Με δυο βλέμματα

38. Το τελευταίο κομμάτι του παζλ.

5 χρόνια περίπου πριν..

Η Σοφία έριξε ένα τελευταίο βλέμμα στον Σεμπάστιαν που την κοιτούσε αποσβολωμένος χωρίς να ξέρει τι πρέπει να κάνει. Η καρδιά του ούρλιαζε να κυνηγήσει την γυναίκα που κατείχε την καρδιά του τα τελευταία 15 χρόνια ενώ το μυαλό του έλεγε ότι θα πρέπει να μείνει «έξω» από αυτό. Ο άντρας της Σοφίας μόλις τους είχε τσακώσει. Φανταζόταν ότι ο πόνος αλλά και η απογοήτευση που θα ένιωθε αυτός ο άντρας θα ήταν αβάσταχτος. Να ανακαλύπτεις ότι η γυναίκα σου σε κερατώνει; Δεν έφταιγε κανένας σε τίποτα. Ούτε ο άντρας της Σοφίας, ούτε η γυναίκα του Σεμπάστιαν, ούτε τα παιδιά τους. Ίσως δεν έφταιγαν ούτε καν οι δυο τους. Δεν είχαν έλεγχο πάνω στα συναισθήματα τους. Αν είχαν θα ήταν οι πρώτοι που θα τερμάτιζαν αυτήν την «απαγορευμένη» σχέση.

Το σφίξιμο στην καρδιά του Σεμπάστιαν έγινε πιο έντονο βλέποντας την Σοφία να του γυρίζει την πλάτη χωρίς να του πει τίποτα. Ανοιγόκλεισε τα μάτια του προσπαθόντας να συγκρατήσει την τελευταία εικόνα που είχε από αυτή. Το βλέμμα της. Δεν ήθελε να το ξεχάσει. Και ο χρόνος έδειξε ότι δεν το ξεχασε ποτέ. Δεν ήξερε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία ανάμνηση που θα έχει μαζί της. Δεν ήξερε ότι ο τελευταίος ήχος που θα άκουγε από αυτή θα ήταν το κλείσιμο της πόρτας πίσω της. Δεν ήξερε ότι αυτό το δωμάτιο που είχαν κάνει έρωτα πριν λίγα λεπτά θα τον στοίχειωνε. Δεν ήξερε ότι θα το μισούσε αυτό και κάθε στιγμή που πέρασε μαζί της.

Η Σοφία έφυγε πανικοβλημένη σχεδόν τρέχοντας μέσα από το δωμάτιο της «αμαρτίας» που είχε πλάσσει με τον εραστή της. Έφυγε παίρνοντας το σώμα της αλλά αφήνοντας την καρδιά της εκεί, σε αυτόν τον μικρό χώρο, σε αυτό το δωμάτιο, σε αυτόν τον άνθρωπο που στεκόταν ακόμη όρθιος εκεί μέσα χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι έχει γίνει.

Ο άντρας της πλεόν τα ήξερε όλα. Δεν είχε σημασία το πόσο καιρό κρατούσε παράλληλη σχέση, ποιος ήταν ο εραστής, που τον γνώρισε, αν ήταν ερωτευμένη ή όχι. Σημασία είχε ότι η οικογένεια της διαλυόταν. Μπορεί να μην ήταν σωστή σύζυγος αλλά ήταν πάντοτε σωστή μητέρα. Ήξερε πολύ καλά τον άντρα της. Το γεγονός ότι του ήταν άπιστη θα ήταν και η καταδίκη της. Θα της έπαιρνε τα πάντα. Και το πιο σημαντικό. Θα της έπαιρνε την κόρη της.

Ο πατέρας της Μέγκαν περπατούσε γρήγορα μέσα στους στενούς διαδρόμους του πολυτελούς ξενοδοχείου με προορισμό το άγνωστο. Το μυαλό του ήταν τόσο θολωμένο μετά από το θέαμα που είχε δει, που δεν μπορούσε καν να ακούσει την Σοφία που τον φώναζε λαχανιασμένη λίγα μέτρα πίσω του.