Going to Hogwarts again

✔17✔

De volgende ochtend kleed ik me snel om, in het jurkje van gisteren. Op een stuk perkament schrijf ik dat ik Mayce verwacht tijdens het ontbijt. Dit staat er letterlijk:

Hiii,
Als je dit leest ben je wakker!
Ik ben even naar de leerlingenkamer, ik verwacht je bij het ontbijt!♡
Xxx J.C

Snel loop ik richting de leerlingenkamer van Griffoendor. Het is nog best wel vroeg, namelijk 5:00 uur. Honderd meter voor de leerlingenkamer kom ik Mrs Norris tegen, de kat van Vilder. Als Mrs Norris hier is, dan zal Vilder vast niet ver zijn. Ik schiet weg en zeg het wachtwoord voor de Dikke Dame. Het portret draait open en ik loop gauw naar binnen. Snel ga ik voor de haard zitten en bedenk ik wat ik ga doen. Dan kom ik op een idee, ik ga naar Perkamentus om te vragen of ik even naar het Grimboudplein mag. Ik ren snel richting het kantoor van Perkamentus, op de vijfde verdieping zie ik Mrs Norris weer. Ik waag een sprong en spring in een keer naar de zevende verdieping. Dan ren ik door naar de waterspuwer. Snel zeg ik het wachtwoord en loop naar boven.

Voor de deur van Perkamentus' kantoor houd ik stand. Ik klop op de deur. Hij zal vast nog niet wakker zijn. Nadat ik 2 minuten voor de deur gewacht heb, besluit ik om terug te gaan. Ik heb me met omgedraait als de deur open gaat. 'Hallo Joanna, wat kan ik voor je doen op deze vroege ochtend?' Vraagt Perkamentus. 'Ik vroeg me af of ik naar het Grimboudplein zo mogen? Ik wil graag Sirius zien. Het is al zo lang geleden.' Perkamentus knikt en loopt naar de haard. 'Natuurlijk kan dat, ik kom met je mee' hij stapt in de haard, neemt wat brandstof in zijn hand en zegt: 'Grimboudplein 12!' Nadat hij verdwenen is stap ik snel de haard in en verdwijn ook.
5 seconden later rol ik uit de haard op het Grimboudplein. 'Wie is dat?' Hoor ik een bekende stem zeggen. 'Sirius?' Zeg ik vragend. 'Doe je stok weg ik ben het.' Ik sta op en veeg het stof van mijn kleren. Ik kijk recht in de bekende grijze ogen van Sirius Zwarts. 'Joanna?' Zijn stem klinkt onzeker. Ik knik voorzichtig. 'Joanna, waar heb je gezeten? Hoe ben je zo jong? Waarom heb je ons achtergelaten?' Ik wuif zijn vragen weg. 'Rustig! Ik leg het uit. Weet je nog van 20 jaar geleden dat ongeluk op Zweinstein?' Vraag ik. Sirius knikt voorzichtig. 'Dat ongeluk kwam door mij, bloed was overal, ik kon het gewoon niet meer. Nadat ik jou had verteld dat ik het was, behandelde je me als een monster. En dat meisje was ook nog dood, er was overal bloed en ik kon haar niet laten lijden. Het spijt me dat ik niks van me heb laten horen, maar het was het beste.' Sirius staart me nog steeds verdwaasd aan. Dus ik ga ik verder.

'Toen ik die week naar Zweinstein was geweest om te vragen aan Perkamentus of ik ooit weer op school mocht komen. vertelde dat ik er bijna klaar voor was. Toen ik weg wilde gaan zei hij dat het mocht en dat ik een week mocht blijven op Zweinstein blijven omdat de Cullens er niet waren. Ik bleef op Zweinstein en was direct beste vrienden met de jullie. Na een paar dagen kreeg een meisje een ongeluk. Bloed was overal. Ik kon me niet inhouden, daarom verloste ik jaar uit haar lijden door haar nek om te draaien.... Het spijt me' Even is Sirius stil, 'het is goed! Ik had waarschijnlijk hetzelfde gedaan.' Ik knuffel hem, 'Dankje'

'Hoe oud ben je nu? Je bent nog steeds zo mooi als vroeger.' 'Ahh kan Sirius het niet hebben dat ik nooit een van je meisjes was?' Ik zeg het spottend. 'Ik ben 17' 'Wat?' Verbaasd kijkt Sirius me aan. 'Ik ben 17' herhaal ik onverschillig. 'Perkamentus heeft een spreuk uitgesproken over mij waardoor de tijd niet veranderd-' ik wend me naar Perkamentus. '- doe het maar' Hij knikt en zegt: 'Avada Kadavra' de Vloek raakt me en Sirius roept: 'Neeeee'

'Sirius er is niks aan de hand kijk maar!' Zeg ik. 'Ik wil graag bij de Orde van de Feniks, en aangezien ik niet dood kan ben ik heel handig.' Sirius knikt voorzichtig, zijn mond hangt open. 'Hoe, hoe is dat mogelijk?' Vraagt hij verdwaasd.  'Tja, dat is voor jou een vraag en voor mij een weet.' Lach ik zachtjes. Sirius komt naar me toe, 'Oké you're in' Ik spring in de lucht yess! 'Joanna, de lessen beginnen over een uur. Oh en juffrouw Griffel zal je waarschijnlijk willen uithoren over het feit dat jou bed onbeslapen was vannacht' zegt Perkamentus. Ik weet zeker dat als ik kon blozen, dat ik nu knalrood was. 'Uhm ja, dat zal ze zeker' zeg ik zachtjes. Sirius gniffelt en snel stap ik terug in de haard. 'Perkamentus kantoor' Roep ik, en ik verdwijn in de vlammen.

Ik loop gauw naar de leerlingenkamer om me om te kleden en mijn boeken te halen. Daarna ren ik naar de Grote Zaal. Als ik daar aan kom tref ik Mayce aan bij de Ravenklauwers en Hermelien aan de tafel van Griffoendor. Ik loop naar Hermelien en glimlach naar Mayce. Snel ga ik naast haar zitten, ze buigt direct naar me toe en zegt: 'Waar ben je geweest?' Ik kijk haar aan, Harry en Ron luisteren ook mee. 'Nou gisteravond ben ik bij Mayce gebleven, en vanmorgen werd ik vroeg wakker, rond 5: 00 uur, en toen ben ik naar Perkamentus gegaan. Ik heb aan hem gevraagd of ik even naar het Grimboudplein mocht, dus ja toen ging ik daar heen.' 'Je hebt wat?' Vraagt Harry me. 'Ik ging naar het Grimboudplein om gedag te zeggen tegen Sirius. And guess what? Ik zit in de Orde' Ik fluister het zacht. Harry, Ron en Hermelien kijken me aan. 'Jij zit in de Orde? Zelfs ik mocht dat niet!' Harry kijkt teleurgesteld. 'Het verschil is dat ik 17 ben en jij 15,' zeg ik eigenwijs. 'Maar wij zitten ook niet in de Orde!' Mengen Fred en George zich. Ik haal mijn schouders op, 'tja jullie aanwezigheid is een verantwoordelijkheid van je moeder.' Fred knikt teleurgesteld, 'helaas wel'
'Maar goed de eerste 3 dagen van de vakantie ga ik met jullie mee, en daarna gaan Hermelien en ik voor de rest van de week naar mijn familie, de Cullens. Dus jullie zitten met kerst ook nog even aan mij vast.' Ik kijk ze lachend aan. 'Beter, dan kunnen we grappen uithalen.' Zegt George. 'Joanna? Alle informatie die jij krijgt in de Orde, vertel je dat ons ook?' Vraagt Ginny, die ook meeluistert. 'Ja natuurlijk, jullie zijn mijn vrienden.' Zeg ik. We praten nog wat door, tot Hermelien zegt: 'Zeg Joanna, moet jij niet nog iets regelen voor je dieet?' Ze bedoelt vast de jacht, mijn ogen zijn zwart, dus ik moet echt gaan jagen. 'Ja ik ga het tijdens de lunch pauze vanmiddag regelen.' De anderen kijken ons argwanend aan. Dat is maar goed ook, als ze zouden weten wat ik was, oehhh dat is niet goed.