Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

3.0: "Sahil"

(Bölüm 1 Ocak 2017/ 15:23 tarihinde yayımlanmıştır.)

Elvin DURU

Hepimiz odalarımıza çekildiğimizde, ben de Asuyla beraberdim. Kapıyı kapattığımızda ağır çekimde birbirimize döndük. Bakışlarımız kesiştiğinde el ele tutuşup bağrışmaya başladık.

-Aaaaaaağağağağağ!!!"

-Ayayayayayay!!!" Nefes nefese kalana kadar zıplamıştık. Hala da zıplıyorduk.

Çok çok çok mutluydum. İçim içime sığmıyordu.

Evlilik meraklısı değildim aslında, ama şuan evlilik programındaki Solmaz kadar dans edesim geliyordu.

Evlilik meraklısı değildim, ama bu evliliğin Acarla olmasının bendeki yeri çok çok çok farklıydı!

Sonunda zıplamayı bırakıp yataklara gidince, ayrı yataklarda zıplamaya başladık.

Bir süre sonra pijamalarımızı giydiğimizde tekrar 2 kişilik partimize dönme kararı aldık.

Telefonumdan Beyonce "Love On Top" açtım.

-Baby it's youuuu!!!" Ben söyleyip Asu'yu işaret ettiğimde o söyledi. Sırasıyla söylemeye başladık.

-You're the one I loveeee!!!!!"

-You're the one I need!!!"

-You're the only one I see!!!!"

-Come on baby it's youuuu!" İkimizin de söylediği kısımdan sonra güm güm sesleri duyunca telefonu kapattım.

Ses duvardan geliyordu.

-Çüüüşşş!Hoooop! Hobaaa! Yeter kardeşim, yeter beeee burada uyumaya çalışıyoruz!" Ben de Devrim veya Derin olduğunu düşünerek duvarın diğer tarafına daha da yanaştım. Çünkü yanımızdaki odadalar diye biliyordum.

Bu yüzden yumruğumla bir kaç kere vurdum.

-Bağıııır hadiiiiiii! Seen de söyleeeee!" Asu da gülerek yanıma gelip, vurduğunda karşı taraf bağırdı bu sefer.

-Ben sana şimdi bir söylerim!" İkimizin de gülüşmesi kesilirken diğer odadan çıkış sesleri geldi.

Bizim kapımız kibarca(!) yumruklandığında, Asu bana korkarak bakıp, telefonuna sarıldı.

Ben önemsemeyerek onu arkamda bıraktım ve kapıya yöneldim.

Kapıyı açtığımda karşımda öfkeden kıpkırmızı bir adam buldum. Esmer ve benden bayağı iri bir şeydi. Mavi gözleri öfkenin etkisiyle koyulaşmıştı.

Kaşları yavaşça çatılı halinden düzelirken bende kafamı 180 derece açıyla dikip, ki boyu uzun olduğundan bunu yapmam şart olmuştu, gözlerimi gözlerine dikerek ona baktım.

-Buyur?!" Seslendiğimde konuşmamı beklemediğinden uyanır gibi oldu, elini ensesine götürdü.

-Şeey...Iıı...Merhaba?" Sorgular gibi baktım ama konuşmuyordu ki gerizekalı!

-Beyefendi misafircilik oynamak için gelmediniz sanırım. " Merhaba, nasılsın, iyi misin, daha daha nasılsın, demeyecektik herhalde.

-Geliş amacınız nedir acaba? Ayrıca..Üstümü süzüp durmazsanız ekstra sevinirim!" Son cümlemi söylerken göğüslerime baktığı açıya eğilerek, gözlerinin önüne kafamı getirdim.

Ayıldıktan sonra sırıttı bir de.

-Kapıyı böyle açmamanızı söylemedi mi hiç biri? " Ağzımı açıp bir şey diyecekken, cevap başka yerden daha farklı geldi.