The Heir/Η Διάδοχος

7ο Κεφάλαιο

"Δεσποινίς Αμέλια, ήρθε η ώρα να σηκωθείτε." είπε και με σκούντηξε απαλά η Ελίζ.

Πετάχτηκα αμέσως από το κρεβάτι, καθώς θυμήθηκα πως κοιμήθηκα με τον Μπεν χθες το βράδυ, όμως με ανακούφηση συνειδητοποίησα πως είχε φύγει. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμουν ήταν η Ελίζ να βρει τον πρίγκιπα ξαπλωμένο στο κρεβάτι μου.

"Ναι, ευχαριστώ που με ξύπνησες." είπα και έγνεψε.

"Άφησα τα ρούχα σας στο μπάνιο. Ντυθείτε και ελάτε να σας ετοιμάσω." είπε.

Έτσι και έκανα. Όσο με χτένιζε η Ελίζ, σκεφτόμουν τα χθεσινά γεγονότα. Την Αλέξις που μιλούσε για κάποιο σχέδιο, τον Νίκολας που δεν με πίστεψε, το τσάι πάρτυ και την πριγκίπισσα Άντελαϊν και τέλος τον Μπεν. Το να ζω στο παλάτι δεν είναι καθόλου έτσι όπως το περίμενα.

Μετά το πρωινό, σειρά είχαν τα μαθήματα. Περιττό να πω, πως οι πρώτες ώρες δεν περνούσαν με τίποτα. Όταν ήρθε η ώρα για το μάθημα του κυρίου Μπαρόκ, ήμουν ήδη ψόφια από την κούραση. Οι εργασίες που είχα να κάνω για την άλλη εβδομάδα είχαν γίνει ολόκληρες στοίβες. Ευτυχώς είχα ένα Σαββατοκύριακο μπροστά μου για να τις τελειώσω.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή του κυρίου Μπαρόκ.

"Γεια σας παιδιά! Ελπίζω να δουλέψατε τα κομμάτια σας. Λοιπόν ήρθε η ώρα να σας πω τις αίθουσες που θα κάνετε πρόβες τα τρία και τα κουαρτέτα. Τα ντουέτα καλύτερα να τα κάνετε πρόβα στον ελεύθερο χρόνο σας. Οπότε, Κρίστιαν, Μαξ, Λουίζ, Άντελαϊν στην αίθουσα πέντε στον τρίτο όροφο και Αμέλια, Νίκολας, Μπεν στην τρία. Θα έρθω σε λίγο να δω πως τα πάτε." είπε και βγήκαμε από την αίθουσα.

"Πάω να πάρω το βιολί μου και θα σας συναντήσω στην αίθουσα σε πέντε λεπτά." τους είπα και ανέβηκα τρέχοντας την σκάλα. Άρπαξα το βιολί μου από το δωμάτιο και ανέβηκα στον τρίτο. Μόλις έφτασα στην αίθουσα, ο Μπεν και ο Νίκολας ήταν ήδη εκεί.

"Οπότε αρχίζουμε με τα πρώτα μέτρα, αργά και βλεπουμε;" ανακοίνωσα και ρώτησα ταυτόχρονα.

"Ναι..." είπε ο Μπεν.

Υπήρχε αμηχανία μεταξύ μας. Ο Μπεν με κάρφωνε με το βλέμμα του, ενώ ο Νίκολας μου έριχνε κλεφτες ματιές. Εγώ, επείτηδες, κοιτούσα μόνο την παρτιτούρα, σαν να εξαρτιόταν η ζωή μου από αυτή. Το μυαλό μου ήταν αλλού όμως, και έκανα αρκετά λάθη.

"Συγγνώμη, το πάμε από την αρχή;" ρώτησα και τους κοίταξα για πρώτη φορά μετά από ώρα.