(Bölüm 30 Mart 2017 tarihinde yayımlanmıştır.)
••••Multimedya'daki kapak: @yarimnamka kullanıcısına aittir.!!!!!!
Okuduğunuz tarihi ve ruh halinizi buraya bırakınız. :)
Elvin DURU DEVRAN'dan
Acarla beraber Petek ve Sarpla konuşmuştuk. Evayla tanışmayı, onu kızları olarak nüfuslarına almayı, ailelerine katmayı istiyorlardı.
Petek çok zor şeyler yaşamıştı. Bir anneydi, ama artık başka bir bebekleri olamayacağı gerçeğiyle karşı karşıya kaldığında depresyona girmişti.
Eva'ya çok iyi bir anne olurdu Petek. Bundan Acar'ın brokoli sevmediğine emin olduğum kadar emindim.
Yıllar geçmiş, çocuklar büyümüştü.
Hala deli fişek bir çift, manyak bir aile olsak da hayatın acı gerçeklerini hatırlıyorduk böyle zamanlarda..
Ailemizden olanları toprağa verdiğimizde, Eva'nın hayatını öğrendiğimizde, Petek'in rahmi alındığında...
Hayat her anlamda bizi olgunlaştırmıştı. Değişmeyen tek şey Acar ve birbirimize olan aşkımızdı. Hala beni öperken ilk günkü gibiydi. Dokunuşu, gülüşü, lafları... Her şeyi aynıydı.
Her gece tek dileğim, bu huzurun hiç bozulmamasıydı.
Çocuklar okuldan gelmiş dinlenirken, Eva'nın kaldığı misafir odasının kapısını tıklattım.
-Buyrun." Dedi ince sesiyle. İçeri girip gülümsedim.
Çok güzel bir kızdı Eva. Hem fiziksel hem de ruhsal olarak. Oğlumun neden onu sevdiğini sorgulamama gerek yoktu.
Eva farklıydı. Rüzgar da farklılığı her zaman sevmişti.
-Konuşalım mı biraz güzelim?" Gülümsemesi yüzünde solarken, benimle beraber yatağının üzerinde oturdu. Kötü bir şey olduğunu sanıyordu. Ama değildi.
-Eva...Biz seni o adama geri veremeyiz. Seni ailemize katmayı istiyoruz. Çok yakın aile dostlarımız var, gerçekten her hafta birlikte olduğumuz insanlar...Ve beni n'olur yanlış anlama, Petek ve Sarp, yani tanıştığın arkadaşlarım seni evlatlık almak istiyorlar. Eğer istemezsen, bizimle kalacaksın. Yani burada, bizimle beraber yaşayacaksın.." Bana sarıldı yavaşça.
-Gerçekten istiyorlar mı? Tanıştım zaten,, çok iyi insanlar... Ben sana güveniyorum hem." Dediğiyle derin bir nefes aldım.
Şanslıydım. O da şanslıydı.
Ben Eva'nın yaşlarındayken Deniz hariç kimseye güvenmezdim. Eva insanlara güvenini henüz tamamen kaybetmemişti. Bu sorunu yıllarca çözümlenemeyecek bir hal almayacaktı benim gibi.
-O zaman, akşam yemekte görüşürüz." Gülümsedi ve ben de odadan çıktım.
Yatak odasına girdiğim anda bir kol tarafından belimden çekildim.
-Minicik bir şeysin, kocaman evde bulamıyorum seni. GPS mi taktırsam n'apsam?"
-Yok canııım uğraşma GPS le falan...Tasmayı tak, beraber gezelim." Kulak mememi ısırdığında, belimdeki ellerini çekmeye çalıştım.
-Çok güzel fikir bebeğim.." kapı çalınırken Acar diliyle boynumda yol kat ediyordu.
-Acar bırak.." dedim sessizce. Mırıldanıp, devam etti.
-Anne..." diyen Rüzgarla beraber belimdeki elleri ittirdim ve Acar'a ters bir bakış attım.
16 yıllık evliliğim boyunca bu adamın açlığı hiç geçmiyordu. Resmen 100 yaşına kadar sevişecek olma ihtimalim aklıma geliyor, midem kalkıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler
RomanceAcar Devran, kendini bozguna uğramış gibi hissediyordu. Yaklaşık 7 saattir yatağındaki güzelliği seyrediyordu. Birlikte olduğu ilk bakire kız değildi ama kızın dokunduğu her yerini bir daha öpme arzusuyla yanıp tutuştuğu ilk kadındı. Böyle bir güzel...
