De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

35 • woensdag 6 maart 2013

"En dit is de bruidssuite." De medewerker van het landhuis opende een dubbele deur die leidde naar een zeer smaakvol ingerichte kamer.

Als eerste stapte Madeline en Noelle naar binnen. Gael volgde in hun kielzog, terwijl ze rond zich heen keek.

Al haar eerdere vrezen over een oud stoffig landhuis dat was blijven stilstaan in de tijd waren ongegrond geweest. Tot nu toe was het landhuis als een aangename verrassing geweest voor Gael.

Goed, het was te bombastisch voor Gaels smaak, die veel liever een intieme ceremonie in het buitenland zag, maar als ze zich dan toch moest schikken naar een grote bruiloft, dan was dit geen slechte keuze.

Het was een prachtig landhuis, nee, kasteel, moest Gael toegeven. Het was prachtig gerestaureerd door de laatste eigenaresse, die verliefd was geworden op het landgoed.

Naar het schijnt had het landgoed ook F. Scott Fitzgerald geïnspireerd tot het schrijven van zijn bekendste meesterwerk. Zodra Gael dat feitje gisteren te weten was gekomen tijdens wat rondsurfen op het internet, kon ze niet anders dan in te stemmen met een rondleiding.

Tot Noelles grote vreugde was Gael erin geslaagd om de volgende dag een halve dag vrij te nemen op het werk, zodat ze in de namiddag naar het kasteel konden rijden om het landgoed te inspecteren. Madeline zou de hele week in de stad te blijven om Gael te helpen met het opstellen van de uitnodigingen. Godzijdank was Noelle zo gastvrij geweest om Madeline van onderdak te voorzien, want Gael wist dat ze dat niet aankon.

Die middag was Gael na haar werk even binnen gesprongen bij het bedrijf van Bobby en had hem verrast op het werk met de mededeling dat ze waarschijnlijk een trouwlocatie had gevonden.

Bobby had Gael glimlachend naar zich toegetrokken en haar verteld dat voor hem alles goed was, zolang zij maar gelukkig was, voordat hij haar passioneel had gezoend.

Het had langer dan het geplande kwartier geduurd voordat Gabrielle eindelijk in staat was geweest om de deur van Bobby's kantoor achter haar in het slot te gooien. Met een grimas voelde ze hoe haar wangen weer knalrood werden bij die herinnering. Ze kon zijn handen voelen op haar huid, die steeds meer en meer terrein verkenden onder haar sweater terwijl zijn lippen haar hals onderzochten.

Het was maar goed dat Madeline en Noelle opgewonden aan het overleggen waren in het midden van de grote suite, druk aan het beslissen of het dit misschien de perfecte locatie kon zijn.

Gael slenterde naar de hoge ramen die uitzicht gaven op de enorme Franse tuin dat bij het landgoed hoorde.

Momenteel waren de borders vooral dor. Enkel de hoge buxushagen hadden niets van hun groen verloren en de magnifieke vijvers waren afgezet met blauwe steen. Op de grasvelden lagen nog de laatste resten sneeuw. In de verte kon Gael de Atlantische Oceaan zien, die al haar kleur leek verloren te zijn in de mist.

De tuinen zouden prachtig zijn in de zomer. Gael kon al levendig de grote rozenstruiken voorstellen, in alle mogelijke kleuren.

Met haar hoofd leunde Gael tegen de gordijnen gemaakt van rijk jacquard, waarin gouddraad zat verweven.

"Oh, Gabrielle, dat is een ideale pose voor een trouwfoto."

Verschrikt draaide Gael zich om. Noelle en Madeline stonden in het midden van de bruidssuite, met allebei de identieke vriendelijke glimlach. Van Noelle was Gael gewend om die gezichtsuitdrukking te zien, maar bij haar bloedeigen moeder gaf die glimlach haar koude rillingen.

"Wat vind je ervan, Gabrielle?"

Gael slikte. "Ik vind het een prachtig kasteel. Ik kan heel goed zien waar Fitzgerald zijn inspiratie vandaan haalde. Het hangt hier gewoon in de lucht."