Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

2.6: "Defile"

(29 Kasım 2016/ 18:15 tarihinde yayımlanmıştır.)

3.GÖZ
Elvin odasında elinde buzlu limonatasıyla oturmuş dergi karıştırıyordu. Bardağı yarılamışken telefonundan bildirim sesi geldi.

"Ben de özledim."

Yarım saat sonra "Seni özledim." mesajıma cevap veriyor, diye düşündü genç kız. Hafif tripli bir şekilde yanıtladı.

"İyi, özle."

Aslında genç adam da bu sıralar tripliydi.

Elvin ve Asu'nun mücevher çalışmaları mükemmel bir şekilde işlemişti. Bir de üstüne Rize'de de Asu'nun kendi moda evi için bol ilhamla çalışmışlar, kıyafet koleksiyonu da çizmişlerdi.

Birkaç gün içinde diktirileceklerdi. 3 gün sonrasına da defile, mücevher ve kıyafeti birleştirerek yapılacaktı.

Yarın Elvin, bütün bunlar için İstanbul'a gelecekti. Gelecekti gelmesine ama amcasının evinde kalacaktı.

Acar, kıskançlıktan birkaç gün boyunca sürekli spor yapmış ve de yürümüştü.

Mert ile o evde nasıl kalsındı?

Acar ölsün müydü?

Alp er tunga kalsın mıydı?

Mümkün değildi böyle bir durum!

Şimdi de Elvin'i sinirlendirmişti işte.

Gözü dönmüştü.

Yok! Bu böyle olmayacak, dedi sesli bir şekilde. "Mert ile bu konuyu bugün konuşacağım."

Hemen araba anahtarlarını alıp Mertlere doğru sürmeye başladı. Sonunda vardığında hızla yürüyerek, zili çaldı.

Kapıyı açan kızı umursamadan geçtiğinde:

-Acar Bey..." diyişini duymamıştı bile.

-Mert nerede? " dediğinde arkasından bir sesin bağırdığını duyunca, merdivenlerden inen kadına baktı.

Ada'nın annesine.

-Senin...Senin ne işin var burada?!" Dedi kadın hala çıkarmadığı gecelikleri, elindeki peçete ve resimle birlikte. "Sen hangi yüzle geliyorsun buraya adi herif!!!" Diye bağırdı.

Kızına olan her şeyin sorumlusu tutuyordu Acar'ı. Ona göre Ada'yı delirten şüphesiz ki Acar'ın aşkıydı. Her ne kadar kanıtı olmasa ölümünün sebebi de o'ydu ona göre...

-Bakın, ben..." Acar'ın açıklamasına fırsat bile vermeden yanına geldi kadın. Onu iteklemeye çalıştı. Başarılı olamamıştı.

Elindeki resme baktı. Ada'nın çocukluk resmine.

-Gencecik..." dedi "Minik prensesim." Öfkeyle Acar'a döndü:

-Sen ne hakla gelirsin buraya?"

-Ben Mertle..."

-NE HAKLA?!"

-Ben Mertle görüşmek için geldim. "

-Niye onu da mı delirteceksin ha! Onu da öldüreceksin, bitireceksin! Mahvedeceksin! Ne için ha ne için? Ne istiyorsun çocuklarımdan? Ne?... Elvin'inin canını alsaydın da kızıma dokunmasaydın!" Diye bağırınca kadın, artık dayanamamıştı.

Hele Elvin isminden sonra.

-Kızınız o sandığınız prenses değil! " diye öfkeyle bağırdı genç adam. "Siz de bu hikayedeki kötü kraliçe rolünüzü bırakın da, biraz olsun..." dedi öfkesine hakim olmaya çalışıp derin nefes alarak "Biraz olsun iyi olun artık...Yeter! Elvin'e bu şekilde kafayı taksanız bile, ona.....kimsenin...dokunmasına...İZİN VERMEM." Şeklinde haykırarak ve üzerine yürüyerek son verdi sözlerine. Kadın genç adamın gözlerinde gördüğü öfkeyle sendeledi.