De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

37 • dinsdag 2 april 2013

Dit was de plaats die alleen nog maar was voorgekomen in haar ergste nachtmerries. De plaats waarvan Gael had gedacht dat ze nooit een voet zou binnenzetten. Of toch niet met haar in de hoofdrol.

De verkoopster, degene waarmee Noelle een afspraak had geregeld, kwam opgewekt naar hen toegelopen, met een warme glimlach. Ze had haar geblondeerde haren opgestoken en haar blauwe ogen waren zwaar opgemaakt.

Ze stonden in een chique bruidswinkel in Boston. De ruimte was ingericht met blauwgrijze tinten, versierd met drie grote antieke spiegels zodat aanstaande bruiden zich van alle kanten konden bewonderen. De verlichting was helder en extra aangepast rondom de antieke spiegels. Er was een ruimte afgescheiden met zware fluwelen gordijnen, waar de paskamers waarschijnlijk waren. En overal stonden rekken met witte jurken.

Het was hel op aarde voor Gael.

"Goedemiddag. Jullie zijn hier voor het passen van een bruidsjurk voor Gabrielle de la Roche, niet?" vroeg de verkoopster, nadat ze van iedereen de handen had geschud.

Naast haar knikte iedereen opgewekt. Gael keek met toegeknepen ogen naar Clara, die eruitzag als een kind dat werd losgelaten in een snoepwinkel.

Gael had nooit gedacht dat Clara zou kunnen opschieten met haar moeder. Die ochtend had Gael hen bij de bloemist met elkaar zien fluisteren, op een opgewekt toontje dat ze helemaal niet vertrouwde. Gael was afgeleid geweest door Bobby. Hij stond erop dat er lichtroze magnolia's aanwezig zouden zijn in het bruidsboeket, aangezien het Gaels favoriete bloemen waren. De bloemist had verschillende opties van bijhorende bloemen aangeboden en Gael was te druk bezig om te kijken welke kleur rozen en dahlia's ze zouden kiezen voor de bloemstukken tijdens de receptie.

Ze wantrouwde de plotse vriendschap tussen haar moeder en Clara. Clara was de laatste persoon geweest waarvan Gael zou hebben gedacht die zich zou ontpoppen als bruiloftsplanner.

"Ik neem aan dat jullie de bruidsmeisjes zijn?" vroeg de verkoopster, die zichzelf had voorgesteld als Layla, met een blik op Marion, Arabella en Clara. Clara en Arabella knikten opgetogen en Marion glimlachte half. Haar ogen lachten niet mee en Gael was opgelucht. Zij was tenminste niet de enige die hier absoluut geen zin in had.

"Oké, super. Als jullie even met mij meelopen. De moeder van de bruid had al gisteren al gebeld om enkele couturejurken opzij te laten leggen. Wij werken hier uitsluitend met de beste ontwerpers en elke jurk wordt op maat afgewerkt," begon Layla haar verkooppraatje af te steken.

Gael moest haar best doen om geen diepe zucht te slaken. Dat betekende dat ze dus verschillende keren mocht terugkomen naar deze diepste krochten van hel om die jurk te laten aanpassen.

Waarom zoveel moeite voor een jurk die je maar één keer van je leven droeg?

Iedereen kreeg champagne aangeboden. Madeline en Noelle waren aanwezig, net zoals Marion, Arabella, Clara en Amy. Gael had ook aan Lorelei gevraagd of ze wilde komen omdat ze de laatste keer uitstekend kledingadvies had gegeven, maar Lorelei mocht niet vliegen omwille van haar zwangerschap. Daarnaast had Arabella vandaag vrij weten te regelen, iets waar Gael haar dankbaar voor was. Iemand die in de mode werkt kon nauwelijks slecht advies geven.

Amy was samen met Madeline overgevlogen en genoot van haar uitje aan de Oostkust. Gael had haar propt uitgenodigd om een hele week te blijven logeren, aangezien haar baas toch toevallig in Australië zat voor een congres , waardoor ze niet zo'n lange dagen moest draaien. Amy amuseerde zich tijdens Gaels werkuren door in de bruisende stad rond te zwerven en de tientallen musea die Boston rijk was, te ontdekken.

"Goed, dan gaan we eraan beginnen. Wat is het budget waar we rekening mee moeten houden?" Layla keek opgewonden in het rond

"Onbeperkt," antwoordde Madeline, die stralend naar Gabrielle keek, wiens mond openviel. "Ik ga mijn dochter zien trouwen, een beeld waarvan had ik gedacht dat ik nooit zou zien en dat is onbetaalbaar."