Gmail Hatası|Texting

- Final -

Ela'nın Anlatımıyla...

Hissettiğim ani acıyla uykumdan uyandım. Anlamayarak etrafa bakındım. Saat daha gecenin 2'siydi. Uykum yavaş yavaş azalırken kalbimdeki acı daha da artıyordu. Ağzıma gelen kan tadıyla neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kalbindeki, bomba patladı.

Sertçe gözlerimi yumdum. Acı dayanılmaz bir duruma gelirken ölüm soğuğunu hissettiğimi fark ettim. Bedenim titrerken acı kat kat artıyordu. Ağzımdan küçük bir inilti çıktığında hızlıca elimle ağzımı kapattım. Kaya'nın uyanmasını istemiyordum. Ölecektim ve durduramayacaktı. Acı çektiğimi görmesini istemiyordum. Üşüdüğümden Kaya'ya daha çok sokuldum. Kafamı boynuna yatırmadan önce dudağına küçük bir öpücük kondurdum. Ağırlaşan göz kapaklarıma karşı gelemeyerek gözlerimi kapattım ve kafamı Kaya'nın boynuna yatırdım. Acı içinde son sözlerimi söyledim.

"Seni seviyorum Kaya, sana kızgın değilim." Ağzıma gelen kan tadıyla yutkundum. Derin nefesler alıp verirken bilincimin kapandığını hissettim. "Hiçbir şey senin suçun değil."

-💬-
Kaya'nın Anlatımıyla...

Gözlerimi yavaşça araladım. Gözüme vuran ışıkla gözlerimi kıstım. Kendime gelmek adına gözlerimi ovuşturdum. Bakışlarımı boynumdaki kadına çevirdiğimde gülümsedim. Saçını okşarken yavaş yavaş kendime geliyordum. Boynumda hissetmeye başladığım soğukluğa anlamayarak baktım. Ela buz gibiydi. Elleri, yüzü, bedeni buz gibiydi. Olduğum yerden yavaşça doğruldum. Nefes alıp almadığını kontrol etmek için elimi burnuna yaklaştırdım. Nefes almıyordu. Korkuyla nabzını kontrol etmek için parmağımı bileğine götürdüm. Nabzı atmıyordu.

"Ela!" Diye bağırdım. Olduğum yerden doğruldum. Kafası hafifçe yana düştüğünde ağzındaki kan yatağa boydan boya yayıldı. Korkuyla titreyen ellerimi hızlıca telefona götürdüm. Gökhan'ı hızlıca aradım.

"Ela'yı öldürmüştü."

"Saatlerdir cansız bedenine yatıyordum."

"Uyanmış mıydı? Acı mı çekmişti?"

"Uyandıysa neden bana sarılmadı? Acı çekmemi mi istemedi?"

"Son kez sarılsaydım."

"Abi geliyorum sakin ol, bana kapıyı aç tamam mı?" Gökhan'la konuştuğumun bile farkında değildim. Onu onayladım ve hızlıca telefonu kapattım. Yatağa geri döndüğümde Ela'nın cansız bedenini izledim. Uyanmasını bekledim. Uyanmayacaktı Kaya. Anneni beklediğin gibi Ela'yı bekleme. Sadece beklersin.

"Özür dilerim çiçeğim." Diye mırıldandım. Ela'ya sıkıca sarıldım. Dudaklarımdan küçük bir hıçkırık çıktığında devamının geleceğini de fark etmiştim. Sıkıca sarılmış ağlıyordum. Kaya Çevik ağlamıştı. 100'den fazla katili işkence çektirerek öldüren Kaya Çevik bir ölüme ağlıyordu. "Sana dikkat edemedim. Çiçeğimin solmasını sağladım."

"Kaya! Kapıyı aç!" Gökhan'ın sesini duymamla kendime geldim. Derin bir nefes verdim ve Ela'nın cesedinden yavaşça ayrıldım. Odadan zorlukla çıkıp kapıyı açtım. Gökhan ve birkaç adam vardı. Adamlar hızlıca içeriye girdiğinde Gökhan'la ikimiz kaldık. Gökhan ağır adımlarla bana yaklaşıp sarıldı. Buna ihtiyacımın olduğunu biliyordu.

"Gece ölmüş." Zorlukla konuştuğumda Gökhan hiçbir şey demedi. Burnumu sertçe çektim. "Son kez sarılsaydım, son kez öpseydim."