Going to Hogwarts again

✔21✔

De drie dagen zijn voorbij gevlogen. Nu sta ik met Hermelien in de deuropening van het Grimboudplein. 'Pak mijn hand' zeg ik. 'Wat gaan we doen?' Vraagt Hermelien. 'We gaan verschijnselen. Het is makkelijk, pak mijn hand,' Hermelien kijkt nog 1 keer achterom, zegt gedag tegen iedereen. Dan pakt ze me hand. Ik denk aan Forks en aan de Cullens, dan verschijnselen we richting Forks. Voor mijn huis komen we te voorschijn. 'Misselijk' mompelt Hermelien terwijl ze voorover leunt.

De deur gaat open, en Alice schiet naar me toe en geeft me een knuffel. Ik voel Hermelien een beetje achteruit deinzen. Voorzichtig pak ik haar arm als teken dat het goed is. Ze knikt en blijft rustig staan.

Emmet komt ook naar buiten en zwaait met door de lucht. 'Hey zussie!' Roept hij vrolijk. Ik glimlach, daarna trek ik mijn neus op en kijk naar de deur. Renesmee.... en Jacob staan daar. Goh ik was bijna vergeten hoe erg hij stinkt. Snel glimlach ik naar ze. 'Joanna' hoor ik van achter. Ik draai me om en zie Esmee. 'Esmee' zeg ik opgetogen. Ook Edward en Bella staan nu in de deuropening. Zij komen gewoon langzaam naar ons toe lopen. Ik kijk om me heen, 'Waar is Rosalie?' 'Hier' hoor ik naast me. Snel omhels ik haar. 'Ik heb je gemist!' Mompelt ik in haar haar. 'Ik jou ook' zegt ze.

'Hum hum' zegt Hermelien op een Omberachtige manier. Ik begin te lachen. 'Lekker Lien....-' ik kijk mijn familie aan. 'Jongens... en meiden dit is Hermelien. Hermelien dit zijn Renesmee, Alice, Emmet, Bella, Rosalie, Edward en Jacob.' Zeg ik terwijl ik ze allemaal aanwijs. 'En dit,-' ik wijs naar Carlisle en Esmee. '- zijn Carlisle en Esmee. Dan besef ik iets , 'Uhm waar is Jasper?' 'Hij is jagen, hij zal zo wel terug zijn.' Zegt Alice. 'Over jongens gesproken, wanneer komt Mayce?' Vraagt ze. Ik gebaar naar haar dat ze het niet had moeten zeggen. Maar het is al te laat. 'Wie is Mayce?' Vragen Rosalie, Bella en Carlisle. Ik kijk richting de grond. 'Tja, Uhm het is een jongen?' Zeg ik vragend. 'Een mensen jongen? Ben je gek?' Vraagt Rosalie. 'Rustig het is niet dat ze al seks hebben gehad.' Zegt Alice. Boos kijk ik om en begin te grommen. 'Alice!' Ik zeg het hard. 'Seks?' Vragen Emmet en Hermelien tegelijk. Ik begin te zuchten. 'Weet hij wat je bent?' Vraagt Jacob voorzichtig.  Ik ben stil. 'Joanna' klinkt er van verschillende kanten. Ik knik langzaam. Sommigen zuchten, dan val ik uit. 'Jeetje, doe niet zo moeilijk! Met Bella was het toch ook niet erg! Daarbij ik hou van hem! En Alice heeft toch al toestemming gegeven dus ja! Niemand houdt mij tegen...' 'Met wat?' Vraagt Edward. Shit ik heb me versproken. Dan kom ik op iets. 'Ik het trouwens een Kind van de Maan ontmoet.' Zeg ik snel. 'Wat?' Hoor ik van verschillende kanten. 'Ja Remus Lupos!' Ik hoor Hermelien: 'Oh maar dat wisten we al,' zeggen. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Echt?' Vragend kijk ik haar aan. Ze knikt, 'Ja in mijn derde jaar heeft hij Harry, Ron en ik aangevallen. Het was niet zó bijzonder. Wat wel bijzonder was, was dat Peter Pippeling ontsnapte die avond. Geen pretje.' Ratelt Hermelien. 'Wacht Peter,' zeg ik. Hermelien knikt. 'Nee hè, ik was vrienden met hem, James, Lily en Sirius. Remus bleef altijd uit mijn buurt, dus ja.' 'Jij was vrienden met Harry's ouders?' Vraagt Hermelien verbaasd. Ik knik. 'Ja, met James en Sirius haalde ik die ene week allemaal grappen uit. Was grappig' 'Maar hoe kan Sirius je niet herkennen?' Vraagt ze geschokt. 'Perkamentus en ik hebben tegen Sirius gezegd dat er een tijdsspreuk op me is uitgesproken, daarom ben ik nog zo jong.' 'En hij geloofde dat?' Ik knik weer. 'Oké vreemd,' zegt ze.

'Zullen we anders naar binnen gaan? Daar zitten we wat lekkerder.' Iedereen knikt en schiet het huis in. Dan besef ik dat Hermelien er ook nog is. Ik schiet weer naar de deur en houdt doe voor haar open. 'Sorry' zeg ik. Hermelien begint te lachen en wuift het weg. Dan lopen we naar de zitkamer. 'Joanna nu mag je ons gaan vertellen over Mayce! Wij horen dit te weten.' Zegt Emmet met een vieze grijns. 'Dat jij nou zo graag wil dat iedereen weet wat jij met Rose doet, dat is jou probleem, maar ik hou dingen liever privé' Ik kijk toe hoe zijn grijns valt. In mijn ooghoek zie ik Edwards blik wazig worden. Snel duw ik mijn mentale en fysieke schild naar buiten. Grijnzend kijk ik hem aan. Hij komt weer terug in de realiteit en kijkt me aan. 'Als ik zeg dat ik dingen privé wil houden, dat betekent dan ook dat alles in mijn hoofd ook privé is.' Zeg ik tegen hem. Edward kijkt me grijnzend aan en haalt zijn schouders om. 'En daarbij Alice' haar brulbrief was al erg genoeg.' Bij die worden beginnen zowel Alice als Hermelien te lachen. 'Ja dat was hilarisch,' zegt Hermelien tussen het lachen door. 'Fantastisch! En Mayce' gezicht was echt goud waard' Ik stoot Hermelien zachtjes aan. Pijnlijk  wrijft ze over haar arm. Nou ja, ik dacht dat het zachtjes was.

'Jij weet wel over Mayce?' Vraagt Emmet teleurgesteld. Hermelien knikt zachtjes met haar hoofd. 'Ja Alice, Joanna, Renesmee en ik.' 'Hermelien!!' Roept Renesmee naar haar. 'Ik zat net lekker rustig, meng jij me even in het gesprek!' Ik grinnik. 'Oké ik zeg het wel,' geef ik me over.

'Het zit dus zo, ik had na dat Herfstbal ruzie met George, dus ik liep de leerlingenkamer uit. En toen rook ik Mayce...-' ik zie hun verschrikt kijken. '- Nee niet op die manier!' Zeg ik snel. 'Maar goed, ik ging met hem praten... Even tussen door, ik stotterde mijn eerste woorden!! Ik stotter nooit.
En toen vroeg Mayce op ik wilde ontbijten met hem, dus ik zei ja. Ik bedoel, wat kon er nou fout gaan.

Dus de volgende ochtend ging ik naar de Grote Zaal. Ik zag Mayce en hij kwam naar me toe. We gingen buiten op een kleedje eten, en hij had zelfs aan Perkamentus gevraagd of hij mijn 'dieet' mocht hebben. Het was super romantisch en zijn ogen.... OMG-' 'We willen niet je gevoelens horen, Joanna!' Zegt Emmet vrolijk en geïrriteerd te gelijk. 'Oh ja, nou George vervloekte Mayce en rende weg. Ik schoot in onze snelheid naar hem toe. Hij had het gezien. Ik had het weggewuifd, maar hij hield vol. Die middag was hij een boek aan het lezen over vampiers. En ja.... de volgende ochtend deed hij afstandelijk. Ik heb hem in het Verboden bos overhoord. Het enige wat ik kan zei was: 'Wat weet je?' En toen zei hij hetzelfde als jou, Bella. En toen kon ik hem niet negeren. En.... en-' ik staar dromerig voor me uit. De rest kijkt me verwachtingsvol aan. 'En nu zijn we samen!'