Going to Hogwarts again

✔26✔

Bij de rivier houdt ik stand. 'Oké wat ik je nou ga laten zien, weet niemand! Oke?' Mayce knikt. Ik moet nu voorzichtig zijn. Ik hoor namelijk hoe iedereen in het huis doodstil is geworden. Ik gebaar naar het water, dan naar het huis en als laatste naar mijn oor. Mayce knikt, ik pak zijn hand en spring in het water. Snel stuur ik bij de rand de rotsen opzij. We zwemmen erin, en ik hoor stemmen van boven. Ondertussen sluiten de rotsen en het water loopt weg. Vragend kijkt Mayce me aan. 'Hier is mijn geheime rust plaats. Het is bijna geluiddicht, dus niemand kan je horen. Ook zijn er verschillende in- en uitgangen. Zoals deze, die bij de grote boom, eentje in het huis, een in de grot en nog een paar. Er zijn verschillende kamers, slaapkamers, een woonkamer, een keuken, badkamer enzovoort. Ook zie van je van die richtingaanwijzers, die vind ik gewoon leuk.' Ik zie Mayce verbaasd om zich heen kijken. 'Kom' Ik pak zijn hand en trekt hem langs een bord met:

SLAAPKAMER ⬅

we komen aan bij de slaapkamer. Een groot hemelbed staat in het midden. Ook is er een groot flatscreen tv. Verlegen kijk ik naar de grond. 'Joanna, je slaapt niet' Is het enige wat Mayce zegt. Dan kust hij me, ik leun tegen hem aan. Door mijn gewicht, lekker als je een steen op je krijgt, valt hij op het bed. Ik steun op een arm om hem niet te pletten. Na een paar minuten laat ik me naast hem vallen. Ik probeer mijn ademhaling onder controlle te krijgen. 'Ik weet niet of ik het nu wil,' zeg ik en Mayce knikt. 'Het moet speciaal zijn.' Maakt hij af.

'Zullen we zo terug gaan? Ik heb honger.' Zegt Mayce na een tijdje. Ik knik en trek hem van bed. We lopen door de gang en gaan richting de controle kamer. Daar kunnen we alles boven de grond zien. Ik zie dat Emmet bij de grote boom staat en Alice bij de rivier. Oke we moeten dus door de slurf. Langzaam loop ik richting de slurf. 'Ik ben bijna jarig,' besef ik. 'Echt? Ik ook.' Ik kijk Mayce verbaasd aan. 'Je wordt dan toch 18,' zeg ik. Mayce schud zijn hoofd. 'Nee 17, ik ben een vroege leerling,' ik knik begrijpend.

We zijn aangekomen bij de slurf. Langzaam lopen we er doorheen. De rivier is ruim 45 meter breed, dus we moeten wel even lopen. Na een tijdje zijn we aan de overkant. We lopen richting het huis. Bij de uitgang zeg ik: 'Alohomora Totalus' er verschijnt een gat. Mayce en ik kruipen erdoorheen, en tot slot zeg ik nog een keer: 'Alohomora Totalus' het gat verdwijnt weer en Mayce en ik lopen naar boven.

'Esmee, is er eten voor Mayce?' Vraag ik als ik de keuken binnen loop. 'Ja hoor, hier is het.' Zegt Esmee. Dan stormt Alice binnen, 'Waar zijn jullie geweest?' Vraagt ze verbaasd. 'Gewoon een stukje wandelen.' Zeg ik schouderophalend. 'Maar ik heb jullie overal gezocht,' zegt ze verbaasd. 'Ik rook je wel maar kon je gewoon niet vinden' 'Tja, dat is jou probleem.' Zeg ik lachend. Alice' gezicht vertrekt. 'Je wilt het me niet zeggen,' zegt ze met een pruillip. Ik schud mijn hoofd, 'nee het is de enige plek waar ik nog rust heb. Het moest ergens zijn waar jullie alleen zouden komen tijdens de jach-' ik sla mijn hand voor mijn mond. Ik had het bijna verraden. Helaas heeft Alice het door, 'in de bergen!' Zegt ze met een glimlach, en ze schiet ervandoor.

Natuurlijk is er een in- en uitgang in de bergen, maar die kan alleen open met magie. Aangezien Alice geen heks is. Ook moest ik haar op het verkeerde spoor zetten. Nu ze in de bergen gaat zoeken, blijft ze weg bij de rivier.

'Joanna-' Mayce wilt het bestraffend zeggen, maar ik sla mijn hand voor zijn mond. Dan wijs ik naar mijn oor en dan wijs ik naar buiten. De rest van de familie zit op de veranda. Aan hun houding kan je zien dat ze luisteren. Ook Mayce kijkt even naar buiten, dan kijkt hij me weer aan en knikt. 'Ze kunnen ons horen,' zijn lippen vormen geluidloos de woorden. Ik knik. Dan krijg ik een idee, 'Kom, spring op mijn rug.' Mayce springt op mijn rug en snel naar buiten. Ik spring over de rivier en laat Mayce zakken. Snel laat ik me vallen in het gras. 'Ik ben gelukkig nu,' zucht ik terwijl ik mijn hoofd draai naar Mayce. 'Ik ook.' Ik buig mijn hoofd naar hem toe en kus hem. Na een tijdje trek ik terug en leg ik mijn hoofd op zijn borst. Zo blijven we liggen.

'Weet je wat ik net besef? Ik heb nog steeds niet gegeten.' Ik begin te lachen. 'Kom dan' zeg ik. Ik trek hem overeind en zet hem op mijn rug. We, of eigenlijk ik, rennen richting het huis. We lopen de keuken in en gaan aan tafel zitten. Esmee zet een bord lasagne voor Mayce neus. Hij ruikt er even aan en maakt dan een goedkeurend geluidje. 'Is het lekker?' Een glimlach verschijnt om zijn mond. 'Heerlijk,'

Terwijl we aan tafel zitten hoor ik de anderen praten. Na een tijdje hoor ik mijn naam vallen. 'En dan Joanna met Mayce.' Hoor ik Emmet zeggen. 'Ja, maar ze lijkt echt gelukkig,' zegt Bella. 'Maar ze wil hem veranderen, en seks,' Waarschijnlijk is het Carlisle. 'Dat heb ik met haar besproken, Carlisle. Ze wilt hem wel veranderen, maar twijfelde over seks. Tot ik haar gerust stelde.' Edward neemt het voor me op. 'Ik sta achter haar keuze,' zeggen Rose en Alice in koor. Er klinkt een zucht, 'ik ook, maar ik maak me gewoon zorgen. Jullie hoorde haar toch praten over die tovenaarsoorlog?' Er klinkt instemmend gemompel. 'Straks raakt ze Mayce kwijt door die oorlog, ik wil haar niet ongelukkig zien.' Ik hoor iemand heen en weer lopen. Het is Carlisle. Het valt een beetje stil. Hier en daar klinkt instemmend gemompel.

Mayce is ondertussen klaar met eten. 'Zullen we morgen richting Forks gaan?' Vraag ik hem. Hij knikt. 'Maar laten we dan nu gaan slapen.' Ik trek hem mee naar mijn kamer. Als we eenmaal liggen duurt het nog geen 10 minuten en Mayce is in slaap gevallen. Ik stap uit mijn bed en loop naar beneden. Tijd om te jagen.