I'm in love

~30~

Het is weekend! Eindelijk! Vandaag ga ik shoppen met Kyra! Daar heb k erg veel zin in. Even weg van hier, van huis. Ik werd vroeg wakker, omdat ik ook vroeg ging slapen. Ik bleef zo lang mogelijk op mijn kamer om mijn ouders te vermijden. Het lukt aardig. Ik ben ze tot nu toe alleen tegen gekomen in de keuken, want ja ik moet toch eten?!'

Maar ik voelde me schuldig tegenover Daan. Hij moet ook weten wanneer we weggaan. Daarom ben ik naar zijn kamer gegaan om het hem te vertellen, maar hij was er niet. Oh ja, hij heeft een voetbalwedstrijd! Bedacht ik me pas toen ik in zijn kamer was. Ik vertel het hem vanavond wel. Ik verlaat zijn kamer en maak me klaar voor het middagje shoppen met Kyra. Ik hoor mijn mobiel piepen. Ik loop ernaar toe en zie dat ik een berichtje van Kyra heb.

* Kom je naar beneden? Ik ben er al x K *
* Isg zie je zo x me *

Ik pak mijn jas en verlaat zonder nog een woord tegen mijn ouders te zeggen het huis. Ik loop naar beneden en zie Kyra inderdaad al staan bij haar fiets. 'Heyy.' Zegt ze als ze mij ziet. 'Haii.' Zeg ik terug. 'Ik kom net terug van boodschappen doen dus vandaar dat ik al hier was.' Zegt Kyra. 'Nu snap ik het!' Zeg ik lachend. Samen fietsen we naar het winkelcentrum. Ik vertel haar alles over mijn date met Lucas. Als ik vertel dat ik in het water ben gevallen, begint Kyra erg hard te lachen. 'Hoe krijg je het ook voor elkaar?!' zegt ze nog steeds lachend. Ik begin nu ook mee te lachen. Haat lach is zo aanstekend! Eventjes later parkeren onze fietsen bij de fietsenstalling als we daar zijn. We lopen verschillende winkels binnen en passen veel kleding.

Nu zijn we in de New Yorker en ik ben aan het kijken bij een rek met kleding. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik kijk om en zie een jongen staan die erg knap is, maar ik ken hem niet. 'Heyy.' zegt hij. 'Haii? Ken ik jou?' 'Misschien.' zegt hij mysterieus. 'Oké?' zeg ik een beetje ongemakkelijk. 'Hoe heet je?' vraagt hij. Wat moet ik hier mee? 'Ally, kom eens hier heen! Ik heb je mening nodig!' Roept Kyra vanuit een pashokje. 'Ally, je bent niets veranderd. Ik heet Lars.' zegt hij. 'Dat meen je niet?! Lars van de basisschool?!' Hij knikt en er verschijnt een lach op zijn gezicht. Hij komt naar mij toe en trekt mij in een omhelsing. Ik sta aan de grond genageld. Weet ik veel wat ik hier mee doen? 'Ally?' hoor ik Kyra weer roepen. Ik trek me uit de omhelzing en kijk hem even aan niet te weten wat ik moet zeggen. 'Ik... ik moet gaan.' zeg ik en ik loop weg van Lars.

'Waarom duurde het zo lang?' vraagt Kyra als ik haar heb bereikt. 'Je kent Lars toch nog?' Kyra knikt. Kyra kwam in groep 7 bij mij in de klas en sinds toen zijn we niet meer te scheiden. En haar heb ik verteld dat ik Lars leuk vond. 'Hij stond daar net mij te knuffelen.' zeg ik zachtjes. 'Wat?' zegt Kyra. 'Hij heeft je geknuffeld en jij deed wat?' 'Niets. Ik wist niet was ik moest doen!' 'Waar is hij?' vraagt hij aan mij. Ik wijs in de richting waar Lars mij net een knuffel heeft gegeven. Hij staat er nog steeds. 'Hij is knap!' is het eerste wat Kyra zegt als ze hem ziet. 'Wat?' zeg ik vol ongeloof. 'Hij is knapper geworden! Hij lijkt wel op een god!' zegt ze lachend. 'Stop met naar hem te kijken!' zeg ik nep-boos. Kyra lacht naar mij. 'Waarom is hij hier? Hij was toch verhuist?' vraagt ze aan mij. 'Geen idee.' zeg ik naar waarheid. 'Misschien is hij hier voor jou?'

'Leuk shirtje!' zeg ik om op een ander onderwerp te komen. 'All!' zegt Kyra. 'Ander onderwerp, alsjeblieft!' zeg ik streng. 'Oké!' zucht Kyra. 'Ik ga verder kijken naar kleding.' zeg ik. Ik draai me om en loop weg naar een kledingrek. Ik kan wel een broek gebruiken. Een witte? Of misschien toch een donker blauwe? 'Wat dacht je van deze?' hoor ik achter mij. Ughhh, wat moet hij toch van me! 'Lars, wat moet je?' vraag ik. Ik krijg geen reactie. Ik draai me om en zie Lars niet staan. 'Lucas? Wat doe jij hier?' vraag ik aan hem. 'Ik heb kleding nodig.' zegt hij. 'Oké.' zeg ik een beetje ongemakkelijk. 'Wie is die Lars waar je het over had?' vraagt hij. 'Ehmm, hij zat bij mij op de basisschool.' zeg ik. 'Hadden jullie...' begint hij maar ik val hem in de rede. 'Nou, we hadden kampi.' zeg ik zacht.

'Kampi?' vraagt Lucas. 'Dat betekend dat je alleen wat hebt op kamp en dan is het over.' zeg ik. 'Oh.' zegt hij. 'Maar ik vind hem niet meer leuk maar ik hou wel van jou!' zeg ik terwijl ik mijn armen om zijn nek heen sla. 'Ik ook van jou.' zegt hij en dan kussen we elkaar. 'Ally! Moet ik deze broek doen?!' roept Kyra. Ik en Lucas beginnen te lachen. 'Ik moet maar gaan.' zeg ik lachend. Hij knikt en laat me los. 'Tot morgen.' zeg ik tegen hem. 'Tot morgen.' zegt hij terug.