De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

36 • vrijdag 22 maart 2013

"Gabrielle de la Roche!"

Bijna iedereen in het restaurant waar Gael had afgesproken met haar vriendin Clara Wilkins draaide zich om zodat ze naar de knappe vrouw konden kijken die net binnenkwam. Clara was een verschijning. Haar rossige lokken waren afgeschoten door de Aziatische zon en haar huid was goudgebruind. Automatisch volgden alle ogen haar.

Met een gigantische glimlach liep ze op Gael af, die zich net had omgedraaid aan de bar toen ze haar naam hoorde en gooide haar armen rond diens hals.

"Je weet niet wat je hebt gemist!" Clara stikte Gael bijna en liet toen haar vriendin los, die Gael keurend opnam.

Gael had zich na de werkuren omgekleed in een zachtpaarse ribbeltrui en een strak leren minirokje dat tot halverwege haar dijen kwam. Ondanks Gael op hoge hakken stond, was Clara nog steeds een halve kop groter dan Gabrielle.

"Zo, Clara, terug in het land?" vroeg Gael, die haar arm rond die van Clara wikkelde en de ober volgde naar een vrij tafeltje.

Clara had bijna tien maanden lang rondgetrokken in Zuidoost-Azië, nadat ze Gael na een lange rondreis had thuisgebracht in Californië. In Azië had ze gelift en genoten van het goede leventje. Op sociale media had Gael regelmatig haar hoofd geschud bij het zien van de foto's die Clara af en toe deelde met de wereld.

Clara ging met een hand doorheen haar haren en trok aan haar lichte jeans.

"Ja, vorige week geland hier en sindsdien druk bezig met sollicitatiebrieven te versturen, in de hoop op een onbetaalde stage ergens," antwoordde Clara, die ging neerzitten. Gael volgde haar voorbeeld en bestelde een rode fles wijn. "Ik snap nog altijd niet wat je bezield heeft om niet met mij mee te komen? Ik dacht dat je je ouders haatte?" Clara veegde haar haren naar achter en nam de menukaart aan van de ober.

"Mijn broer trouwde," antwoordde Gael, die onder tafel haar benen kruiste.

"Nou, vertel me hoe Azië was?' vroeg Gael verder, voordat Clara haar verder kon uithoren. "Weet je wat? Vertel gewoon alles," eiste Gael, die haar ellebogen op tafel legde en geïnteresseerd naar voren leunde.

Enthousiast vertelde Clara alle gekke avonturen die ze had meegemaakt sinds ze halsoverkop had besloten om te gaan rondreizen in Azië. Gael hoefde niet veel meer te doen dan op het juiste moment met haar hoofd te knikken.

Natuurlijk kon alleen Clara erin slagen om de eerste avond een hotel te zoeken met enkel een rugzak met een paar kleren en een tandenborstel, met net genoeg cash geld op zak om een chocoladereep te kopen en een mobiel die hoogstwaarschijnlijk leeg was.

Gael grijnsde toen Clara was uitverteld. "Ik ben bijna jaloers op je."

Clara had haar wijnglas in haar hand en keek haar vriendin vreemd aan. "Was dan gewoon meegekomen. We leven maar één keer, Gael." Ze nam een slok wijn en zette het glas terug neer.

"Je weet heel goed dat ik dat niet kon," antwoordde Gael, wiens handen even trilde.

"Ja, ik weet het. Jij had al voor onze examens je sollicitatiebrieven verstuurd. Ik voelde daar gewoon niet veel voor, om meteen na mijn studies beginnen te werken. Ik had de hele zomer voor me uit, had het net uitgemaakt van Brian –"

"Ik dacht dat het Frederick was," mompelde Gael, wat haar een lelijke blik van Clara opleverde, waarop Gael reageerde met één opgetrokken wenkbrauw.

"Goed, Frederick dan. Sorry dat mijn seksleven er spannender uitziet dan het jouwe."

Gael probeerde niet rood te worden, wat onmiddellijk de aandacht trok van Clara.

"Gael?" Ze ging rechter zitten en trok haar witte, losse blouse naar beneden. "Wat moet jij mij opbiechten? Wat heb je überhaupt de hele zomer uitgevreten in Monterey? Jij bent opmerkelijk stil vanavond." De ogen van Clara knepen gevaarlijk samen.