"Pre, are you sure, we'll do this thing?" Erwin ; the guitarist of the band asked, while he was fixing his guitar.
"Oo nga Pare. Can we just sing another song?" Dagdag naman ni T-Mac habang nilalaro ang kanyang drums. Napangiti na lang naman si Yael sa mga tanong na iyon ng kasamahan.
"Guys, don't be awkward na ito ang tutugtugin natin ngayon. It's the right time to promote our new song. Wala namang ibang meaning ang kantang to diba?" Sagot naman ni Yael na tinanguan na lamang ng mga ka banda nya.
On the other hand, tahimik lang namang nakaupo si Karylle sa sofa kaharap ang kanilang TV. She patiently waits for her husband's performance. Inaabangan nya kung anong kakantahin sa mga oras na ito.
"Please welcome, Sponge Cola!" The main host announced that makes the audience scream. Halos magwala pa ang mga ito nang lumabas na at pumwesto na ang banda sa gitna.
Nakangiti lang naman si Karylle habang pinagmamasdan kung gaanong karaming tao ang nagmamahal sa kanyang asawa. Kung paano sya sinusuportahan ng mga tao.
"Sayang giliw ito ang sinapit, akin lamang napag-alaman.."
Kabaligtaran naman ng sayang naramdaman nya kanina ang sakit na nararamdaman nya ngayon. Ang kantang iyon. Hindi nga sya nagkamali. Ito nga ang kakantahin nya ngayon.
"Wala ang tindi ng poot at 'yong galit, kung wala rin mababalikan.."
Those lyrics stabbed her like hell. It was a piercing knife through her heart.
"Yael ano ba! Hindi na kita maintindihan! Can you please explain everything para naman may clue ako sa nararamdaman mo!" Karylle said with a high pitch.
"Wow. Now, you're asking me to explain everything? Wow. Just Wow. You don't have any clue kung bakit ako nagkakaganito?" Yael answered, with a sarcastic smile.
"Yael naman eh. Please."
"I just don't get it Karylle. Life is just unfair for both of us. We are married right? That was one year ago but why can't I feel na may asawa ako? Na may Karylle ako sa buhay ko."
"What?" She asked, clueless.
"Don't be soo numb Karylle!!! I'm jealous and this jealousness brought me to the point na natatakot na akong baka gumising ako isang araw na iiwan mo na ako dahil sa baklang yun na wala ng ginawa kundi saktan ka lang naman! Ako yung tagasalo ng mga luha mo Karylle back then pero bakit sya pa rin? Bakit nararamdaman kong sya pa rin? Every time na nagaaway tayo, sya ang dahilan. Every time na nanonood ako ng showtime, I always saw you stealing those glances from him na never mong ginawa sa akin."
"Bakit hindi kita mapigil at magawang kita'y habulin..."
Hindi na nya napigilang umiyak. That's the only thing that she can do now. To cry. Just to cry. Those words sticked on her mind. Tama naman si Yael eh. Sya na ang mali. Hindi na nya makontrol ang sarili nya.
"Hindi makakibot paa'y kapwa akin, di magalaw..."
She wanted to end this feeling but the problem is, she can't. Her heart can't. Every time she wanted to avoid him, hindi nya naman magawa. She knew na lalong lumalaki ang rift. She knew this can happen but bakit hindi nya pinigilan?
"Hanggang tingin na lamang ang akin, hanggang maglaho sa abot tanaw.."
Si Yael na mismo ang nasasaktan. Siya na mismo na asawa nya. Kasalanan nya lahat.
