30 • dinsdag 8 januari 2013

1.5K 87 19
                                    

"Ga je echt die das bij dat hemd dragen?"

De stem van Gael maakte dat Bobby haar met een ongelovige blik via de spiegel aankeek voordat hij zijn das losmaakte. "Wat is mis met deze das?" vroeg hij, voordat hij de das naar haar toewierp en Gael hem handig opving en naast haar op het nachtkastje legde.

"Hij vloekt bij dat hemd, schat. Neem die donkere das met de kleine witte stippen," dirigeerde Gael. Ze dook dieper weg in Bobby's oude, grijze sweater die ze droeg. Haar handen had ze rond een mok warme koffie gevouwen en haar benen lagen in kleermakerszit. Haar voeten waren gestoken in hoge, wollen kniekousen.

Bobby rolde met zijn ogen, maar pakte de das waar Gael op had gedoeld. Met routineuze bewegingen knoopte hij de das, terwijl hij haar via de spiegel in de gaten hield.

Gael nam een slokje koffie en keek nadenkend naar Bobby, die zich verder aankleedde.

Zijn blonde haren waren netjes gekamd, zijn kaak gladgeschoren. Hij was die ochtend opgestaan en was onmiddellijk gaan douchen, terwijl Gael naar beneden was gestommeld en het espressomachine in werking had gezet, zodat ze langzaam kon wakker worden, enkel gekleed in een oude sweater van Bobby die twee jaar geleden had opgeëist toen ze in zijn kleerkast zocht naar een warme trui.

Gisterennacht had Gael, toen ze in de auto terugkeerden na het etentje met senator Hess, een sms'je van Vincent gekregen dat zijn vlucht hoogstwaarschijnlijk verlaat zou worden door problemen in de luchthaven en dat hij pas tegen de late namiddag zou aankomen in Boston, maar dat hij het exacte uur nog niet kon meedelen. Gael had dat opgevat als een geruststelling om zelf wat langer te kunnen slapen en pas tegen de middag aan te komen in Boston, twee uur voor Vincent ten vroegste zou kunnen landen.

"Wat vond je eigenlijk van senator Hess?" vroeg Bobby, terwijl hij de manchetten van zijn hemd vastmaakte en haar via de spiegel aankeek.

"Je bedoelt rokkenjager Dickie Hess?" vroeg Gael, voordat ze onschuldig een slokje nam en met grote ogen naar hem knipperde.

Bobby zuchtte enkel.

"Jij bent degene die mij heeft laten geloven dat senator Hess een oude stoffige senator van minstens zeventig jaar zou zijn."

"Ik heb nooit beweerd dat Dick Hess dat was. Ik kan er niets aan doen dat jij nu eenmaal een verkeerd beeld hebt van het hele politieke stelsel."

Gael schoot Bobby een giftige blik toe, die hij glimlachend aanvaardde. "Ik ben immuun voor je vuurspuwende ogen, lieverd. Waarschijnlijk ben ik de enige, maar het is een goedgetrainde vaardigheid waar ik trots op ben."

Een lach brak door op haar gezicht en ze klemde haar hand steviger rond haar mok.

"Dus, wat vond je van senator Hess?" vroeg Bobby, die zich nu omdraaide en haar recht aankeek.

"Ik vond Dick Hess moeilijk voor te stellen als een belangrijke senator die heel wat leden in zijn zak heeft," antwoordde Gael. De hele avond lang had Richard Hess grapjes gemaakt met haar en gulzig rondgestrooid met complimentjes. Richard had zelfs Bobby erop gewezen dat hij een vrouw die zowel knappe gezichtje, een goed stel hersens en een sarcastisch gevoel voor humor bezat, niet mocht laten lopen.

"Is hij getrouwd?" vroeg Gael nieuwsgierig, terwijl ze haar linkerkous optrok die langzaam afzakte en het oogcontact met Bobby verbrak.

Bobby's wenkbrauwen fronsten en hij keek toe hoe Gaels vingers over haar blote huid gleden. "Nee, niet meer. Zijn vrouw Linda heeft vorig jaar een scheiding aangevraagd nadat zij hem betrapt heeft met twee andere vrouwen in een hotelkamer. Eén ervan was minderjarig. Er is daarrond in de pers een groot schandaal geweest. De kiezers konden niet lachen met overspel."

De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu