45. Εγώ δεν σου έφυγα ποτέ

3.4K 153 16
                                    




Και τώρα πως φεύγουνε

που εγώ δε σου έφυγα ποτέ

το σώμα πως λύνουνε να τρέξει για το μεγάλο ναι

όσο ήμουνα μαζί σου ένιωθα μοναξιά

μα τώρα,τώρα είμαι μόνη αληθινά





Megan's Pov

Το ξεστόμισα.. Το είπα.. Μηπως δεν έπρεπε; Μήπως ήταν πολυ νωρίς; Πόσο χαζή είμαι..ανόητη..παρορμητική..Μηπως θα έπρεπε να περιμένω λίγο να ηρεμίσουν τα πράγματα και μετά να αποκαλύψω όλη την αλήθεια;

Η Αμάντα στεκόταν δίπλα μου, αμίλητη και ακούνητη. Το χέρι της σταθερά ακουμπούσε το δικό μου. Το βλέμμα της σταθερά κοιτούσε στο πάτωμα. Σε τι κατάσταση την έμπλεξα χωρίς καν να την ρωτήσω; Γιατί τα πράγματα δεν μπορούν να είναι για μία φορά απλά; Απλά, τίποτα παραπάνω δεν ζητάω. Να γίνουν τα πράγματα για μια φορά απλά..

Πήρα τα μάτια μου πάνω από την Αμάντα και κοίταξα και εγώ προς το πάτωμα.Ίσως ήταν η πρώτη φορά που ουσιαστικά κοιτούσα το πάτωμα του δωματίου μου. Τα πλακάκια δεν μου αρέσουν. Ποιος διάλεξε αυτό το άσπρο χρώμα εδώ μέσα. Σταμάτα Μέγκαν. Σταμάτα να σκέφτεσαι μαλακίες. Συγκεντρώσου. Ίσως ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσω το βλέμμα της μάνας μου που στέκεται απέναντι μου. Πήρα μία βαθιά ανάσα. Δεν ήξερα τι με περίμενε. Δεν ήξερα αν ήμουν έτοιμη να λογομαχήσω με την ίδια μου την μητέρα. Επιστρέφει από τον «παράδεισο» μετά από 5 χρόνια και τα πρώτα ουσιαστικά νέα που μαθαίνει είναι ότι η κόρη της ερωτεύτηκε μια άλλη γυναίκα. Όχι μια οποιαδήποτε, όχι βέβαια..Εκείνη, την κόρη του εραστή της. Γιατί να μπλέξει με κάποια τυχαία; Γιατί να γίνουν για μια φορά τα πράγματα απλά όταν έχεις συνηθίσει μόνο στα δύσκολα;

Σήκωσα αργά τα μάτια μου προς τα πάνω της. Ήταν πιο βασανιστική η διαδικασία από όσο περίμενα. Το μόνο που ήθελα ήταν να αγκαλιάσω την μητέρα μου και να ξαναγίνουμε οικογένεια. Αυτό ήθελα και τίποτα παραπάνω. Να με αγκαλιάσει και να ξανανιώσω ότι έχω μητέρα. Ότι δεν έφυγε ποτέ. Ότι αυτά τα 5 χρόνια ήταν ένα κακόγουστο όνειρο και τελικά ξύπνησα.

Ένιωσα την καρδιά μου να σφίγγεται όταν αντίκρισα το πρόσωπο της. Δεν μιλούσε. Απλά κοιτούσε μία εμένα και μία την Αμάντα. Δεν μπορούσα να ερμηνεύσω καλά το βλέμμα της. Ήταν λες και είναι στα χαμένα. Η βόμβα που έσκασε λίγα λεπτά πριν στα αυτιά της την έκανε να μοιάζει σαν μαρμάρινο άγαλμα. Εγώ της το προκάλεσα αυτό. Εγώ φτάιω.

Με δυο βλέμματα Where stories live. Discover now