I'm in love

~11~

Als ik het schoolplein op fiets, gaat de bel en ik begin nog meer in paniek te raken. Ik ren zo snel mogelijk naar binnen en ren rechtstreeks naar het wiskunde lokaal. Ik heb namelijk geen tijd meer om mijn jas in mijn kluisje te doen. Niemand. Er is helemaal niemand meer op de gangen dus sprint ik als een gek naar de tweede verdieping naar het wiskunde lokaal. De leraar is de deur dicht aan het doen maar ik kom er net op tijd tussen. Hij kijkt mij raar aan maar ik negeer zijn blikken en ga op mijn plek naast Kyra zitten.

'Je hebt je verslapen hè?' vraagt Kyra. 'Nee, ik heb me niet verslapen. Ik dacht laat ik mezelf even en workout geven. Dan ga ik later naar school en moet ik hard fietsen en helemaal stressen! Ja! Natuurlijk heb ik me verslapen!' zeg ik. Kyra begint te lachen. 'Mevrouw Holloway, U komt net op tijd de les in dan moet U ook niet gaan kletsen.' zegt meneer Blok. 'Oké.' zeg ik ongeloofwaardig en ik rol met mijn ogen. Wat een sufferd! Ik let eventjes op en ga dan weer kletsen met Kyra. 'Mevrouw Holloway, wilt U deze som oplossen die op het bord staat.' klinkt de stem van meneer Blok. Ik kijk eerst hem aan en dan naar het bord. Ha! Die som is makkelijk zeg ik tegen mezelf. Hij wilt me vast voor schut zetten, omdat ik niet oplet. Let maar eens op! Ik loop naar het bord en schrijf de uitwerkingen en uiteindelijk het antwoord op. Ik loop naar mijn plek terwijl ik steeds meneer Blok aan blijf kijken. Een boze blik natuurlijk! Meneer Blok kijkt me vol verwondering aan. Dat had je niet verwacht, hè! zeg ik in mezelf. Nog steeds kijk ik hem aan en loop langzaam naar mijn plek.

Maar dan bots ik tegen iets op en val ik op de grond. 'Au! Kijk eens uit je doppen!' zeg ik terwijl ik op sta. Als ik sta kijk ik recht in de ogen. De mooiste ogen. O wacht! De mooiste ogen die me bekend voorkomen. Te bekend voorkomen. 'Lucas?' zeg ik met ongeloof. Omg! Wat ben ik dom! Dat ik tegen Lucas heb gezegd dat hij uit zijn doppen moet kijken! Wat ben ik toch stom bezig! 'Heyy, Ally. Sorry, ik kwam de deur binnen en toen botste ik per ongeluk tegen jou aan. Heb ik je pijn gedaan?' vroeg hij met zijn lieve stem en zijn mooie ogen. 'Ehmm nee, alles goed.' lieg ik, want ik voel een pijnsteek in mijn arm. Zo voorzichtig mogelijk ga ik met mijn hand naar mijn pijne plek op mijn arm. 'Ik heb je wel pijn gedaan, hè?' vroeg hij. 'Het is niet jouw schuld.' begin ik. 'Ik had voor me moeten kijken.' ga ik verder. Ik kijk hem schuldig aan. 'Meneer Jones, wat komt u doen hier?' vroeg meneer Blok.

'Ik kwam de boxen halen.' zegt hij en zijn aandacht gaat van mij naar meneer Blok. Ik wil niet nog meer domme dingen zeggen of doen dus besluit ik naar mijn plek te lopen. En ja hoor dan val ik. Waardoor? Ik heb geen idee. Ik kijk op en iedereen staat me aan te kijken inclusief Lucas en meneer Blok. Ughhh wat beschamend! Dan kijk ik beter om me heen. Verdomme! Die trut van een Luna heeft me laten vallen! 'Ally, gaat het?' 'Ja!' snauw ik Lucas af en zonder hem nog aandacht te geven kijk ik Luna boos aan. 'Heb je nu je zin?!' snauw ik in haar gezicht. 'Ally, gaat het?'  zegt ze plagerig en zachtjes zodat ik alleen het kan horen. 'Ja dus!' zeg ik en ik loop naar mijn plek. Nog steeds kijkt iedereen naar mij maar daar heb ik geen zin in, dus leg ik mijn hoofd op mijn tafel en sluit mijn ogen. Please, wees een nachtmerrie! Please, wees een nachtmerrie!

Maar nee, helaas is het geen nachtmerrie! TRINGGGGGGGGGGGGGGGGGG. De bel heeft me gewekt uit mijn gedachten en terug gebracht naar de realiteit. Ik pak snel mijn spullen, loop als eerste de klas uit en storm als een gekke de wc in. Ik kijk in de spiegel. 'Wat ben ik toch een kluns!' zeg ik hardop tegen mezelf. 'Misschien een beetje.' hoor ik een stem achter me. Ik draai me om en zie Kyra daar staan. 'Het is de eerste schooldag en het is nu al een ramp!' zeg ik en ik kijk Kyra aan. 'Kom maar, we moeten naar de volgende les. Je dag kan vast niet erger worden!' zegt Kyra.

Daarin had Kyra gelijk. De rest van de dag was normaal op de starende blikken van sommige mensen na dan. Ik heb jammer genoeg Lucas niet gesproken. Niet dat het vandaag nog handig was geweest maar hij denkt vast dat ik hem niet meer mag, omdat ik hem afsnauwde in de klas. Ughhh mijn leven is echt een zooitje!