~21~

1K 40 3
                                    

'Wat doet u hier?' vraagt de directeur aan de gene die ons gesprek heeft onderbroken. Ik draai me om en zie Daan staan. Er stromen weer tranen over mijn wangen. 'All.' zegt hij de directeur negerend. Hij loopt naar mij toe en slaat zijn armen om mij heen. Nu komt alles eruit. Het boos zijn over het verhuizen, de ruzie's, de foto en nog meer. 'Zou u weg willen gaan? Dan kunnen wij verder praten.' zegt de directeur tegen Daan. 'Het komt goed, All!' zegt Daan nog voordat hij het kantoortje verlaat. 'Ik stel voor dat jullie beiden naar huis gaan om uzelf om te kleden, intussen zal ik jullie ouders bellen over jullie onuitstaanbare gedrag.' Ik en Luna knikken en verlaten het kantoortje. 'Waarom?' vraag ik aan Luna. 'Dat weet je zelf prima!' zegt ze als ze heupwiegend weg loopt. Waarom denken mensen dat ik zo slim ben om alles te weten. Ik voel me nu echt dom, want ik heb geen idee waar Luna het over heeft of wat Kyra bedoelt met haar raadseltje.

Ik ga eerst nog even naar de wc, want ik moest de hele tijd mijn plas inhouden. Ik loop... nou ren de wc binnen en ik zie Kyra staan. Ughhh! Hier heb ik geen zin in. Net zo snel als ik de wc inkwam, verlaat ik de wc. Ik zag haar wel! Ik zag haar wel kijken naar het gevecht van mij en Luna. En wat doet zij? Niks! Helemaal niks! Als ze me niet had achtergelaten had die trut nooit een foto kunnen maken en had ik geen straf gegeven. Wat een vriendin is zij! Over vriendinnen gesproken, vanmiddag na school ga ik met Ilse afspreken. Ik moet haar alles vertellen! Ik moet haar zo wel nog even appen dat ik iets later kom aangezien ik moet nablijven.

Als ik voor de deur van mijn huis sta, doet een boze moeder de deur open. 'Wat denk je wel niet! Even lekker vechten op school!' roept ze boos. 'Die trut heeft het verdient!' zeg ik. 'Waarom heb je eigenlijk niet gezegd dat je onder de cola zat? Ik had je kunnen helpen!' 'Alsof jij zo eerlijk tegen mij bent!' roep ik nog voordat ik de deur van mijn kamer dicht smijt. Ik loop naar mijn kast en pak wat kleding. Eerst spring ik nog even snel onder de douche. Ik heb namelijk een wondje gekregen tijdens het gevecht en het zit op mijn wang! Ja op mijn wang! Ook heb ik wat schrammetjes op mijn armen die een beetje bloeden. Maar was het het waard? Ja, zeker! Ik heb laten zien dat je er niet makkelijk mee weg komt als je iets doet wat ik niet leuk vind. Verder heeft zij ook wondjes.

'Ally! Moet je niet zo naar school?' roept mijn moeder als ik de douche uit kom. 'Ja ik ga bijna!' roep ik terug. Ik kleed me aan en doe mijn haar een beetje fatsoenlijk. Ik haal mijn uitgelopen mascara van mijn wangen af en als laatste stuur ik nog een berichtje naar Ilse. Dan loop ik naar buiten, mijn moeder negerend. Ik pak mijn fiets en fiets langzaam naar school met zoals altijd muziek in mijn oren.  

Op school zijn de gangen leeg. Logisch! Iedereen zit in de les. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat mijn klas bij kunst zit. Dat is balen ik heb nog maar 10 minuten kunst! Na ja! Het was het wel waard. Ik loop naar kunst toe en doe de deur open. Iedereen kijkt naar mij. Duidelijk! Er is niet elke dag een gevecht op school! Moet je nagaan twee meisjes die vechten. 'Ga maar zitten.' zegt de lerares. Ik neem plaats naast Lynn. 'Heb je erge straf?' vraagt ze. 'Twee weken nablijven en ik en Luna moeten het plein schoonmaken.' Het schoolplein schoonmaken is denk ik het ergste! Niemand gooit daar iets weg waardoor dat lekker op de grond blijft liggen. En dat kunnen de mensen die straf krijgen opruimen. 'Dat is balen!' zegt Lynn en ik knik. Ik kijk de klas rond en zie dat ze weer met zichzelf bezig zijn. En natuurlijk kijkt Kyra mij aan. Ik wend mijn blik af en pak mijn schetsboek.

Dan gaat de bel en dat betekent pauze! In de pauze ga ik buiten zitten met Lynn op het bankje dat uitzicht heeft op de voetballende jongens. Ik eet mijn appel op en zit lekker te kletsen met Lynn. 'Hey.' hoor ik iemand zeggen. 'Hoi.' zeg ik tegen Lucas. 'Heb je veel straf?' vraagt hij. '2 weken nablijven en het schoolplein schoonmaken.' 'Dat is stom!' 'Ja' zeg ik kortaf. Lucas moet echt uit mijn buurt blijven! 'Ehmmm, kan ik je vanmiddag spreken?' ik kijk hem aan. 'Over Manouk?' Natuurlijk hij wilt het goed praten voor zijn vriendinnetje! Ik dacht het niet! 'Ik kan niet. Ik moet nablijven en dat ga ik afspreken. Verder ben ik erg druk.' zeg ik. Dat laatste zeg ik om hem duidelijk te maken dat hij uit de buurt van mij moet blijven.

I'm in loveDove le storie prendono vita. Scoprilo ora