Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

2.1: "Hep Kadın Gibi"

Bölüm 19 Kasım 2016/ 13:14 tarihinde yayımlanmıştır.

ACAR DEVRAN'dan
Elvin, Mert'in sorusuna cevap verememişti. Bu demek oluyordu ki kabul de edebilirdi. Mert ile aynı evde yaşamasına göz yumamazdım. Ailesi varken benimle de yaşayamazdı.

Ben sinirlendiğim için odadan çıkmış, arabaya binmiştim. Ağabeyime Sarplarla mangalı iptal etmesini söyledikten sonra, hepsini içmeye, mekana çağırdım.

3.GÖZ
Genç kızın kafası çok karışmıştı. Ne diyeceğini bilememiş, dili tutulmuştu. Ailesi, babasının mirası vardı bir yerde.

Üstelik Ada'nın ölümünden hala kendini sorumlu tutuyordu. Ada o yangında tesadüfen ölmüş olamazdı.

Bunu kendine itiraf edemese de içten içe sebebin Acarla ve kendisiyle ilgili olduğunu biliyordu.

Zaten bunu ailesiyle paylaşıp, Acar hakkında şüphe uyandırmak istememişti. Ama vicdanı rahat bırakmıyordu işte.

Kabuslar geçmişti. Ama sağ kalanlar, bütün kırıklarıyla buradaydı. Elvin tedavi etmemeli miydi, bilmiyordu.

Acar'ın çekip gitmesi onu yeterince üzmüş, akşam yemeğinde de görememişti Acar'ı ve Savaş'ı.

Asu birlikte işleri vardır deseler de Elvin bütün kalbiyle Acar'ın kırıldığını hissediyordu. Bu bağı Acar'ın ona gps takar gibi nasıl kurduğu hakkında bir fikri olmasa da, biliyordu işte. Bu yüzden yorgunluktan ölse de saat on iki olduğunda da uyuyamamıştı. Duş almış, kıvırcık saçlarını düzleştirip uçlarını maşa bile yapmış, geceliğini giymişti. Ama zaman çok yavaş geçiyordu.

Aslında buraya taşınmayı kabul ederse en büyük nedenlerden biri de Acar olacaktı.

Ama genç adamın bunu düşünemeyecek kadar düz mantık olduğunu çözmüştü kız.

Bahçeye giren Jeep i gördüğünde hızla odadan çıkıp panduflarıyla merdivenleri uçarak indi, kapıyı açtı.

Acar'ın bir kısmını taşıyan Savaş'ı görmesiyle ona yardımcı olmaya çalışarak, mutfağa taşıdılar adamı sessizce.

-Ağabey, sen otur ben bir kahve yapayım."

-Zahmet olmasın sana?" Savaş, hiç içmemiş gibiydi. Bünyesi alkole dayanıklıydı demek ki.

-Olmaz olmaz. Sana da yapayım mı?"

-Yok ağabeyciğim, sağol." Elvin kahve yapmaya koyuldu. Savaş, masaya kafasını koyan kardeşine göz attı.

-Neden içti ki bu?" Elvin, gözlerini kaçırınca iyice kavradı bir şeyler olduğunu, Acar'ın sessizliğini... Konuyu değiştirdi Elvin.

-Sen yukarı çık ağabey ben ilgilenirim."

-Kabul etme onu." Diyen Acar'a kısa bir bakış attılar. Yalnız konuşulması gereken bir konuydu belli ki, bu yüzden onaylayarak gitti Savaş. Elvin, 2 fincan sade kahveyi adamın önüne koydu.

Acar, kafasını kaldırıp Elvin'e baktı göz ucuyla.

Göz ucuyla baktı.

Elvin, kırıldığına emin oldu.

Mutfak masasının yüksek taburelerinden birine de o oturdu, Acar kahvesini içerken.

-Ben kabul edersem senin için de etmiş oluyorum. " Sessizlik oldu. Acar kahvesini yarıladıktan sonra cevap verdi:

-Biliyorum." Sessizlik.

2. Fincana geçti.

-Ailemin yanında olmam gerekir."