De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

7 • zaterdag 7 juli 2012

Voor wat aanvoelde als de honderdste keer nam Gael de verkreukelde factuur en streek hem glad. Haar wenkbrauwen fronsten samen terwijl ze naar de spottende woorden staarde, die nog steeds niet waren veranderd sinds ze die onder ogen had gekregen.

De zelfingenomen glimlach van Caleb had meteen een andere betekenis gekregen. Zodra ze hem zag, zou ze die grijns van zijn gezicht slaan.

"Die klootzak!" Woedend balde Gael de factuur samen en gooide die met al haar kracht voor haar uit. Hoe waagde hij het!

Haar slaapkamerdeur ging net op dat moment open en Christopher wist net de prop te ontwijken, die rakelings langs zijn rechteroor zoefde.

"En ook een goedemorgen voor jou, zonnestraaltje. Wie heeft je nu weer op de kast gejaagd?" Christopher bukte zich om de prop op te rapen en wilde hem uitvouwen, maar Gael griste de factuur razendsnel uit zijn handen. Het laatste dat ze wilde, was dat Christopher die rekening onder zijn neus kreeg.

"Niemand," zei ze snel, terwijl ze de prop in de achterzak van haar jeans duwde. "Wat brengt jou naar het ouderlijke huis?" vroeg Gael haastig. "Hoor jij niet bloemstukken uit te kiezen voor je bloedeigen bruiloft die over meer dan een anderhalve maand zal plaatsvinden?"

Christopher plofte achteloos neer op zijn zusters onopgemaakt bed. "Ontsnapt. Daarnaast, je weet dat moeder bloemstukken in haar slaap kan uitkiezen." De achterkant van zijn donkerblauwe All Stars tikte tegen het witte dekbed.

Gaels ogen rustten op haar broer, die geïnteresseerd naar achteren leunde en haar rommelige boekenstapel op het nachtkastje begon te keuren. Hij zag er bijna even oud als zij, in een nette jeans en een wit T-shirt. Het was een vreemde outfit rond zijn lichaam. Gael was eraan gewend geraakt om hem te zien in een donker pak met een sobere das.

"Jammer genoeg voor jou weet ik ook dat moeder je niet zomaar vrijaf heeft gegeven. Ze mist geen enkele kans om jou rond te paraderen als een volleerd showpaard. Jij bent ontsnapt, met een reden." Haar handen stonden op haar heupen en ze keek hem streng aan. "Waarom?"

Christopher zuchtte en stond op van het bed. "Waarom mag ik de dag niet willen spenderen met mijn favoriete zusje?" vroeg hij verontwaardigd.

"Ik ben je enige zusje," vuurde Gael terug. "Nou, wat heb je van me nodig?" ging ze onverbiddelijk verder.

Gefrustreerd haalde Christopher een hand door zijn haren. "Oké, goed. Ik wilde je gewoon meenemen naar één van de kleine boekenwinkeltjes die San Francisco rijk is, je een paar boeken kopen en je daarna mee uit eten nemen in een goed restaurant, kortom, je een leuke dag bezorgen. En je dan vragen of je je alsjeblieft wilt gedragen op mijn bruiloft." Hij keek zijn zusje aan en deed zijn best om zijn mondhoeken onder controle te houden.

De wenkbrauwen van Gael schoten de lucht in en haar mond ging lichtjes open. "Wanneer gedraag ik me niet, Chris?" vroeg ze, terwijl ze op de zachtgrijze poef ging zitten die voor haar kaptafel stond, die momenteel gebruikt werd als een opslagplaats voor Gaels rock-CD's. Ze sloeg haar benen over elkaar en kruiste haar armen voor haar borst.

Christopher trok een ongelovig gezicht. "Wanneer gedraag jij je wel in het gezelschap van Caleb Moreno?" vroeg hij geamuseerd.

De wangen van Gael kleurden vuurrood." Wat!" gilde ze bijna. "Komt die eikel ook naar jouw bruiloft? Waarom heb je hem uitgenodigd?! Wat heeft je bezield?!"

Het kostte Christopher alle moeite om niet triomfantelijk te glimlachen. "Die eikel is toevallig mijn getuige, zusje."

Gael perste haar lippen op elkaar, terwijl haar vingers met de mouwen van haar wit-gestreept hemd speelden. Haar ogen schoten Christopher een blik vol haat toe.