İLLÜZYON- Yeni Hayatım

DUYGULARIM- Bölüm 31

Merhabalar sevgili okurlarım. Yeni bölümle karşınızdayım. Beğeni ve yorumlarınızla duygularınızı düşüncelerinizi alırsam memnun olurum. Sevgiyle kalınız keyifli okumalar. 

Şanslı olan bükülebilen kalplerdir; kırılmadıkları için. 

(Albert Camus)

Abilerime yakalandığım için canım çok sıkkındı. Başak'ın morali ise çok bozuktu. Banyoda sırayla dişlerimizi fırçaladıktan sonra duş alıp giyinmiştik. Başak Savaş abim konusunda oldukça umutsuzdu. Ben ise abilerimin güvenini sarstığım için kendimi kötü hissederken bir yandan da Çınar'a kızgındım. Benden hoşlandığını bilmeme rağmen onu başka bir kızla gördüğümde kendimi kaybetmiştim. Oysaki artık değişeceğime dair kendime söz vermiştim. Bu kadar kontrolsüz olmamalıydım, adeta bir çocuk gibi davranmaya hakkım yoktu. Değer görmek istiyorsam önce ben kendime değer vermeliydim. Sanırım Çınar ne söylerse söylesin içten içe onun gibi bir adamın bende bir şeyler bulacağına inanmamış ve kendimi ona layık görmemiştim. Yaşadığım bu olay bana bunu göstermişti. O kız belki de akrabası ya da kardeşi gibi sevdiği biri olabilirdi. İnsanların düştüğü saçma yanılgıya ben de düşmüştüm. Bir kızla erkek yan yana gelince hemen cinsellik veya birliktelik düşünülüyordu. Ben de çoğunluğun düştüğü bu gaflete düşmüştüm belki ama elimde değildi. Bir yandan kendimi telkin etsem de diğer yandan o kızın yanında ne aradığını ve neden elini tuttuğunu düşünmeden edemiyordum. Başak yatağında boş boş telefon ekranına bakıyordu, bense tavanı seyrederek düşünüyordum. Sessizliğimizi babamın telefonu böldüğünde sanki babam yaptıklarımı görmüş gibi irkildim. Telefonu çekinerek açtığımda babamın sevinçli sesini duymak iyi gelmişti. Annemle de konuştuktan sonra telefonu kapattım. Onların sesini duymak kendimi iyi hissetmeme sebep olmuştu. İkisi de öyle mutluydu ki seslerine yansıyan mutluluk bana da bulaşmıştı. İkisi de mutlu olmayı çoktan hak etmişti. 

Düşüncelerimden sıyrılıp kendinden bezmiş bir şekilde yatan Başak'a baktım. Benim varlığımın bile farkında değildi şu anda. Yanına gidip yatağına atlamak suretiyle onu kendini kaptırdığı buhranlı ataletten çıkarmaya çalıştım. "Kalk bakalım depresif insan, ne olmuş yani hoşlandığımız adamlar birileriyle görüşmüş diye, belki de biz her şeyi yanlış anlamışızdır. Niye hemen karalar bağlayalım ki. Başak hadi ama..."

Başak beni umursamıyordu. Umutsuz bir şekilde bana bakıp sırtını döndüğünde onu zorla çekiştirerek döndürdüm. "Bana bak hemen kendine gelmezsen Metin amcaya gidip biraz önce biraları fon dip yaparken bir de sigara içtiğimizi söyler ikimizi de yakarım. "

Başak bana umursamazca yaptı. "Hayatta yapamazsın hiç kendini yorma ve beni kendi halime bırak. " 

Omuzlarından tutup onu sarstım. "Bana bak bu güne dek ne dertlerin vardı hatırladın mı? Hatırlamıyorsan ben sana hatırlatayım canım. Yalnız olmak gibi bir derdin vardı. On sekiz yaşında yetimhaneden ayrıldığında ne yapacağını bilmiyordun. Kimsesiz olmak yakıyordu canını. Şimdi etrafına bak ve kendine gel. Etrafımızda onca insan var ve hepsi bizi sevmeye gönüllü insanlar. Bizi olduğumuz gibi seven bir sürü insan var. Bizi korumak isteyen ailelerimiz var. Bu ne demek biliyor musun? Hayata yenik başlamış iki genç kızın mucizevi bir dönüşüm geçirmesi demek. Eski hayatımızı hatırla, belki annem vardı ama o da yaşam savaşına galip gelmeye çalışırken benimle ilgilenemiyordu. Sen zaten kimsesizdin. Hayalini kuramayacağımız bir hayatımız oldu. Şu halimize bak resmen iki şımarık çocuk gibi davranıyoruz. Şimdi bizim bu halimize şükredip hayatımıza yön vermemiz gerekmez mi? Bunca zamanı boşa geçirmedik mi? Şimdi kendimizi sevme ve hayatımıza yön verme zamanı değil mi? Ben de üzüldüm Çınar benden hoşlandığını söylediğinde ona inanmıştım. O Çınar'ı bu yaptığına pişman etmeden rahat etmeyeceğim. Ama bunu kendimi bitirmeden yapacağım anlıyor musun? Üstelik biz de suçluyuz kendimizi sevmeden başkalarından sevgi bekliyoruz. Kararlıyım kendime hak ettiğim değeri vereceğim. Kötü şeyler yapmadan kendime zarar vermeden yapacağım. Artık zamanı kalk ve kendine gel. Bizim artık büyümemiz gerekiyor. "