Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

4.9: "Gün Gelir Devran Döner!"

(Bölüm 5 Şubat 2017/ 15.32'de yayımlanmıştır.)

3.GÖZ
Savaş arabasından inerek hızla kardeşinin yanına geldi. Savaş'ın arabasının yanında yer alan diğer araba, tabiki Acar'ın en sevdiği adamı Recep'e aitti.

Yerde kanlar içinde yatan kardeşini kucaklayan Savaş, Recep'in arabasına bindirdi. Bir ağabey olarak tam bu an gözleri doldu.

Çünkü Acar'ın gözleri uyku dışında, ilk kez bu kadar kan içinde kalmasının yanında, ilk defa kapalıydı.

Ağrıyla kıvranan ve ağlayan Elvin'i de kucaklayarak Recep'in arabasının arka koltuğuna koydu. Acar'ın başını Elvin'in dizine koymuşken, genç kız sürekli ağlıyordu.

Savaş kendini zorlayarak birkaç kelime edebildi:

-Recep sizi hastaneye götürecek. Bizimkiler oraya geliyor, merak etme tamam mı güzellik?" Elvin'in bakışları Savaş'ı buldu. Donuk ve duygudan yoksun konuştu:

-Tamam ağabey." Recep hızla arabaya binip gözden kaybolduğunda Savaş Ufuk'a döndü. Ufuk gülüyordu.

Savaş'ın yüzünde çok tehlikeli bir gülümseme belirdi:

-Ölmediğine sevindim küçüğüm.20.54 bu saati unutma." Bu çocuk bu saatten sonra, yaşadığına pişman olacaktı çünkü. Bundan sonra yaşayacağı hayat, gerçek bir hayattan çok uzak olacaktı çünkü.

Savaş Ufuk'u kendi arabasına alarak, gizli kliniğine doğru sürdü. Şuan Acar'ın yanında olamazdı. Kardeşini utandıramazdı.

Recep arabayı hızla kullanıyor, en yakın hastaneye yıllardır patronu olan ve hayatta en sevdiği adamı yetiştirmeye çalışıyordu. Hayatında annesinin ve babasının ölümü dışında hiç ağlamamıştı Recep.

Ama şuan gözyaşlarını durduramıyordu. Kendisi bu haldeyken, arkada ağlayan kadın için sadece sabır dileyebilmişti.

-Recep, daha hızlı kullanır mısın? O...ölüyor." Recep kafasını sallamak dışında hiçbir şey yapmadan, hızlandı. Sonunda hastaneye vardıklarında Elvin için yıl geçmiş gibiydi.

Arabadan inerek, hala Acar'ı taşımaya çalışan kızı Recep durdurdu.

-Elvin, sen hamilesin. Dur kardeşim." Acar'ı sırtlayarak acile getirdi Recep. Savaş'ın talimatıyla hazırlanan ekip sedyeye yerleştirdikleri iri bedeni hızla götürdüler.

-Nabız zayıf..."

-Bilinci kapalı.." laflarını duyan Elvin, arkadaşlarının çığlıklarını duysa da her yer karardı ve olduğu yere yığıldı.

***

Asu hastane koridorunda ileri geri yürürken gözyaşları nedeniyle önünü net göremiyordu.

Ağabeyi, her zaman ona sataşan, ama sarıldığında başka kimseye ihtiyaç duymadığını gösteren ağabeyi, kahramanı ameliyata alınmıştı.

Doktor sonunda çıktığında hepsi ayaklandı.

Doktor Sinan, Acar'ın liseden arkadaşıydı. Bu yüzden gözleri Filiz Devran'ı hemen buldu.

-Filiz teyze..."

-Sinan, oğlum nasıl?" Dedi kadın gözleri yaşlı bir şekilde. Asu da bu sırada gelmişti.

-Acar'ın durumu iyi. Erkenden getirmeniz çok iyi olmuş. Bugün yoğun bakımda kalacak. Yarın normal odaya alacağız, bıçak karın boşluğuna gelmiş, organlarda bir hasar oluşmadı. Kanamayı durdurduk.