The Heir/Η Διάδοχος

24ο Κεφάλαιο

"Έλεος!" φώναξα μόλις άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνει το ξυπνητήρι. Μα ποτέ δεν βάζω ξυπνητήρι. Και η Ελίζ λίγο δύσκολο να το έβαλε από τις πέντε το χάραμα... Κάποιος παίζει με τα νεύρα μου! Σηκώθηκα, μη μπορώντας να το ακούσω ούτε λεπτό ακόμα και το έκλεισα. Πάνω στο ξυπνητήρι είχε κολλημένο ένα χαρτάκι. 'Καλά ξυπνητούρια! Έχουμε δουλειά σήμερα... Σε περιμένουμε στην κουζίνα σε είκοσι λεπτά!' έγραφε πάνω και μπορούσα να μαντέψω τον αποστολέα. Η Άντελαϊν βάλθηκε να με νευριάσει... Τη μια με κάνει να τρέχω σαν τρελή για να προλάβω το πρωινό και την άλλη με ξυπνάει αξημέρωτα!

Αφού ντύθηκα στα γρήγορα γιατί δεν είχα την αντοχή να την ακούω να γκρινιάζει, κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες. Είχε ακόμα σκοτάδι έξω. Καθώς κατευθυνόμουν στις σκάλες που κατέβαιναν στην κουζίνα, πέτυχα την Λουίζ, με ξεμαλλιασμένο μαλλί και προφανώς αγουροξυπνημένη να κουμπώνει την ζακέτα της.

"Καλά είναι ηλίθια;" ρώτησε εκείνη και έτριψε τα μάτια της. "Τι την έπιασε και μας θέλει τέτοια ώρα στην κουζίνα; Την έπιασαν λιγούρες και μας κουβαλάει να της μαγειρέψουμε;"

"Ικανή την έχω..." απάντησα και κούνησε απελπισμένα το κεφάλι της.

"Εγώ απορώ γιατί καθόμαστε και κάνουμε ό,τι της κατέβει στο κεφάλι..." είπε καθώς κατεβαίναμε στην κουζίνα.

"Επειδή παρόλο που είναι χαζή, είναι πριγκίπισσα." εξήγησα εγώ και την έπιασε νευρικό γέλιο.

Αφού φτάσαμε στην κουζίνα, μπήκαμε μέσα και είδαμε τους μάγειρες να ετοιμάζουν πρωινό και να μας κοιτάζουν περίεργα.

"Που στο καλό είναι;" ρώτησα και κοίταξα γύρω μου, νιώθοντας αμηχανία.

Και τότε την είδα... Ή μάλλον τους είδα... Είχαν πιάσει έναν ολόκληρο πάγκο και τον είχαν γεμίσει με αυγά, αλεύρι, βούτυρο και διάφορα άλλα υλικά στα οποία δεν έδωσα σημασία, επειδή ήμουν απασχολημένη με το να κλαίω από τα γέλια. Και όσο πιο πολύ έβλεπα τον Κρίστιαν με ποδιά και διχτάκι για τα μαλλιά, τόσο πιο πολύ γελούσα. Η Άντελαϊν στην άλλη πλευρά, μάλωνε με τον Μαξ, ο οποίος αρνούνταν κατηγορηματικά να βάλει διχτάκι.

"Πες μου ότι εσύ το έβαλες;!" είπε ο Μαξ καθώς κοιτούσε έκπληκτος τον Κρίστιαν. "Σε έχει χαλάσει φίλε..." είπε, ενώ εγώ με την Λουίζ κάναμε καινούρια συκώτια από τα γέλια. Τελικά αφού η Άντελαϊν τον απείλησε πως θα του έκοβε μια-μια τις χορδές της κιθάρας του, έβαλε το διχτάκι. Περιττό να αναφέρω πως φαινόταν γελίος.