With the help of last night's exhaustion and alcohol, I finally had an eight hour sleep. No worries, no tears and of course, no chamomile tea.
Kinabukasan ay masakit ng kaunti ang aking ulo pero dinali naman kaagad ng aspirin. Walang alam ang mga kasambahay na madaling araw na ako nakauwi kagabi pwera lamang kay Tigris na kanina pa nagnanakaw ng tingin sa akin.
As usual, sa garden pool ako kumain. Bago ko pa man makausap ang kyuryusong si Tigris ay nakaalis na ito.
Napabuntong hininga na lamang ako at nahiga sa aking hammock, ang earphones ay iniingatang huwag matanggal. Kinukuting-ting ko ang aking phone dahil ngayong may libreng wifi na ay malaya akong nakakapag-internet.
Sa facebook ay nakatanggap ako ng iilang messages mula kay Lucy at sa crew, nagtatanong kung nasaan na ba ako. Hindi ako nagbigay ng eksaktong location pero pinarating ko namang nasa malapit at ligtas lang ako.
Kung susumain, si Mirna lang ang nakakaalam kung saan ako. Hindi naman iyon nakakapag facebook dahil busy kaya puros text lamang siya.
Marami kaagad akong nabasang chismis sa akin at sa pag-alis ko. Mayroon ding hindi kinaya ang magbigay ng saloobin sa facebook at minessage pa ako. Ang iba ay acting friendly ngunit ang iba ay talagang agresibo.
From:
Kapal ng mukha. 'Wag ka nang babalik dito. Alam naman naming niloko mo lang ulit si Jerard! Dahil sa'yo kaya nangyari lahat!
From:
Fuck you! Malandi! Patapon ka na talaga at pokpok! Kita mo si Jerard.
From:
Hindi ka na naawa. Sana masaya ka na.
Hinilot ko ang sentido sa aking mga hate messages. Daig ko pa ang isang celebrity dahil ako nanaman ang tampok sa issue ng bayan. Umalis na ako't lahat-lahat ay wala pa rin akong kawala.
Dahil sa mga nababasa ay nagpasya akong bisitahin ang profile ni Jerard dahil doon lamang nanggagaling ang lahat.
Ang kaniyang display photo ay sa loob ng kaniyang kotse at suot ang isang baby blue na button down shirt. His hair was styled to perfection without even trying and his one hand was stretched, lazily gripping the steering wheel. Kaunti lamang ang kaniyang ngiti ngunit naroon pa rin.
His cover photo was in their house. He's watching cartoons with his little sister on the sofa, and their both in their jammies. It was a candid photo, at mas lalo pang naging natural sa citylights na nakikita sa transparent nilang window.
Hindi pa lalampas sa five hundred ang kaniyang friends at sobrang pribado ng kaniyang profile. Nawalan ako ng pag-asa ngunit nakita ko ang isang post doon na naka-tag siya. It was a bunch of screenshots of his recent posts.
'Wingman duties', Karlo Fetalvero captioned, and his post was shared more than liked by too many.
Dali-dali ko iyong binuksan.
The first screenshots were photos of him and his team in a construction site, the logo of the engineering department imprinted everywhere even in their water bottles. Nilampasan ko iyon at narating ang isang screenshot na kay raming kumento at puso.
'Favorite number,' was captioned at the following photo. Ang imahe ay ang agresibong pag-slamdunk ni Jerard sa court ng kanilang departamento. The highlight was the number on his jersey since he was not facing the camera.
