37.Bölüm "Kavrulan Tenler"

31.9K 1.4K 470
                                    

Ben geldim... O kadar uzun zaman olmuş ki yeni bölüm atmayalı  bir duygusallaştım. Bizimkileri, sizleri hepinizi çok özledim.

Yorum sınırı 3 bin

Keyifli okumalar çiçeklerim. 

 

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

..

"Hadi say Uyazz. Ebesi sensin." dedi küçük kız elindeki bebeğiyle birlikte Uraz'a bakıyordu.

"Ebesi değil kızım. Ebe o ebe." derken, kızın heyecanlı suratına bakıp pes etmişti. "İyi hadi git saklan. Otuz olunca açarım bak gözlerimi." dediğinde Afra kocaman gülümserken kafasını hızla aşağı yukarı salladı.

"Tamammm! Ama yayaş şay tamam mı Uyaz?" diye sorduğunda Uraz derin bir nefes aldı. Her kelimeye 'Y' harfini koyan kız ne kadar tatlı olduğundan bir haberdi.

"Tamam küçüğüm hadi git saklan. Sayıyorum bak." derken önündeki duvara dönüp yüzünü kapatmıştı.

"Başlıyorum!" diye bağırdı sesini kıza duyurmak için. "Bir, iki, üç..." diye saymaya başladığında odanın içinde koşuşturan minik ayak seslerini duyuyordu. Gülümsedi.

"... Otuz."  dedi geri çekilip kolunu indirirken arkasını dönmüştü. "Bakalım küçük cadı nereye saklanmış." derken bakışları odada geziniyordu.

İlerlemeye başladı. Odayı turlarken, dolapları açtı ilk önce. Daha önce saklambaç oynadıklarında kızı bir süre bulamamıştı en son bir bir şey oldu sanıp korkup paniklemişti ama dolaplara bakma daha aklına geldiğinde dolabı açmıştı ve karşısında dolapta uyuyan Afra'yı görmüştü.

"Hımm burada değil... Acaba nerde bu küçük." derken etrafına bakındı o sonrada koltuğun kenarlığının arkasında  iki yandan topuz yaptığı saçlarının bir tekini görmüştü kızın. Gülümsedi.

"Seni görebiliyorum küçük." dediğinde Afra eliyle ağzını sıkıca kapatmış ses çıkarmamaya çalışıyordu. Çünkü Uraz ses çıkardığı an onu buluyordu.

HARABEWhere stories live. Discover now