្ទើរបែក គ្រាប់ទៅហើយ។

"អាស៎ឈឺឈប់ទៅ" មាត់ហាមឃាត់តែរាងកាយមិនបានបដិសេធពើងឡើងលើព្រោះតែភាពស្រើបស្រាល

"អឹមក្រអូបណាស់" ជុងហ្គុកដកមាត់ចេញពីចុងឈើរីមកថើបផ្តិតយកទឹកភ្នែកលើថ្ពាល់រាងតូច

"បើ..បើលោកហ៊ានតែធ្វើវាខ្ញុំនិងស្អប់លោក"

"ឯងគ្មានសិទ្ធស្អប់យើងនោះទេព្រោះយើងនិងធ្វើអោយឯងស្រលាញ់យើង ហើយក៏ស្រលាញ់ខ្លាំងទៀតផង" បញ្ចប់ប្រយោគនាយក៏ចាប់សម្រាតខោរាងតូចចេញពីខ្លួនអស់ បង្ហាញកេរ្តិ៍ខ្មាស់អោយនាយសម្លឹងពេញៗភ្នែក