"parang biro lamang, dumating ang tulad mo.."
Katatapos lang ni Karylle na maglinis ng kanyang bahay nang marinig na naman nya ang kantang iyon. She immediately stopped at tinignan ang sarili nya sa salamin. Her eyes was swollen like she spent the whole day for crying. Napapabayaan na nya ang sarili nya.
"At may isang pagibig na tapat at totoo.."
Naalala nya naman ang kahapon. Ang mga bagay na nakaraan na. Ang mga bagay na nangyare na at ang mga bagay na minsan ay hiniling nyang wag ng matapos. Those memories with him. With his true love.
"Dahil sayo'y naramdaman, ang tunay na pagmamahal.."
"Karylle right?"
"Yes. Why?"
"Nakita kasi kitang umiiyak magisa kaya lumapit ako para damayan ka. Peter Jackstone nga pala.."
"Iibigin kita, kahit sino ka man.."
"what is your type pagdating sa girls?"
"Simple. Dalagang pilipina."
"Parang ako?"
"Oo. Parang ikaw.." then he started, staring at her beauty.
"Ikaw na nga ang hinahanap ng puso,"
"Ikaw naman ang umiiyak ngayon?"
"I was broken hearted Karylle, wag kang ano dyan.."
"Eh, sino ba naman kasing tanga ang papatol sa babaeng ikakasal na?"
"Baka TAYONG DALAWA.."
"Ang syang magbibigay ng saya, ng tamis at lambing sa buhay ko.."
"We're not in the same position Peter. Ako ang papakasalan,inahas lang sya ng isa. Wag kang ano dyan .."
"Pero parehas tayong nasaktan diba?"
"Napakahopeless romantic mo talaga! Bagay sayo yung knock knock ko!"
"just make sure, its havey.."
"Promise!"
