Tutkuyla Harmanlanmış Bedenler

4.8: "Kapan"

(Bölüm 4 Şubat 2017/ 01.21'de yayımlanmıştır.)

Acar DEVRAN'dan

-Acar biz ciddi ciddi kaybolduk." Elvin telefonunu çantasında ararken bir yandan bulunduğumuz sokağa değişik değişik bakıyordu.

İstanbul'u avucumun içi gibi bilsem de şuan bulunduğumuz yer hakkında hiçbir fikrim olmaması kaderin bir cilvesi olsa gerekti.

Ağabeyimi takip etmeye devam ederken aramıza giren bir grup yarışan arabalar yüzünden ağabeyimi ve bizimkileri kaybetmiş, yöneleceklerini tahmin ettiğim yola sürmüştüm.

Ağabeyim bir zamanlar yalnız ikimizin gittiği bir yere huzurlu diye bizi götürmek istemişti. Yolu o biliyordu, ben sadece yol boyunca uyuma ve işleri halletme durumunu gerçekleştiriyordum.

En son 4 yıl önce gitmiştik ve yolu tamamen unutmuştum.

Ama şuan İstanbul'da olduğumuzdan şüphe ediyordum.

İstanbul Karabayır'a mı düşmüştük amınakoyayım?

Elvin sağ demiş, ben sol düşünerek sola sapmıştım. Ve şimdi o kadar gidilen yol sonunda çıkmaz görünen sokaktaydık.

Saat 18.39 du ve telefonumun şarjı %4 gibi bir şeydi.

-Savaş ağabeyi arasana." Telefonumu elime alıp ağabeyimi aradım. Tek çalışta açtı:

-Oğlum neredesiniz siz?"

-Ağabey ben de anlamadım. Sizi takip ediyorduk bir grup it, araya girdi. Kaybettik. Neredesiniz siz?"

-Biz geldik dediğim yere. Butik oteldeyiz, navigasyona gir. Dediğim yeri yaz, bulursunuz." Dediklerini yaparak yol tarifini açtım.

Yola çıktığımızda, sokaktan geri geri çıkarak direksiyonu sağa kırdım.

Tarife göre dümdüz ilerleyip sola dönüp, biraz daha yol kat ettikten sonra sağa çevirdiğimde daha deminki sokaktan daha tekinsiz bir sokağa girdiğimi farkettim.

Bir şeyler yanlıştı.

Saat çoktan ilerlemiş 19.47 yi bulmuştu bile. Biz halâ yoldaydık.

Telefon tekrar çalınca Elvin açtı bu sefer. Biraz endişelense de belli etmemeye çalışıyordu.

-Ağabey biz yol tarifine uygun hareket ettik. Ama iyice kaybolduk." Bir süre dinledikten sonra Elvin:

-Sesini tam alamıyorum..." demişken telefon kapandı. Elvin gözlerini devirerek telefonu arka koltuğa attı.

-Şarj aletin yok mu güzelim?" Kafasını sağa sola salladı.

-Telefonumu da bulamıyorum Acar. Sanırım Savaş ağabeyler bizi almaya geleceklermiş. Yola çıkıyorlar. Arabanda araç takip sistemi varmış." Kafamı salladım aşağı yukarı.

Bunun dışında araba içinde ayrı bir GPS de bulunuyordu.

Ailece her türlü önlem alınırdı arabalar ve evler için.

Örneğin Elvinle tanıştıktan sonra Devran yalısında kendi odama özel yaptırdığım, bir panik odası bile vardı.

Bu sokaktan geri giderek çıkmak için dikiz aynasına baktığımda gördüğüm kalabalığa kaşlarımı çatarak bakmaya başladım. Kendi camımı açıp kafamı çıkardım.