✔95✔

854 48 10
                                    

'Wat?!' 'Hij komt morgen aan!' In paniek kijkt Sneep me aan. 'Maar dan moet er nog zoveel gedaan worden-!' 'Is al geregeld!' Onderbreek ik hem. 'Nu alleen nog wachten!' 'Oh ja dat is wel fijn! Ik neem aan dat de Orde er ook Is?' 'Ja de Wemel tweeling is er.' Sneep trekt bleek weg. 'George, hoe gaat het nu met hem?' Ik haal mijn schouders op. 'Niet perfect, maar dat komt door de oorlog, en niet door het vermiste oor.' Na die woorden grinnik ik. Even is Sneep stil, dan gebaart hij naar de deur. ' Je kan nu gaan. Ik regel de rest wel.' Ik knik en verlaat de kamer.

Ik ren naar de 7e verdieping. Het is al donker buiten, dus de avond klok is al begonnen. Terwijl ik wacht op de kamer van Hoge Nood ruik ik hoe de Kragges dichter bij komen. Ik kan nu niet veel meer doen. Ik fluister: 'niet te voorschijn komen!' En Ik draai me weer in de richting van Sneep zijn kantoor.

'Staan blijven, Mergel!' Roept Alecto. Ik draai me verveeld om. 'Wat doe jij nog op de gangen! De avondklok is ingegaan!' 'Ik kwam van professor Sneep?' Ik zeg het vragend omdat ik me afvraag of het wel een goed idee is om de waarheid te spreken.

'Je komt van de verkeerde kant!' Zegt Alexis ijzig. Oh ja! Shit.

Voordat ik kan antwoorden begint Alexis weer te praten. 'Je krijgt daarom straf! In de Grote Zaal, zodat iedereen je gil kan horen en kan komen kijken.' Zegt ze gemeen. Ik knik en loop met haar mee. Ze kan me toch niks doen. Hoop ik.

Bij de Grote Zaal aangekomen vuurt Alecto direct de Crusiatus Vloek op me af. Ik val gillend op de grond. Alexis doet ook iets met haar stok en het volgende moment knal ik met een onweerstaanbare kracht tegen de muur.

Mijn gezicht barst en direct speelt er een grijns om Alecto's mond. 'Dus je hebt wel zwakke punten?!' Zegt hij terwijl hij naar me toe loopt, voordat hij me kan aanraken "genees' Ik weer en spring recht. Maar voordat ik echt goed recht ben gesprongen, val ik weer gillend op de grond.

De deuren van de zaal gaan open en een aantal leerlingen stromen naar binnen. Het is het huis van Zwadderich. Great. Ik zie hoe Malfidus me minachtend aan kijkt.

Weer wordt ik tegen de muur gesmeten. Mijn vingers waren er niet op voorbereid, dus ik gil het weer uit. 1 van mijn vingers is afgebroken. Ik zit op de grond en achter mijn rug zet ik hem er weer aan. Binnen 5 seconden is hij geheeld.

Alecto richt zijn stok weer, maar ik laat dat niet toe. Ik schiet op hem af en pak zijn hoofd zo vast, dat ik makkelijk zijn nek om kan draaien. Alexis wil me weer vervloeken. 'Waag het niet!' Zeg ik boos. Dan draai ik me naar Zwadderich.

'Zien jullie nou waar jullie zijn?! Jullie kijken hoe een mede leerling wordt gemarteld! Ik heb altijd gezegd dat ik het niet erg zou vinden als mijn dochter er komt. Het zit tenslotte in mijn bloed, maar als ik jullie zo zie, dan denk ik dat ze beter in een andere afdeling kan, want ik wil niet dat ze op jullie lijkt!'

Alexis probeert nog steeds een gat te vinden in mijn verdediging. 'Alexis! Een spreuk en ik sleep hem het duister in!' Ik hoor hoe ze een stap naar achteren zet. Ik duw Alecto naar voren en schiet weg.

Bij de 7e verdieping houdt ik stand. Algauw verschijnt de deur en trek ik die open. Ik ren naar binnen en sluit de deur gauw. Dan kijk ik naar mijn vinger.

'Joanna, wat is er daarmee gebeurd?!' Ginny kijkt geschrokken naar de scheve vinger. Ja ik heb hem er verkeerd opgezet.

' De Kragges!' Ik pak de vinger vast en trek er heel hard aan. Je hoort een scheurend geluid en alle leerlingen deinzen achter uit.

Ik kreun van de pijn als de vinger verwijderd is van mijn lichaam. Daan Thomas kijkt me met grote ogen aan. 'Is dat-?' 'Jep, dit is mijn vinger!' Zeg ik terwijl ik er naar kijk. Gauw zet ik hem weer aan mijn hand. Nu wel op de goede manier. Nog steeds is het stil.

'Oké dat was raar!' Zegt de tweeling in koor. 'Ja! Ik wee-' in een klap ben ik stil. Het krijsende geluid dat ik ook hoorde in Zweinsveld, weerklinkt weer in mijn oren. 'Wat i-?' 'Ssst!' Zeg ik terwijl ik nog steeds luister.

Shit, dit is in Zweinsveld. Dat betekent dat Harry, Ron en Hermelien te vroeg zijn.

'Shit shit shit!' Zeg ik en iedereen kijkt me verbaasd aan. 'Wat?!' Ik negeer ze en kijk naar het schilderij van Ariana Perkamentus. Ze knikt naar Marcel en naar mij. 'Marcel, ga je mee naar Desiderius?' Vraag ik hem nog steeds de rest negerend.

'Wat ga je doen?! Het is gevaarlijk!' Zegt George boos. 'Nee! Het is gewoon veilig, ik leg het zo uit. Vertrouw me!' George knikt en stapt uit de weg. Ik trek Marcel richting het schilderij en open hem. Dan buig ik door mijn knieën. Marcel, maar ook de rest, kijkt me verbaasd aan. 'Spring!' Hij springt op mijn rug en ik schiet door de tunnel. Bij het einde laat ik Marcel weer eraf. Het schilderij gaat open en direct komen de geuren van Harry, Rob en Hermelien te voorschijn.

'Hermelien!' Ik knuffel haar direct. Marcel geeft Harry en Ron een mannelijke knuffel. 'Laten we gaan!'

Als we in de tunnel lopen, zie ik Harry verbaasd om zich heen kijken. 'Nee deze tunnel bestaat nog niet zo lang.-' nu gaat zijn blik naar mij. 'Het bestaat pas vanaf dit jaar, de kamer van Hoge Nood heeft er voor gezorgd.' 'Aha!' Zeggen Ron en Harry in koor.

Hermelien is stil en kijkt mij bezorgd aan. 'Wat is er allemaal gebeurd?' Vraagt ze terwijl haar blik van Marcel naar mij gaat. 'De Kragges, Alecto en Alexis, broer en zus, ze houden van straffen. Bij de meeste is hét fysiek, zoals bijj mij.-' 'maar mij gebruiken ze maar al te graag als speeltje voor de martelingen.' Voeg ik eraan toe.

'Dat is heftig!' 'Ja, de straffen waren aan het begin van het jaar het ergst, maar dat kan ook komen door onze grappen en de uit de hand gelopen grap....-' sterft Marcel wel. 'Voldie kwam persoonlijk naar Zweinstein om mij even te laten weten dat het onacceptabel was. Het was niet leuk, vooral niet omdat ik onder de zweren zat. Verbena, raad het niet aan.'

'Hij kwam persoonlijk naar school?!' 'Ja, of die keer dat Ginny en ik naar het schoolhoofd moesten en dat hij daar ook was. Hij kon bijna: 'Goodbye leven!' Zeggen toen hij Ginny bedreigde-' 'wat?!' Zegt Ron boos. '-Het was ergens haar schuld, ik bedoel wie zegt dan ook: 'wij zijn tenminste knapper dan jou!' Tegen de gevaarlijkste tovenaar van de tovenaarswereld?!' 'Ben trots op haar!' Zegt Hermelien met een grijns.

'Wat bedoelde je met een uit de hand gelopen grap?' Vraagt Harry. 'Een dooddoener was gesneuveld, en ik was in een slechte staat.' Zeg ik verdrietig.

Voor ze kunnen reageren komen we bij het einde van de gang. Marcel duwt het schilderij open.

'Jongens ik heb een verrassing!' Ineens klinkt er een opgewonden stem. 'Ik had gelijk! Ze zijn er!' Alice. Ik grijns naar Harry, Ron en Hermelien, die allemaal ook naar mij grijnzen.

We stappen uit hét portret, en iedereen begint te klappen. Dan komt Ginny aan rennen. 'Ze weten het! Ze weten dat jullie zijn gezien!'

✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔
Heeey,

Sorry dat ik zo lang niet geschreven heb. Stress met school.

Ik ben btw jarig vrijdag🤗💗! Dus dan publiceer ik ook.

Willen jullie btw dat ik de Slag om Zweinstein uit verschillende personen schrijf? Ik denk dat ik het wel doe😂 lekker vaag weer😂

Vote💗?

Xxx Jonna🍃💖

Going to Hogwarts againWhere stories live. Discover now