I'm in love

~22~

De rest van de schooldag was wel oké, op sommige starende blikken na dan. Wat wel minder leuk was, was het nablijven! We moesten huiswerk maken en we mochten geen muziek luisteren en niet met elkaar praten! Hoe erg is dat! Voornamelijk het eerste! Daarna moest ik samen met die trut Luna het schoolplein schoonmaken. Ik negeerde haar bestaan volkomen! Dus ik ben erg laat klaar. Ik sta om kwart voor 6 voor de deur van Ilse. 'Wat heb jij op je wang?' vraagt ze als ze de deur open doet. 'Een wondje.' antwoord ik en ik loop naar binnen. 'Ja duh! Maar hoe heb je dat gekregen?' vraagt ze terwijl we naar haar kamer lopen. 'Leuke kamer by the way! Ik heb gevochten.' 'Waarom?' vraagt ze nieuwsgierig.

Als ik haar alles heb verteld, valt haar mond open. 'Jeetje! Die Luna is echt een trut!' zegt ze tegen mij en ik knik. 'En je weet niet waarom zij dat doet?' 'Ik heb werkelijk waar geen idee!' 'Ze is niet jaloers op jou, omdat jij sjans hebt met een jongen die zij leuk vind ofzo?' 'Nee, tenminste niet dat ik weet. Maar nu we het toch over de liefde hoe heet eigenlijk die crush van jou?' terwijl ik dit vraag kijk ik haar strak aan. Ik hoop zo dat het Daan is! Hoe leuk zal dat zijn! Ik zie haar wangen rood worden. 'Is het mijn broer?' vraag ik nieuwsgierig. Ze knikt langzaam haar hoofd. 'Jeeeeh!' roep ik blij. 'Heb je zijn nummer al? Zo niet ik kan het wel geven. Ik kan voor een date zorgen! Dan kan ik je helpen met je kleding, haar en make-up. Dan als de date is af gelopen vertel je hoe het ging en dan moet je vooral niet de details verget...' 'Adem!' wordt ik onderbroken door Ilse. Ik neem een grote hap adem. Dat had ik echt nodig! Ik word te snel opgewonden over iets.

'Ik heb niet zijn nummer en die zou ik graag van je willen!' onderbreekt Ilse mijn gedachten. 'Voor die date hoef je niet te zorgen dat komt wel zo op z'n tijd. En als het zover is mag je me niet helpen. Je moet me helpen! Ik heb dan zeker geen idee wat ik aan moet doen! En natuurlijk vertel ik je alle details als de tijd rijp is maar... vind je het niet gek?' het is even stil. 'Waarom zou ik het gek vinden? Ik vind het juist leuk!' roep ik enthousiast. 'En reken er maar op dat ik je ga helpen met het uitzoeken van je kleding!'

Na nog gezellig geklets te hebben, moest ik toch echt naar huis. Ik moet namelijk precies om kwart voor 7 thuis zijn. Ik zeg Ilse gedag en stap op mijn fiets zoals altijd met muziek in mijn oren. Wie zullen onze buren zijn? Daar dacht ik alleen maar aan op de fiets. Ik heb alle gekke mogelijkheden geprobeerd maar toch weet ik het niet zeker. Het begint langzaam te regenen. Fijn dit kan ik ook nog hebben! Gelukkig heb ik wel mijn muziek.

Oh, I've been shaking
I love it when you go crazy
You take all my inhibitions
Baby, there's nothing holding me back
You take me places that tear up my reputation
Manipulate my decisions
Baby, there's nothing holding me back

Ik zing lekker mee met het liedje van Shawn Mendes als ik aan de overkant iemand op een rode scooter zie rijden. Ik zie slechts een rood oppervlakte door de regen, maar ik weet zeker dat het een rode scooter is. Wat zou ik graag een rode scooter willen! Bijna en dan kan ik mijn scooterrijbewijs halen en hoef ik niet meer te fietsen. Snel fiets ik door naar huis. Zeik nat klop ik op mijn voordeur. Mijn moeder doet de deur open. 'Je had al 10 minuten thuis moeten zijn!' roept ze als ik de woonkamer binnen loop. 'Het regende niet dus ik deed er wat langer over!' zeg ik sarcastisch. Mijn moeder tovert een nep glimlach op haar gezicht. 'Ga jij je nu maar klaar maken voor het etentje! Over ongeveer vijf minuten zijn ze hier!' zegt mijn moeder.

'Vijf minuten al!' roep ik nog voordat ik weg sprint naar mijn kamer. Ik moet nog douchen, mijn haar föhnen, mijn make-up doen en ik moet me natuurlijk aankleden! Hiervoor heb ik echt een persoonlijk record voor nodig als ik om 7 uur klaar wil staan. Ik haal mijn make-up van mijn hoofd af. Mijn mascara is onder andere uitgelopen. Daarna ik spring zowat uit mijn kleding en spring onder de douche. Er was niet alleen regen maar ook wind, waardoor er allemaal blaadjes in mijn haar zitten. Fijn! Mijn haar is gewassen dus spring ik de douche uit en schiet als het ware in mijn kleding. Als ik bezig ben met mijn make-up hoor ik de bel gaan. Sh*t! Ik ben langzaam. Vergeet dat persoonlijk record maar! Ik doe snel mijn make-up zo fatsoenlijk mogelijk op mijn hoofd en spuit nog een lekker luchtje op. Laat dat föhnen maar zitten! Dat red ik nooit! Ik maak zo snel als ik kan twee invlechten in mijn haar en dan ben ik klaar.

Ik verlaat mijn kamer en loop vervolgens naar de woonkamer. Ik zie een echtpaar en een klein meisje zitten. Oké ! Dat is het laatste dat ik had verwacht. Ik had gehoopt dat er iemand van mijn leeftijd er zou zijn. Dan zie ik dat er nog drie plekjes vrij zijn. Eentje is voor mij en de ander is voor Daan maar de ander? Ik zou het niet weten. 'Sorry, ik ben iets later. Ik kom net uit die regenbui dus ik moest me nog even opfrissen.' zeg ik als ze mij opgemerkt hebben. 'Ik ben Alyy.' zeg ik vervolgens. 'Ik ben Manon.' zegt de vrouw. 'Dat is mijn man, Eden.' zegt ze terwijl ze naar een wat mollige man wijst. 'En dat is Yve.' zegt ze wijzend naar het meisje van ik schat 8 jaar. 'Oh ja, mijn zoon die komt zo die is ook ietsjes later.' Zegt ze. 'Daan is ook iets later. Hij heeft voetbaltraining.' zegt mijn moeder. Ik knik en ik neem plaats op één van de drie overgebleven stoelen en begin een gesprek met Yve.

We zijn gezellig aan het kletsen als de bel gaat. Het is vast Daan. Ik loop naar de deur en doe de deur open. Nu sta ik daar aan de grond genageld. Dit kan toch niet?