I'm in love

~7~

Ik word zo gestrest dus ik app Ilse. Zij reageerde wel snel. We appen nog 15 minuten lang door en dan vind ze dat ik al genoeg Lucas om me heen heb gehad voor 24 uur dus dat ik even weg moet van huis. We spreken af bij het speeltuintje dichtbij de stad.

Ik loop naar beneden en zie mijn moeder boos voor mij staan. 'Jonge dame, je moet eens even iets uitleggen. Ik wou vandaag nog wat halen in de supermarkt en ik wou op de fiets gaan maar mijn fiets z'n ketting is eraf dus ik wou op jouwe. Maar ik kon hem niet vinden. Dus leg maar uit waar is je nieuwe fiets?' vroeg ze nieuwsgierig maart ook een beetje boos. Ze weet vast al wat ik ga zeggen. 'Ehm ja heel grappig verhaal' zeg ik. 'Kijk ik was dus aan het fietsen en het regende keihard. Dus ik ging onder een afdakje staan en zette mijn fiets neer om mijn jas goed dicht te doen. En toen zag ik een gedaante verderop. Ik keek de andere kant op en toen was mijn rode fiets weg.' Toen bleef het eventjes stil. 'Ben je boos?' Vraag ik om de ongemakkelijke stilte te verbreken.

'Ja, je had het wel kunnen vertellen. Maar ik kijk wel of ik een nieuwe fiets voor je kan regelen.' zegt ze bedenkelijk. 'Oké, ik ga nu weg maar ik moet dus lopend?' 'Ja dame, dat is mooi je eigen schuld!' zegt mijn moeder boos. 'Oké oké dan ga ik wel lopen.' zeg ik een beetje geïrriteerd aangezien ik zo ver moet lopen. Ik doe mijn jas aan en smijt de deur dicht.

Dit word wel een lange wandeling. Ik begin te lopen. Zal Ilse er al zijn? Ik pak mijn mobiel en zie dat ik inderdaad een appje heb van Ilse. ze is er al. Ik stuurde dat ik moest lopen omdat mijn fiets is gestolen en mijn moeders fiets daarvan de ketting eraf is dus dat ik moest lopen en dat het me speet.

*Oké zei ze waar ben je?*

*Ik ben bij de bakker.*

*Oh dat is nog wel een eindje!*

*ja inderdaad. Wacht ik kom je wel ophalen*

*Oké ,yes dan hoef ik niet meer zo ver te gaan lopen. Wat gaan we eigenlijk doen?*

*Ehmm kletsen met een smoothie?*

*Ja lekker!!*

Na even gewacht te hebben zie ik Ilse in de verte fietsen. Ik steek mijn hand op en ze ziet mij staan. Ze fietst naar mij toe en gebaart om achterop de springen. Ik spring achterop en we fietsen naar het winkelcentrum. Als we daar zijn bestellen we een smoothie en gaan zitten. We beginnen te kletsen over onze leventjes. Zij is dus ook verliefd. Op iemand die ze kent via voetbal.

'Leuk!!!!' antwoord ik. 'En is hij knap?' 'Zeker hij heeft bruin haar en blauwe ogen' zegt ze terwijl ze helemaal weg zwijmelt. 'Dat klinkt goed!' antwoord ik.

'En wat nu?' Vraagt Ilse als we onze smoothie op hebben en nadat we nog in paar winkeltjes zijn geweest. 'Laten we bij mij thuis lekker gaan bakken?' Stel ik voor. 'Een super idee! antwoordt ze enthousiast. We gaan nog even de supermarkt in om alle ingrediënten te kopen voor onze taart. We gaan een appeltaart maken hebben we besloten.

'Wat hebben we nodig?' Vraagt Ilse. ik kijk op mijn mobiel en lees hardop: '200 g boter, 200 g witte basterdsuiker, 400 g zelfrijzend bakmeel, 1 ei, 8 g vanillesuiker, snufje zout, 1,5 kilo zoetzure appels (geschild), 75 g kristalsuiker, 3 tl kaneel en 15 g paneermeel.' 'Oké zeg ze. 'Haal jij even de boter, basterdsuiker, kristalsuiker en vanillesuiker?' vraag ik aan Ilse. 'ja is goed.' en ze is al weg. Laat ik maar dan appels halen. Ik loop naar het begin en pak lekkere appels.

Maar dan zie ik Lucas en Daan de winkel inkomen.