De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

29 • maandag 7 januari 2013

De wind blies de overgebleven bladeren van de bomen rondom het roodbakstenen gebouw hoog in de lucht. Het gebouw werd opgelicht door de ondergaande zon die al vroeg haar weg naar beneden maakte.

Gael trok de geruite mantel steviger rond haar lichaam voordat ze zich langzaam een weg baande op de brede avenue met de grote, elegante huizen en de bomen die nu kaal langs het voetpad stonden. Mannen gekleed in strakke pakken en vrouwen in mantelpakjes liepen haar voorbij, terwijl Gael gedachteloos voor hen opzij ging.

Washington D.C. had haar verrast. De stad had een betoverende atmosfeer die Gael associeerde met met de verfijnde en volwassen sfeer van de Franse hoofdstad.

Geen wonder dat Bobby hier het meeste van zijn tijd spendeerde. Gael begroef haar handen in haar jaszakken en sloeg de straat naar de residentie van de McGees in.

Het afgelopen weekend had Gael haar cultureel hartje kunnen ophalen in de vele musea die de hoofdstad rijk was, vergezeld door Bobby, die tijdens de werkweek in de congresgebouwen voor senator Hess werkte en zelf timmerde aan zijn eigen bekend in het Congres.

Bobby had haar zaterdagmiddag opgewacht in de luchthaven en Gael had zich in zijn uitgestoken armen geworpen. Ze had haar gezicht begraven in zijn hals terwijl haar lichaam zich naar het zijne had gevormd.

"Iemand heeft mij gemist?" had Bobby zacht gevraagd, voordat hij haar voorzichtig terug neerzette. Gael had geantwoord door haar armen rond zijn nek te vouwen en hem passioneel te zoenen, haar vingers die van de warme huid naar zijn haren ging.

De herinnering aan Caleb had Bobby vakkundig uitgewist zodra ze de elegante stadswoning in het hart van de hoofdstad hadden bereikt en ze eindelijk de kleren van elkaars lijf konden scheuren. Gael was uitgeput op Bobby's borst in slaap gevallen, om in de vroege avond pas wakker te worden.

Ze had nog niet veel opgevangen van het werk dat Bobby verzette, maar ze wist dat daar vanavond verandering in zou komen. Gael stopte haar handen dieper weg in haar zakken en versnelde haar pas.

Bobby had haar vanmiddag, tijdens zijn lunchpauze, opgebeld met de mededeling dat senator Hess had besloten om hen die avond uit te nodigen voor een dinertje in een chique restaurant.

"Het spijt me, lieverd, maar ik had hem gezegd dat ik eerst met jou zou overleggen vooraleer ik een beslissing nam," had Bobby zenuwachtig aan de lijn geklonken. Gael had buiten in het park dat de verschillende musea in het zuiden van de stad met elkaar verbond gestaan, op een steenworp van het Witte Huis en het Capitool, waar Bobby nu zat te werken. Vanuit Gaels ooghoeken had ze de spierwitte koepel van het gebouw kunnen zien. In haar hand had ze een sigaret gehad, die ze net had aangestoken voordat haar ringtone haar ruw had onderbroken.

"Lieverd, als dit belangrijk voor je is, dan doe ik wel mee," had Gael geantwoord, terwijl ze met een lichte grijns een trekje had genomen van haar sigaret en de uitgeblazen rook in de kille winterlucht voor zich uit zag verdwijnen.

"Ik weet hoezeer je stijve dinertjes verafschuwt, Gael," had Bobby sceptisch opgemerkt. Gael had zich levendig kunnen voorstellen hoe zijn wenkbrauwen bijna in zijn haarlijn verdwenen.

"Zolang je je mond houdt tegen mijn moeder dat ik vrijwillig een avondjurk heb aangetrokken, doe ik mee. Anders bind ik je vast aan het bed."

"Kinky," had Bobby grijnzend meegedeeld. "Misschien moet ik oude Hess toch maar afzeggen?"

Gael had gelachen. "Dus je gaat mijn kans op het ontmoeten van de man die zoveel spannende momenten tussen ons heeft verstoord, zomaar ontnemen? Mooi niet. Ik wil deze pretbederver ontmoeten," had ze gezegd, voordat ze op een bankje was gaan zitten en kon uitkijken op de vele monumenten die overal verspreid lagen. De januarikoude verspreidde een lichte nevel van kilte, waardoor alles een ijzig laagje kreeg in Gaels ogen het perfect maakte. "En daarbij kan ik jou na dat etentje ook nog vastbinden aan het bed."