[21] Stitches

2.1K 44 2
                                    

"Hello again.." She said sabay haplos ng pangalan sa tomb at pagbaba ng flowers. "I told you dadalaw ako sayo. It's been six months since hindi ako nakadalaw sayo. Ang tagal na rin pala ano? Ang tagal na nung kinuha ka ng Dyos sa amin. Walang araw na hindi kita namimiss anak. You know what, kapag naalala ko yun, hindi ko mapigilang umiyak. Ako kasi ang may kasalanan kung bakit nawala ka. Kung bakit nasira ang pamilya natin. Sorry dahil wala akong kwentang Ina. Maybe you're tired of hearing these words again, but everyday I miss you and everyday, I love you." Sabi ni Karylle habang hinahaplos ang pangalan ng anak.

"Hey.."

Nagulat si Karylle when he heard that familiar voice.Impit syang napangiti nang makilala kung sino iyon.

"I told you to stay inside the car diba?" Nakapamewang na sabi ni Karylle sa kausap.

"Sorry naman. Ang tagal mo kasi eh. I got bored." Sabi nito at hinawakan din ang puntod. "And gusto ko ding makita ulit ang inaanak ko. Matagal tagal na rin simula ng nadalaw ko sya.."

"I'm sure, she misses you very much.." Karylle said na nakatingin kay Vhong and then sa tomb ulit.

"Magkikita na ulit kayo Karylle bukas ni Vice. Are you ready?"

"I'm ready kung ano mang mangyayare.." Sabi ni Karylle at ngumiti kay Vhong. She put her hands and placed it on her lips to give a kiss and placed it on the tomb kung saan nandun ang pangalan.

"We need to get going. Kelangan pa nating kausapin si Paul for our outfits for tomorrow."

He then looked at Karylle at ngumiti. "Say goodbye to Skate. We need to go."

Tumango naman kaagad si Karylle. Bago sila umalis, ay binigyan nya ang tomb ng last look and smile sadly.. "Help me anak. Bigyan mo ako ng lakas para sa birthday mo bukas at para sa pagkikita namin ng ama mo.."

~~~~

Vice found himself sa harapan ng puntod ng anak.Hindi nya alam ang gagawin nya, hindi nya alam kung uupo ba sya sa damo or mananatiling nakatayo.

He held a white rose na kulang na lang ay mabali sa sobrang higpit ng hawak nya. He placed it down sa may taas ng pangalan ni Skate and sat down on her legs.

"Binisita ka na naman ng mommy mo anak.." He said as he picked the grass while still looking directly sa tomb stone ng anak.
"Skate it's been what? It's been 6 months since namatay ka. Namimiss na kita anak. Namimiss ka na namin ni Kumander Kurba." Vice tried to hold back his tears para hindi maiyak sa harapan ng anak. "I know it's my fault din naman. Hindi kita naalagaan. I'm so depressed because your mommy left us again. I thought sya lang ang buhay ko kaya napabayaan kita. Sorry Anak. Sorry for being so stupid. Sorry for being such a shit. Sorry for being an asshole. Sorry for everything. Sorry, princess." Hindi na naman napigilan ni Vice ang emosyon nya. Pumiyok na sya at nagsimulang umiyak.

"Sorry for being so iyakin Little Kurba huh? Marami kasi akong namimiss sayo. Alam mo namang pagdating sayo, tumitino ang daddy mo diba? Para ngang ikaw na ang asawa ko eh." She wiped her face and then tinrace yung pangalan ni Skate. He took a deep breath at nag smile genuinely.

"I miss everything about you Skate. I misses your pangungulit, your voice, your Kulot hair, everything about you. I miss my favorite princess in the world. You are my light when I'm in the darkness of life. You're the best daughter/Kumander I could ever ask. Congratulations Baby, you're an angel right now. I know there will be not a day that I won't miss you but I need to accept the fact that you're gone now. I know you're happy with Lolo and Lola diba? I love you baby. I love you Little Kurba." He said bago halikan ang picture ng anak.

Exodus  /  ViceRylle One Shot.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon