HÜZNÜ SİYAH

34-Süpriz-2-

Yeni bölüm sizlerle heyecan içinde okuyacağınız, kafanızda yeni soruların oluşacağı sürpriz sizlerle.  Bu son bölümlerin tadını çıkarın 😉**Özlem**

**Ayakkabılarını giyip hızlı adımlarla alt sokağa doğru yürümeye başladı Hüzün. Mustafa'nın arabası tamda oradaydı. Koşarak gitti arabaya ön kapıyı açıp "Günaydın Sevgilim"diye bindi arabaya.

"Günaydın tomurcuğum nasıl güzel olmuşsun böyle"diyerek hayranlıkla süzdü Hüzün'ü.

Bilmedikleri bir şey varsa oda uzaktan bir çift gözün onları izlediğiydi.**

Hüzün çantasını koymak için arka koltuğa döndüğünde bir buket gül ve bir kutu gördü. Heyecandan kalbi hızlanmıştı ne kadar güzel hediyelerdi.

"Çiçek ve çikolatamız nasıl?" Diye sordu Mustafa.

"Harika gözüküyorlar bayıldım"dedi Hüzün.

"Beraber yaptırmaya zaman harcamayalım diye düşünüp dünden sipariş verdim sabah aldım. Gittiğimiz yerde bunlara bayılacaklar"dedi Mustafa.

Hüzün o an çiçeklerin onun için olmadığını anladı. Bu çiçekler ve çikolata kutusu bugün gittikleri sürprize aitti.

"Peki nereye gidiyoruz"diye sordu buruk bir sesle Hüzün.

"Tanışalı uzun zaman oldu birlikteliğimiz başlayalı ise neredeyse iki ay onun için artık gitmemiz gerektiğini düşündüğüm bir yere götüreceğim seni." Dedi Mustafa ama ser verip sır vermedi.

Yola çıkmaya hazırlardı. Yol boyunca Mustafa arada Hüzün'ün elini tutup dudaklarına götürüyordu. Aşk sarhoşluğundan farkında olmadıkları bir şey vardı. Onların her hareketini izleyen birisi vardı ve mahalleden buraya kadar izlemişti.

Araba büyük bahçesi olan ahşap güzel bir evin önünde durdu. Demir kapının ardındaki güller ve çiçekler muhteşem gözüküyordu.

"Geldik hazır mısın?" Diye sordu Mustafa .

"Nereye geldik? Burası neresi? Kimin evi?" Diye sordu Hüzün.

Mustafa yönünü Hüzün'e çevirip ellerini ellerinin arasına aldı. "Burası benim büyüdüğüm ev ve içerideki ailem seninle tanışmak için sabırsızlanıyor" dedi.

"Olamaz bunun için çok erken, ben asla giremem içeriye! Bunu bana söylemen gerekiyordu." Dedi Hüzün endişe içinde.

"Sürpriz yapmak istedim kendini kasmanı istemedim, söz veriyorum her şey çok güzel olacak. Annem günlerdir bunun heyecanıyla hazırlanıyor üzmek ister misin onu?" Dedi Mustafa damarına basarak ikna etmeye çalışıyordu.

Biraz sızlanmanın ardından arabadan inmeye karar verdi Hüzün. Mustafa arka taraftaki çiçek ve çikolatayı alıp çiçekleri Hüzün'e uzattı.

"Bari söyleseydin de çiçekleri ben yaptırsaydım"diye isyan etti Hüzün.

"Merak etme bunlar onun en sevdiği güller canım, ne fark eder sen ben" dedi Mustafa ve Hüzün'ün elinden tutup bahçeye de açılan demir kapıya doğru ilerledi.

Kapıyı açıp bahçeye girdiklerinde muhteşem bir manzara karşıladı Hüzün'ü. Beyaz ahşap ev ve bahçedeki çiçekler muhteşem gözüküyordu. Merdivenlerden çıkıp tahta kapının üzerindeki kapı tokmağı ile kapıyı çaldı Mustafa.

Hüzün'ün kalbi yerinden çıkacak gibiydi utanmasa ağlayacak arkasına bakmadan kaçacaktı. İçinden Mustafa'ya saydırıyordu ama bilse kesin buraya gelmek için çok erken olduğunu düşünecekti.