De Terugkeer | ✔️ (DE OVERGAVE #1) - #Netties2017

31 • vrijdag 18 januari 2013

Het was halfvier in de namiddag en McMillan strekte zich uit vanachter zijn bureau. Hij had net gebeld naar het kantoor in San Francisco voor de verdere uitrol van het nieuwe investeringsproject dat mogelijk een hele goede zet kon worden. Alles zag er prima uit, enkel de laatste aanpassingen die begin volgende maand zouden worden geregeld.

Een werkreisje richting Californië zag hij eerlijk gezegd wel zitten.

Door de glazen deur zag hij hoe zijn assistente nog ijverig aan het werk was. Vlak voor de kerstdagen hadden ze besloten om Gabrielle voor een onbeperkte duur aan te houden. Ze zat voorovergebogen over een dikke map aan haar moderne bureau, dat voor een jonge vrouw schrikbarend netjes was opgeruimd. Geen tierelantijntjes, geen foto's, geen grappige presse-papiers, geen Post-Its die aan haar groot, zilveren beeldscherm waren gekleefd. Netjes, onpersoonlijk en koel. Iedereen zou aan haar bureau kunnen werken.

Vincent McMillan vouwde zijn vingertippen tegen elkaar en keek toe hoe de simpele blauwe balpen tegen het papier tikte terwijl Gabrielle op de binnenkant van haar lip kauwde. Ze rukte haar lade open, haalde een Post-It tevoorschijn, krabbelde er iets op, plakte het in de map en pakte toen de hoorn van de telefoon. Hij keek toe hoe ze een nummer intoetste en hoe haar voet, gestoken in zwarte hoge pump, ongeduldig op de grond tikte.

"Hey, Greg, met Gabrielle van Vincent hier. Hoe zit het met die berekening van de data die jullie hebben opgezocht voor het farmaceutische bedrijf? Brian zei dat jij daarop zat te werken?" hoorde hij door de deur, die op een klein kiertje stond.

Met een grijns zag McMillan hoe het gezicht van Gabrielle betrok bij het horen van Greg's antwoord. Stiekem had hij geen medelijden met Greg aan de andere kant van de verbinding. "Hoe, die data is nog niet geïndexeerd? De deadline is morgenvroeg!" De stem van Gabrielle werd luider. "Ik wil dat bestand vanavond nog in mijn mailbox vinden, Greg. Ik moet het nog nakijken voor het naar mijn baas gaat."

Ze luisterde naar iets wat Greg zei. "Omdat je de vorige keer zeker zes vergelijkingen verkeerd had uitgewerkt, Greg. Geen fouten deze keer. Tot straks." Zonder op antwoord te wachten, gooide Gabrielle de hoorn op de haak en rolde met haar ogen. Hij zag hoe haar lippen iets vormden en hoe ze verder doorbladerde in de map.

Vincent moest toegeven, terwijl hij niet probeerde te grinniken, Gabrielle deed haar werk uitstekend. Zijn vorige assistente had nog nooit de moeite genomen om alles na te kijken voordat ze het aan hem doorstuurde.

Gabrielle controleerde niet enkel, maar ze selecteerde ook in het materiaal wat ze naar hem doorstuurde. De eerste keer dat hij dat had ontdekt, was hij redelijk geïrriteerd geweest. Het ging om enkele analytische studies waarin enkele financiële voorstellen van Greg ontbraken. Blijkbaar hadden er twee belangrijke voorstellen niet tussen gezeten, wat hij pas op presentatie had ontdekt. Vreselijk chagrijnig was hij naar Gabrielles bureau gestapt en had hij geëist om die twee voorstellen te mogen zien. Pas toen hij ze in zijn handen had gekregen, had hij gezien ze allerminst goed waren uitgewerkt en totaal niet bruikbaar waren. Gabrielle had opgebiecht dat ze die voorstellen opnieuw had willen uitwerken samen met Greg omdat ze zo'n slordigheden niet kon tolereren, maar dat ze het vergeten was in de overrompeling van telefoontjes. Ze had haar excuses aangeboden, en Vincent had haar sindsdien scherp in de gaten gehouden.

Wat hij had gezien, had hem tevredengesteld. Gabrielle was één van de meest gedreven stagiaires en assistentes die hij had versleten. Het meisje wilde haar werk goed doen, liep de randjes er niet vanaf en werkte keihard voor hem.

Misschien was het tijd een praatje te maken met Daniel Callahan omtrent haar verdere toekomst, bedacht hij, terwijl hij voor zijn kaak wreef en zich weer op het beeldscherm van zijn computer richtte. Tijdens hun laatste gezamenlijke lunch had Gabrielle het idee geopperd om haar master te behalen. Dat was geen slecht idee, vond hij zelf persoonlijk. Gedreven personeel kan elk bedrijf gebruiken.