The Heir/Η Διάδοχος

23ο Κεφάλαιο

Εκείνο το πρωί, ήμουν στο πόδι από τις πέντε. Είχα υπερένταση και δεν μπορούσα να κλείσω τα μάτια μου για πάνω από μερικά λεπτά. Όταν δεν σκεφτόμουν για τα ημερολόγια του Άρθουρ, σκεφτόμουν τον Μπεν. Δεν φέρθηκα σωστά χθες, όταν μου είπε αυτή τη σημαντική λέξη 'σ'αγαπώ'. Ο καθένας θα φανταζόταν πως εκείνη η στιγμή σε κάνει να πετάς από χαρά. Για εμένα βέβαια, αυτή η στιγμή ακολουθείται από τύψεις. Πως θα αισθάνεται τώρα εκείνος; Ήταν ο πρώτος που το είπε και εγώ αντέδρασα περίεργα... Όμως δεν ήμουν έτοιμη να το πω και εγώ. Θέλω όταν του το πω, να είναι πρώτον την κατάλληλη στιγμή και δεύτερον να το εννοώ.

"Αμέλια; Είσαι μαζί μας;" ακούστηκε η φωνή της κυρίας Πίτερς και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Εεε ναι..." είπα και τίναξα το κεφάλι μου για να ξυπνήσω.

"Ωραία... Ρώτησα λοιπόν τα παιδιά τι γνωρίζουν για το πολυφωνικό στυλ και περιμένουμε να απαντήσεις και εσύ." είπε και προσπάθησα να θυμηθώ.

"Ναι βέβαια..." απάντησα και άρχισα να αναφέρω χαρακτηριστικά.

Αφού τελείωσαν τα μαθήματα, κατευθυνθήκαμε όλοι στην τραπεζαρία, όπου φάγαμε με απόλυτη ησυχία. Ο Κρίστιαν προσπάθησε να ανοίξει συζήτηση, όμως δεν ανταποκρίθηκε κανένας.

"Έλα στο δωμάτιό μου στις πέντε. Είπα και τα κορίτσια..." είπε ψιθυριστά η Άντελαϊν στο αυτί μου.

"Γιατί;" ρώτησα αδάφορα.

"Ο Νίκολας έχει σε τρεις μέρες γενέθλια και πρέπει να του οργανώσουμε έκπληξη!" είπε ενθουσιασμένη.

"Άντελαϊν, δεν έχω διάθεση τελευταία... Το ξέρεις. Συνέβησαν αρκετά πράγματα αυτή τη βδομάδα." είπα και της θύμησα τη σκηνή με την Λέξα και τον Μπεν και την χθεσινή συζήτηση με τον Μπεν.

"Έλα, τώρα! Πρέπει οπωσδήποτε να μας βοηθήσεις! Σε χρειαζόμαστε... Και εξάλλου πρέπει να ξεχαστείς λίγο. Κάν' το για τον Νίκολας και τις κολλητές σου!" είπε και ανοιγόκλεισε χαριτωμένα τα μάτια της.

"Μπορώ να κάνω και αλλιώς; Θα με ζαλίσεις μέχρι να πω ναι..." είπα και ξεφύσιξα.

"Πόσο καλά με ξέρεις!" απάντησε ικανοποιημένα και με αγκάλιασε.

Το μεσημέρι πέρασε βασανιστικά αργά, καθώς σερνόμουν από το κρεβάτι στο γραφείο και το αντίθετο. Δεν είχα ιδέα τι να κάνω για να περάσει η ώρα. Έτσι, λίγο πριν τις πέντε, άρχισα να ετοιμάζομαι και αφού ντύθηκα, πήγα στο δωμάτιο της Άντελαϊν.