Gmail Hatası|Texting

2.2

@benelakara:

@benelakara: 💗:@kaya.cevik

kaya.cevik ve 143 kişi beğendi.

Yorumlar:

@kaya.cevik: Kelebeğim🦋❤️
↪️.@benelakara: 😽

@emreakcelik: İçine dikkatlice bak yüzük falan olabilir. 😉
↪️@kaya.cevik: Nasıl aklıma gelmez? 😁

@seyda.kara97: Canım kızım 😘🥰
↪️@benelakara: ️❤️

-💬-

Gökhan'la vedalaştıktan sonra hızlı adımlarla Kaya'nın odasına doğru ilerledim. Topuklularla ne kadar hızlı olabiliyorsam artık. Burada çalışmak isteyen sensin kızım, zorlayan yok. Tamam iç ses tamam!

Kapıyı tıkladım, uzun bir sessizliğin ardından kapıyı kendisi açmıştı. Gülümseyerek içeri girdim ve bana ellerimle masadan destek alarak geriye çekildim. Arkasında gizlediği şeyi fark etmiştim.

"Arkanda ne var?" Dedim çocuksu bir heyecanla, merakımı saklayabilen birisi olduğum söylenemezdi. Gülümsedi ve bana doğru birkaç adım attı.

"Göstereceğim fakat bir şartım var."  Eğlenir şekilde söylediği şeye anlamayarak bakmaya devam ettim. Elini bana doğru uzattı. "Telefonuna bakabilir miyim, nasıl kaydettiğine?"

"Eee, aslında..." Dedim gülerek ve telefonumu arkama sakladım. Ciddiliğimi sorgular şekilde baktığında küçük bir kahkaha attım. "Arkandakini o kadar merak etmiyorum."

"Allah aşkına ne diye kaydettin?" Dediğinde gülüp telefonumu ona uzattım. Telefonunu açıp beni aradığında ekranda çıkan işime birkaç saniye baktı. Dağdan düşmüş Kaya parçası... Kafasını kaldırıp bana baktığında gülmemek için ellerimle ağzımı kapattım. "Sen ciddi misin?"

"Ama komik." Dedim gülmemi durdurmaya çalışarak. Telefonu masaya bıraktı ve bana doğru yaklaştı. Masayla beni arasına almıştı, arkasında sakladığı şeyi bana doğru uzattı. Bir kelebek buketiydi. Gözledim şaşkınlıkla büyüdü. Kelebek buketini aldım, kocamandı. "Kaya, çok güzeller."

"Senin gibi." Dediğinde gülümseyip boynuna sarıldım. Aynı şekilde belime sarıldı, birkaç dakika hareketsiz kaldıktan sonra kapının açılmasıyla geri çekilmeye  çalıştım. Fakat Kaya'nın hareketsiz bedeni arasında kalmıştım. Mimiksiz bir şekilde kafasını gelen kişiye çevirdi.

"Kaya Bey, toplantınız başladı." Dediğinde Kaya tekrardan önüne, yani bana doğru döndü.

"5 dakikaya geliyorum." Dediğinde kadın onu onayladı ve hızlıca odadan çıktı. Yanağıma küçük bir öpücük kondurdu. Boynuna soktuğum kafamı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım, 1 ay önce simsiyah olan gözlerine renk gelmişti adeta. "Çıkışta Mehmet abi var, o seni bıraksın." Dediğinde başımı onaylamaz şekilde salladım.

"Arabam aşağıda, Melis'i de alıp gideceğim." Dediğimde beni onayladı ve sardığı kollarını bıraktı. "Toplantıyı bekletme, görüşürüz." Dedim gülümseyerek ve odadan ayrıldım. Hızlı adımlarla Melis'in yanına ilerledim. Ofisin odasını kilitliyordu. "Melis'imm!"

"Kız neredesin sen?" Dedi yarı alaylı yarı ciddi bir şekilde. Şaşkınlıkla elimdeki kelebek buketine baktı. "Kız kimden bu?" Gülümsedim ve koluna girdim. 

"Anlatacağım sana. Ama önce bunu odana bırakayım. Elimle gezmek istemiyorum. Zarar görecek." Dedim ve odasını gösterdim. Hızlıca ofisi açtığında masaya bıraktım ve çıktım. Anahtarı cebimden çıkardım ve Melis'in koluna tekrar girdim. Beraber arabaya doğru ilerledik, sürücü koltuğuna yerleştiğimde Melis kapıyı açtı ve yanıma yerleşti. Arabayı çalıştırıp Aydın'ın restoranına doğru sürmeye başladım.

"Kızım o buket kimden?" Dedi heyecanla, varmamıza 10 dakika vardı. Anlatabilirdim. "Emre biliyor mu?"

"Patronumuz, Kaya'dan. Emre de dün öğrendi." Dedim rahatlıkla. Melis şaşkınlıkla bana baktı. "Çok olmadı. 1 hafta."

"Sen şakasın! Ne zaman konuşmaya başladınız ya?" Dediğinde derin bir nefes verdim. Nasıl tanıştınız derse ne diyecektim? Gmail hesaplarımızın adı aynıydı, sonra ben kociskom dedim o da çiçek gönderdi falan mı diyecektim. Asla. Demelisin.

"1-2 ay önce başladık." Dediğimde gözlerim Aydın'ın restoranını aramaya başladı. Annemleri gördüğümde rahatlıkla nefesimi verdim. Park edip çıktım ve yanlarına doğru ilerlemeye başladık.