HÜZNÜ SİYAH

19-Aşk Kadın

Yeni bölüm sizlerle keyifli okumalar dilerim. Bölümün sonundaki soruma yorumunuzla eşlik ederseniz beni mutlu edersiniz. Sevgiyle kalın **Özlem**

***İşte oradaydı en köşede arkası dönük masasında beyaz çiçek demeti vardı. Hüzün'ün kalbi atmıyor resmen göğsünü dövüyordu. Yavaş adımlarla masaya yaklaştı en yumuşak sesiyle "Merhaba" dedi Hüzün.

Uzun boylu kumral, bal rengi gözleri olan saçları özenle taranmış boğazlı kazağının üzerindeki kadife ceketi özenle seçilmiş oldukça yakışıklı bir adam duruyordu karşısında.

"Merhaba Hüzün" diyerek elini uzattı Siyah...***

Hüzün için zaman sanki zaman oracıkta durmuştu. Öylece karşısında Duran Siyah'ın yüzüne takılı takmıştı. Eli hava da asılı kalan Siyah yumuşak bir sesle "Hüzün" diye tekrar seslendi. Daldığı rüyadan uyandırılmış gibi zıpladı Hüzün .

"Beenn özür dilerim biraz şaşkınım da" elini Siyah'a uzattı dokunduğunda taş olacak gibi hissediyordu. 

"Beklettiğim için kusura bakma" dedi kendini toparlamaya çalışarak. Cafe de çalan şarkı, etrafın ambiyansı bir Türk filmi gibiydi resmen.

Siyah masada duran çiçek demetini alıp şaşkın şaşkın bakan Hüzün'e uzattı. "Bunlar senin için geçen sefer ki buluşma için bir özür çiçeği" dedi ve gülümsedi. 

"Lütfen otur ayakta kaldık. Bu kadar güzel olacağını tahmin etmemiştim" diye de ekledi cümlesinin sonuna.

Hüzün dilini yutmuş gibiydi olduğu durumdan mı? Karşısındaki adamın yakışıklılığından mı? Aşktan mı kala kalmıştı bilemiyordu. Sıcak birer çay söylediler ilk geldiklerindeki tutukluk ortadan kalkmış gibiydi. 

Masadan küçük kıkırdamalar geliyordu. Bir saate yakın birbirlerini tanımak adına sohbet ettiler. Hüzün hayallere dalmamak için arada kıpırdanıyordu. Ne çok yakışmıştı bal rengi gözlerine bu yeşil ceket.

 Artist gibi bir çocuk karşısında oturuyordu ama bir şeyler eksikti sanki aralarında oda zamanla düzelir diye düşündü Hüzün.

Hiç susmadan anlatıyor güldürüyordu Hüzün'ü  çay, kahve derken iyice birbirlerine ısınmışlardı. "Ne kadar güzel şiirler yazıyorsun Hüzün ama merak ediyorum sana bunu yazdıran sebebi" dedi Siyah.

"Yazarak daha rahat ifade edebiliyorum kendimi duygularım yaşıyor gibi akıyor kalemden."
Aslında Siyah'ın sormak istediğine cevap değildi bu. 

"Birine yazmıyorsun yani, sahipsiz o kelimelerin" diye biraz açmaya çalıştı.

Hüzün güldü "bir erkeğe yazmıyorum sormak istediğin buysa. Neden siz erkekler her güzel şeyin sizin için yapıldığını düşünürsünüz?" Diye sordu.

Hüzün'ün bu sorusu Siyah'ın kahkahalarla gülmesine neden oldu. "Öyle mi düşünüyoruz vallahi hiç farkında değilim ama şöyle bir tez sunabilirim. Sizler gibi güzellikleri hayat bize sunmaya başlayınca diğer küçük güzellikler de hakkımız gibi düşünüyor olabiliriz. Ama belirteyim ben düşünmüyorum" dedi Siyah sesindeki yumuşak ahenkle. Hüzün de gülmeye başladı.

Hüzün'ün geldiğinde hissettiği yabancılık hissi yerini huzura bırakmıştı. Sohbete dalan Hüzün arkadaşlarının onu beklediğini unutuvermişti. Birden aklına geldi "eyvah çok geç kaldım" diyerek toparlanmaya başladı.

"Dur sakin ol nereye geç kaldın? Ben bırakırım seni gideceğin yere" dedi Siyah Hüzün'ün telaşını seyrederken.

"Zahmet etme ben hemen bir dolmuşa atlar giderim. Arkadaşlarım okulda beni bekliyor, yakın bir arkadaşımızın doğum gününe gideceğiz lütfen kusura bakma kalkmam lazım" dedi Hüzün bir andaki telaşını affettirmek istercesine.