I'm in love

~38~

'Gaat het nu al weer een beetje met je?' vraagt Lars aan me. Ik zit in de meiden wc in de Macdonalds. Op de grond. Te huilen. Ik knik met mijn hoofd. 'Die rotzak!' zei hij boos. 'Hij gaat het zomaar uitmaken! Wat een idioot!' 'Is hij op iemand anders verliefd?' vraag ik aan niemand in het bijzonder. 'Ik heb hem vijf dagen niet gezien, dus dat zou goed kunnen!' zeg ik verdrietig. 'Niet zo denken! Hij mist wat als hij het uitmaakt met jou! Wie wil jou nou niet?! Wat een idioot!' zegt Lars boos. 

Pas nu dringt het dat ik op de grond zit in de Macdonalds. In de meiden wc, huilend. Met Lars die mij troost. Mijn soort van ex! 'Ehmmm... ik moet gaan.' zeg ik en ik sta op. Ik zie dat mijn ouders en Daan al een tafeltje hebben gevonden. Ik veeg nog even met mijn vinger mijn uitgelopen mascara onder mijn ogen vandaan. Waarschijnlijk helpt het niet, maar toch hoop ik dat ze niet hebben gezien dat ik heb gehuild. Ik heb er geen zin om over te praten. Ik neem plaats naast mijn moeder en begin te eten. Ik krijg nauwelijks een hap door mijn keel. Ik zie Daan mij aankijken. 'Heeft Lucas het uit gemaakt ofzo? Je kijkt zo verdrietig!' zegt hij lachend. Maar zijn gezichtsuitdrukking veranderd al snel als hij ziet dat er tranen over mijn wangen stromen. 

'Is het uit?' vraagt hij. Ik knik en moet harder huilen. Mijn moeder slaat een arm om mij heen. 'Waarom?' vraagt ze. 'Geen idee.' weet ik nog net uit te brengen. 'Het is vast een grapje!' zegt Daan. Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Altijd als ik met hem ben, praat hij altijd over jou! Heel vervelend!' zegt Daan. Misschien is het wel een grap? Ik pak mijn mobiel en ga naar de chat van Lucas. 

*Het is uit*

*Is het een grap?*

Ik hoop dat het geen grap is. Als dat zo is, word ik wel boos op hem. Maar ik denk dat hij het meent. Hij maakt nooit dit soort grapjes. Maar dan ook echt nooit!  Ik eet mijn eten op en dan lopen we naar de auto. Ik zot net in de auto en ik voel mijn mobiel trillen. Ik weet niet hoe snel ik mijn mobiel moet pakken! Ik pak mijn mobiel uit mijn kontzak en ontgrendel mijn mobiel. 

*Het is uit*

*Is het een grap?*

*Nee*

Mijn hart breekt in nog meer stukjes. Hij is nooit zo droog als we praten. Meestal komt er wel een emoji bij of op z'n minst een uitleg. 

*Het is uit*

*Is het een grap?*

*Waarom?* 

We lopen de flat binnen. Mam doet onze voordeur open, maar mijn aandacht gaat naar de deur ernaast. Moet ik aanbellen? Ik wil wel een uitleg. 'Kom je?' vraagt Daan vanuit de deuropening. Ik knik en loop naar binnen. Ik geef hem mijn mobiel. Hij leest de berichtjes die ik en Lucas uit hebben gewisseld. Hij kijkt mij medelevend aan. 'Hij heeft je laatste berichtje gelezen. Maar..' 'Maar?' vraag ik. 'Hij negeert het.' zegt hij. Ik word er spontaan boos van. Wat denkt hij wel?! Ik heb een uitleg nodig. Waarom? Waarom nu? We hebben elkaar vijf dagen niet gezien. En toen hij dacht dat ik ging verhuizen, hield hij nog van mij, denk ik. 

'Wie is Lars?' vraagt Daan. Mijn wangen worden rood. Ik pak mijn mobiel uit zijn hand en loop naar mijn kamer. Ik zie er niet uit! Mijn haar zit in de war en mijn mascara zit overal behalve op mijn ogen. Ik besluit een douche te nemen. Ik zet een muziekje op en ga onder de douche staan. Ik zing luid mee. Niet lang daarna stap ik onder de douche vandaan en doe ik mijn pyjama aan. En ook doe ik mijn dierenpak aan. Ik borstel mijn natte haar door en maak twee invlechten. Dan pak ik mijn laptop en start netflix op en loop dan naar de keuken. Ik pak een zak chips. Ik ben echt een vreetzak.

Dan loop ik terug en nestel me op mijn bed. Ik trek de zak chips open en start een film op. Ja, ik kom net van de Macdonalds vandaan. Maar het vult niet zo erg dus vandaar de chips! 'Wat een klootzak!' klinkt het door het huis. Niet lang daarna doet Daan mijn kamerdeur open en loopt naar binnen en gaat naast mij op bed zitten. 'Hij wilt het niet zeggen!' zegt hij. 'Wat? Ik snap het niet!' zeg ik. 'Niet boos worden, oké?' vraagt hij. Ik knik zwijgend. 'Ik ben net bij Lucas langs geweest..' 'Daan!' roep ik en ik sla met een kussen tegen zijn hoofd aan. 'Je zou niet boos worden!' zegt hij nep-boos maar dan barst hij in lachen uit. 'Ik ben dus net bij Lucas langs geweest en ik vroeg me af waarom hij het had uitgemaakt aangezien hij jou negeerde. Ik vroeg aan hem waarom, maar hij zei dat hij het niet wilde zeggen. Ik had hem bijna geslagen als zijn vader niet zijn kamer binnenkwam.' 'Daan ik had het ook zelf kunnen doen!'