In Love With The Sinner (Sinner Series 01)

Chapter 50

Chapter 50

Ilang tapik sa balikat ang nagpagising kay Jarred. Mumukat-mukat pa ang kanyang mga mata ng pilit niyang iminulat ang mga mata. Parang wala siya sa sarili ng mga oras na iyon. Para siyang lasing na hindi niya maipaliwanag. Sa pakiramdam niya ay masyadong mahaba ang naitulog niya sa hindi malaman na kadahilanan.

Iniaadjust pa niya ang mga mata sa liwanag ng ilaw sa kwartong iyon hanggang ma makuha niyang makaupo.

"Sir ayos ka lang?" tanong ng nurse na nasa harapan niya ngayon.

"Anong nangyari?" nag-aalangan niyang tanong ng medyo nakabawi siya sa sobrang kaantukan.

"Sir, kanina ka pa naming ginigising dahil iinom po sana ng gamot si Ms. Aragon. Kaya lang po..."

Napakunot noo si Jarred sa sinabi ng nurse kaya mabilis na hinayon ng kanyang paningin ang bakanteng kama. Wala doon si Ella. May bahid ng dugo ang kama at naiwan ang karayom na nakakabit sa dextrose na siyang nakalagay dapat kay Ella.

"What happened?" naguguluhan niyang tanong na hindi pa rin magsink in sa isipan ni Jarred ang nangyayari. "Where's Ella?"

"Sir iyon na nga po ang gusto naming malaman. Di ba sabi ko po sa inyo na hindi ko po kayo pupuntahan dahil baka magising pa si Ms. Aragon para makapahinga siya ng ayos. Humingi pa kayo ng sleeping pills. Pero bakit parang kayo ang nakainom ng sleeping pills?" tanong ng nurse na ipinagtataka rin ni Jarred. Dahil ang pakiramdam niya ay parang lasing siya sa antok gayong kaya niya ang matagal na puyatan.

"Nasaan si Ella?"

"Iyon na nga po ang problema. Kanina pa po akong thirty minutes na nandito at ngayon po ay five in the morning na. Hindi na po ako nagmonitor ng mula 10pm to 3am. Ngayon lang pong 4:30am. Tapos iyan po ang kama. Wala si Ms. Aragon. Ipinahanap ko na po sa buong ospital si Ms. Aragon pero wala siya. Kanina ko pa rin kayong ginigising," mahabang paliwanag ng nurse na maiiyak na.

Isusuklay sana ni Jarred ang kamay sa buhok niya ng mapansin ang papel na hawak niya. Doon bigla siyang binundol ng kaba. Para sa kanya ang papel na hawak niya. Nandoon ang pangalan niya. Higit sa lahat sulat kamay ni Ella ang pagkakasulat sa papel.

Dahan-dahang binuksan ni Jarred ang sulat. Parang nais ng lumabas ng puso niya sa kinalalagyan nito ng makita ang kabuoan ng sulat ni Ella. Parang ayaw niyang basahin pero kailangan. Sobra talaga siyang kinakabahan.

Jarred, hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang sulat kong ito, pero gusto ko pa ring gawin ang sulat na ito kahit sa huling pagkakataon. Mahal kita Jarred mahal na mahal mula noong nakilala kita hanggang ngayon. Sana ay paniwalaan mo. Kung natatandaan mo iyong lalaki sa park ng gabing iyon? Hindi ko talaga siya kilala. Maniwala ka. May mga bagay lang talaga na mahirap ipaliwanag at sabihin pero hindi ka nawala dito sa puso at isipan ko. Sana mapatawad mo ako sa nagawa kong pag-iwan sa iyo ng walang dahilan. Natakot akong aminin sayo ang lahat. Hindi ko kayang mapahamak ka. At si Jarra, mas magiging masaya ako kung malalaman ko kung sino ang ama niya. Jarred hindi ako nagtaksil, ngunit hindi ko talaga alam kung sino ang kanyang ama.

Napatigil sa pagbabasa si Jarred. Parang pinipiga ang puso niya sa nababasa niya sa sulat. "Poor Ella, my Ella. Sorry," hindi niya mapigilang saad. Para siyang nauupos na kandila. Sobra siyang naaawa at nasasaktan sa mga pinagdaanang hirap ng kanyang minamahal.

Jarred sana kung makikita mo si mommy ihingi mo ako ng tawad sa kanya ha. Sabihin mo sa kanyang mahal na mahal ko siya. Naaalala ko na ang lahat. Alam kong kaya hindi ako gustong makita ni mommy kasi galit siya sa akin. Kasalanan ko din naman pero mas mahal ko siya kay sa sarili ko. Kaya mas mabuting ako na lang ang masaktan huwag lang kayo. Salamat sa maikling panahon na ipinaramdam mong mahal mo ulit ako. Alam kung kasusuklaman mo ulit ako pagnalaman mong natatandaan ko na ang nakaraan ko kaya naglihim ako sayo.