Going to Hogwarts again

✔1✔

"Alice, wat moet ik aan" Ik sta in mijn hotelkamer. Zometeen ga ik naar Hogwarts. Na jaren vol worsteling weet ik dat ik het kan. Het is nu 10:00 uur. Over 5 minuten vertrekken we. Ik kijk om me heen, in mijn kamer staat mijn hutkoffer en op mijn bureau licht de wand die ik gisteren heb gekocht op de Diagon Alley. Bij de herinnering aan gisteren moet ik lachen. Iedereen die ons zag keek ons met open mond na. Met ons bedoel ik Bella, Alice; Rosalie en ik.

Ik hoor een geluid, langzaam draai ik me om. Ik zie Alice, "Alice Cullen dat duurde heel lang" Zogenaamd boos kijk ik haar aan. 'Sorry ik was aan het jagen, moet jij dat trouwens niet ook doen?' Een beetje beschuldigend kijkt ze me aan. Mijn ogen zijn donker goud. Ooit waren ze blauwgrijs en groen, nu niet meer. Nu zijn ze alleen zwart of tinten goud, ook kunnen ze rood worden. Maar dat laat ik nooit gebeuren.

"Ik red het heus nog wel tot Hogwarts," mompel ik opgelaten. 'Jaja' Alice kijkt me achterdochtig aan. Ik pak mijn wand en mompel : "aquamenti". Van het een op het andere moment is Alice kletsnat. Ik barst hard in lachen uit. Terwijl ik haar langzaam weer droog maak. Ik heb 2 verschillende gaven. Ik ben een mentaal en fysiek schild, en ik kan de elementen besturen. Komt soms wel van pas.

"Joanna, Alice komen jullie we gaan" roept Esmee. Snel hijs ik me in een jurkje en ren ik in vampiersnelheid de trap af. Beneden zie ik Nessie huilen, "Hey Nessie, wat is er?" Ik geef haar een knuffel. 'Ik wil niet dat je weggaat' mompelt ze. "Ik kom wel terug, maak je geen zorgen! Kom we gaan" ik pak haar hand en ren samen met haar richting King's Cross.

'Jo, waar moeten we heen' Nessie trekt aan mijn arm, we staan tussen perron 9 en 10. De rest van de familie loopt achter ons. Mijn uil Bloodfire maakt opgewonden geluiden. Ik heb hem Bloodfire genoemd vanwege zijn bloed rode veren. "Ness pak mijn hand" Renesmee doet wat ik zeg en ik trek haar mee richting de muur. 'Joanna!!!' hoor ik van mijn familie en van Renesmee. Ik negeer ze, op het moment dat we de muur moeten raken rennen we er doorheen. We staan op platform 9 3/4, allemaal families nemen afscheid van hun kinderen. Ik hoor de rest van de familie naar adem happen. Snel geef is ze allemaal een kus, Renesmee doe ik als laatste. "Ness, zorg goed voor de familie, zorg goed voor Alice, zorg goed voor Jacob, zorg voor iedereen. Ik hou van je," Ik druk nog even gauw een kus op Renesmees wang. Dan draai ik me om en loop ik in de richting van de trein.

Ik til mijn hutkoffer en Bloodfire in de trein en ga opzoek naar een lege coupé, uiteindelijk zie ik een coupé waar maar 3 mensen in zitten. Ik open de deur en kijk in het rond. "Sorry, mag ik hierbij komen zitten alles zit vol" vraag ik. 'Ja natuurlijk' zegt een meisje met een grote bos bruine krullen. 'Ik ben Hermione Granger, en dit zijn Harry en Ron,' ze wijst naar de twee jongens tegenover haar. "Ik ben Joanna Cullen, maar hier gebruik ik de naam Joanna Mountain" zeg ik. 'Waarom?' Vraagt de roodharige jongen, Ron volgens mij. "Omdat mijn echte naam Mountain is, mijn ouders zijn omgekomen in een auto ongeluk. Ik heb het overleeft maar zij helaas niet. Nu woon ik bij de familie Cullen, ik hou van ze maar ze zijn niet mijn echte ouders." 'Mijn ouders zijn ook overleden,' mompelt Harry. 'Ik ben Harry Potter, maar dat wist je waarschijnlijk al,' verbaast kijk ik hem aan. Harry Potter. Het komt me bekend voor, maar ik kan er niet op komen. 'Hoe oud ben je eigenlijk?' Vraagt Hermione. "17, maar ik ga naar mijn vijfde jaar." 'Waarom?' Hermione kijkt me geïnteresseerd aan. "Ik heb 2 jaar in coma gelegen na het ongeluk. Daardoor heb ik 2 jaar gemist. Daarom begin ik in het vijfde jaar" 'Oh dat spijt me voor je,' Hermione kijkt naar de grond, "geeft niet Lien jij wist het ook niet!" Ze kijkt gelijk wat blijer. We praten nog wat door, plots heb ik een idee. "Iedereen pak je robe, ik heb een idee." Als iedereen zijn of haar robe heeft zwaai ik met mijn wand. Gelijk hebben we onze kleding aan. Net optijd want ik zie Hogwarts al komen.

Als ik met Bloodfire en mijn hutkoffer uit de trein stap, zie ik Hagrid staan. "Joanna, nooit gedacht jou nog eens te zien" Hagrid stapt naar me toe. "Jij mot mee in de bootjes" Ik knik als teken dat het goed is, 'Hagrid, mag ik met haar mee' vraagt Hermione lief. 'Natuurlijk mag dat, Kommen jullie maar mee' We stappen met zijn tweeën in een bootje en varen over het zwarte meer naar Hogwarts.