De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

21 • vrijdag 16 november 2012

In het groezelige café net binnen de stadsgrenzen van San Francisco was het abnormaal druk. Gael wurmde zich langs de bar tussen twee mannen in een zakenpak die weigerden om voor haar opzij te gaan, terwijl ze druk in een discussie waren verwikkeld. De donkerbruine vloeistof in hun bierglazen danste gevaarlijk en Gael wist net een vlek op haar lichtgrijze trui te vermijden.

Gael vervloekte haar broer, die deze plaats had voorgesteld als trefpunt. Het was zondagavond en blijkbaar was er één of andere belangrijke sportwedstrijd die werd uitgezonden op het sportkanaal. Alle mannen waarvan de vrouw thuis de broek droeg, waren gedwongen om zich terug te trekken in hun favoriete sportcafé om de wedstrijd luidkeels te kunnen becommentariëren.

Aan het einde van de bar zag ze haar broer zitten. Natuurlijk viel Chris op als een pauw in een kippenren. Hij was gekleed in een duuruitziend donkerblauw pak en was als enige persoon aanwezig niet geïnteresseerd wat er gebeurde op het televisiescherm.

Hij staarde intens naar zijn smartphone. Een frons trok zich in zijn normaal gladde voorhoofd. Voor hem stond een bijna vol flesje Europees bier.

"Verrassing." Gael drukte een kus op zijn wang terwijl ze haar leren jasje uitdeed.

"Gabrielle." Chris sloeg een arm om haar hals en kuste haar terug op haar wang. Hij glimlachte breed. "Je ziet er goed uit, zusje."

"Vind je?" Gael ging naast hem zitten. "Ik ben doodop."

Na de afgelopen maanden tolde haar hoofd van statistische en economische modellen die ze opstelde en analyseerde. Het meeste van haar tijd spendeerde ze achter haar laptop, onderzoek te doen voor haar verantwoordelijke, Vincent McMillan.

Deze week had Vincent belangrijke vergaderingen met een projectleider hier aan de Westkust. Vincent was deels verantwoordelijk voor dit kantoor en maakte minstens één keer per week een werkreis naar San Francisco om samen te zitten met de experts.

Momenteel functioneerde Gael enkel op cafeïne en had ze vanochtend enkel twee uurtjes langer kunnen slapen omdat de vrijdagse vergaderingen van Tudors enkel plaatsvonden in de namiddag.

"Zo'n veeleisende en norse baas?" vroeg haar broer geamuseerd.

Gael schudde haar hoofd. "Nee, McMillan valt eigenlijk best goed mee. Iedereen in mijn team, eigenlijk. De collega's moedigen elkaar aan en ik word niet behandeld als de stagiaire. Dat is wel heel tof."

Chris grijnsde. "Het verbaast mij dat jouw teamleden jou nog niet hebben gekeeld. Serieus, zusje, het slaat me nog steeds met verstomming dat je al drie maanden voor dezelfde firma werkt en nog niet bent ontslagen."

"Niet iedereen is zo irritant als jij, Chris," antwoordde Gael, die de barman wenkte. "Een glas rode wijn, alsjeblieft." De barman knikte en sloeg de theedoek over zijn schouder.

"Ik neem aan dat je dit weekend niet moet werken?"

"Nee, we hebben maandag nog een afsluitende vergadering. Het is jammer dat ik dit weekend hier moet blijven, anders was ik naar huis gegaan."

"Daar bedoel je Boston mee, neem ik aan? Het appartement van Robert?"

Gael gaf haar broer een ongelovige blik. "Wat denk je nu zelf, broertje?"

Chris' grijns werd breder en hij nam een slokje van zijn flesje. "Gewoon, ik wil controleren of je nog altijd mijn rebelse zus bent. Ik kan niet geloven dat je nog altijd samenwoont met een vaste vriend. Vaak heb ik het gevoel dat ik hallucineer als aan dat feitje denk."

Met rollende ogen nam Gael het glas rode wijn van de barman aan. "Alsjeblieft, Chris. Het was een praktische beslissing."

"Praktisch in welk opzicht?" In de ogen van Chris flikkerden pretlichtjes.