Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

4.5: "Ev Alışverişi"

(Bölüm 24 Ocak 2017/ 13.20'de yayımlanmıştır.)

ACAR DEVRAN'dan

Recep ve Kemalle konuşmamı bitirince mutfağa girip derin bir nefes aldım.

Bir bardak soğuk suyu içtikten sonra daha iyi hissediyordum.

Her gün "Bunu Biliyor Muydunuz?" Başlıklı yeni bir bilgi öğreniyordum ve bu çok can sıkıcıydı.

Yine de bir şey çaktırmamak için kendimi toparlayarak salona geri döndüm.

Elvin'in yanına oturduğumda paçanga böreğinden alıp, yemeğe başladım. Normal davranıyordum.

Enes'e bakmamam bütün masanın hayrınaydı.

Çünkü bakarsam dediği şey tekrar beynimde yankılanacak ve bu çatalı tam boynundaki damara veyahut o güzel mavi gözlerine saplayacaktım.

Gözleri güzel falan değildi ayrıca.

Mavi gözlü erkek neydi hem?

O ne biçim bir erkekti?

Konuşmasıyla bakışlarımı börekten ona çevirdim:

-Acar, kusura bakma. Ben sadece beğeni anlamında demek istedim, eşin olduğunu..." lafını kestim.

-Tamam Enes, kapatalım bu konuyu. Sen ne için gelmiştin?" Dedim yüzüne ciddiyetle bakıp, çayımdan bir yudum alarak.

-Cafe&Bar tarzında bir yer açmayı düşünüyorum." Kafamı salladım onaylar bir şekilde.

-Babana sorsaydın." Dediğimde babamla göz göze geldim.

Bana ters ters bakmasına, "Ne var?" Gibisinden bir kafa sallamayla cevap verirken, Enes'ten cevap geldi.

-Aramız bozuk."

-Niye karısına mı sarktın?" Diye sessizce mırıldanırken, duyduğunu düşünüyordum.

Elvin bana gerçekten öldürücü bir bakış atıp, yüzüne çok sevdiğim gülümsemesini yerleştirerek Enes'e döndü.

Neden yüzünde çok sevdiğim gülümsemesiyle Enes'e döndü?

-Babamın Bodrum'da bana bıraktığı bir restorant var, aynı zamanda barı da var içinde tabii. (0.3 bölümünde bahsettim.) İstersen fikir verebilirim, yani sen tecrübelisindir tabiki sadece yönlendirmek için dedim." Elvin'e ok atar gibi bakış atsam da hatun beni zerre tınlamıyordu.

-Çok sevinirim Elvin, aslında benim hiç tecrübem yok. Bu konuda yardımını almak beni çok mutlu eder." Enes'e göz devirdim.

-Evet Elvin, kendisi baba parası yiyordu da." Elvin de bana baktı.

-Tamam demek ki artık yemeği bırakmış.." kafasını tekrar Enes'e çevirdi. "Bu yüzden onunla konuşuyorum ya."

Elimle masa altından bacağını sıktığımda, sessizce inleyerek bana döndü.

-Ne var be manyak?"

-Konuşma lan şununla."

-Acar çocuğa laf sokup durma, özür diledi daha demin. Yemin ederim kötü niyeti yok."

-Nerden biliyorsun hatun, içini mi gördün? Tövbe tövbe."

-Vallahi yok, güven bana sen. Sadece beğeni."

-Onun beğenisine sokayım." Elvin kendisine laf ettiğimi düşünerek gözlerini belertti:

-Acar ayıp oluyor ama. Beğenisi banaydı."