"Ano ba! Can you please stop this nonsense fight! Marinig pa kayo ni Karylle!"
Naalimpungatan ako nang marinig ang malakas na boses na umaalingawngaw sa buong bahay. Inis kong sinilip ang oras that's been glowing since i wake up and was informed that it's already 10 am. Ke àga àga may nagaaway. I thought.
"Eh tarantado yang kaibigan mo eh! Kung ano anong pinagsasabi!"
Narinig kong sigaw. Teka, mukhang pamilyar ang boses na iyon. Bigla tuloy akong nacurios. Mabilis akong bumaba sa sala kung saan narinig ko yung mga sigawang iyon at nagulat ako sa aking nakita. My body froze literally sa nakita ko. I heard nothing kundi yung mga suntok ni Yael sa sikmura at mukha ni Vice.
"God, Yael ano ba! Can you please stop! Nasaktan mo na sya oh!? Ok na naman yun diba?"
Nahimasmasan ako as I heard her shouting. Dinuro duro nya pa ito na halatang galit na galit. Diba dapat hindi ako nakikialam dito pero bakit may sariling utak ata ang katawan ko? Mabilis akong napatakbo sa direction ni Vice at sumalampak sa sahig at hinarap nya ang mukha nya sa akin habang kandong kandong sya.
"Karylle?" Halata namang nagulat si Yael nang makita ang presensya ko na nakayakap kay Vice. Sabi na nga ba eh. Ang tanga tanga mo. Bakit ba kasi kay Vice ka lumapit instead sa asawa mo? Minsan talaga, suwail yang puso mo.
"V-Vice...hey..hey.."
Sabi ko na tinapik ang mukha nya. Hindi ko kayang makita syang ganyan. Oo. Siguro, I used to see him na may makeup pero yung ganito? Hindi. Saglit kong naipikit ang mga mata. I can't imagine myself na makikita syang nasa ganitong kalagayan. Putok yung labi nya at nagdudugo ang mga galos nya sa ilang bahagi ng kanyang katawan.
Hindi ko na kinaya, I bursted into tears. Nilingon ko si Yael na may luha sa mata ko.
"Yael, why did you do these things!?" Sigaw ko sa kanya. Feeling ko tuloy, sinasaksak ko sya ng harapan. Umiling lang sya with a disappointed look sa akin. I knew it. Gulat na gulat sya sa inasal ko na bakit todo kampi pa ako kay Vice. Oo. Kilala ko na talaga sya.
"You're impossible.." Sabi ni Yael na ngumiti lang sarcastically. "Sya pa talaga ang kakampihan mo ngayon? You're really impossible." Sabi nya bago magwalkout.
"Yael naman!" Sabi ko na sinundan ng tingin ang asawa ko.
"Anne, please take him home? I will just talk to Yael." Paghahabilin ko kay Anne. Mabilis naman syang pumayag at inalalayan si Vice palabas.
~~
"Yael naman! Magusap naman tayo oh! Gusto ko lang namang malaman yung buong pangyayare eh!" Sigaw ko sa kanya. Kasalukuyan ko syang hinahabol sa loob ng kwarto namin at mukha namang effective yung sigaw ko dahil tumigil at humarap sya sa akin.
"Is he really that kind na very special to you!?" Nabigla ako sa sinabi nyang iyon. Inamin kong hindi agad ako nakasagot. That question caught me.
