Via Dolorosa

Kapitulo - VII

NANG marating nila Dolorosa ang mansyon ni Alcalde Timoteo ay naroroon pa rin ang ama at ina pero sa pakiwari niya'y uuwi na ang mga ito. Agad naman na napatakbo si Luna sa kaniyang mga magulang. Kahit na si Immaculada ay napayakap sa ama.

"Bakit? Anong problema, Dolor?" Tanong ni Don Xavier sa anak.

"Nagkakagulo ngayon sa perya, ama! Sila kuya Adrian at kuya Marco ay naroroon, hinaharap ang babaeng alupihan."

Halos hindi maipinta ang mukha ni Don Xavier sa narinig.

Nagsimula na rin ang bulongan ng mga bisita.

"Baka mapaano si Adrian at Marco, mahal!" Pag-aaalalang saad ni Doña Araceli.

SAMANTALA, si Marco at Adrian ay kaharap na ang babaeng alupihan. Nakakadiri ang mukha ng babae, napakaitim ng balintataw at maraming kamay.

"Ubi est monile lunae rubrae?" (saan ang kwintas ng pulang buwan?) Saad ng babaeng alupihan na halos magdikit ang mukha ni Marco sa sobrang lapit. Nakakakilabot ang boses nito na parang tatlong tao ang nagsasabay sa boses. May halong boses matanda, boses lalaki, at boses bata.

Matalim lamang na nakatingin si Marco sa mga mata nitong ubod ng itim.

Si Adrian naman ay agad na sinugod ang babaeng alupihan ngunit mabilis na winaksi ng kalaban ang buntot nito na tumama sa dibdib ni Adrian.

Tumilapon si Adrian at napaigik sa sakit na naramdaman, nag marka sa kaniyang dibdib ang buntot na tila isang bakas ng latigo.

Si Marco naman ay hindi na nag atubili pa na hawakan  sa magkabilang sungay ang babaeng alupihan. Hinila niya ito ng sobrang lakas na ikinasigaw ng kalaban.

"Put*ng*na! Saan ka ba galing hayop ka?" Inis na saad ni Marco sa babaeng alupihan.

Nang mahimasmasan si Adrian ay nakikita niya na ngayon ang kuya na nakikipaglaban sa babaeng alupihan. Sinikap niyang makatayo at agad na pinuntirya na hilahin ang buntot nito.

"Kuya, hilain mo ang kaniyang sungay, hihilain ko rin ang kaniyang buntot. Sabay nating hilain nang humiwalay ang katawan ng demonyong 'to!" Wika ni Adrian sa kaniyang isipan na nababasa ngayon ni Marco.

Hinila nila sa magkabilaan ang babaeng alupihan. Halos mawalan ng lakas ang dalawa dahil sa lakas ng pagkisi ng katawan nito.

Hanggang sa nakarinig sila ng putukan ng baril mula sa labas.

"Ang alupihan ang tamaan! Fuego!" Sigaw ni Heneral Fortalejo sa mga gwardiya sibil na ngayon ay pumapasok na sa loob.

Pinaulanan nila ito ng bala. Nabitawan naman ni Marco at Adrian ang babaeng alupihan na nangingisay at halos mapunit na ang katawan nito sa kakahila. Hanggang sa natigil at nawalan ng buhay ang kalaban.

Agad naman na nagbago ang anyo ng dalawa. Pinagmasdan nila ang babaeng alupihan.

"Sa tingin ko ay nasa sampung talapakan ang taas ng alupihan." Saad ni Heneral Fortalejo.

Hinahanap naman ni Adrian sa kaniyang paningin si Aina. Kinakabahan na siya kung may nangyari ba sa dalaga.

NAIS man umalis ni Don Xavier sa piging at tumungo sa perya ngunit pinigilan na siya ng alcalde dahil naroroon na rin daw ang mga gwardiya sibil sa pangunguna ni Heneral Fortalejo.