RESET

Chapter 92 - Teardrops

DAHYUN'S POV :

Nang mawalan nang malay si Sana, Agad ko na siyang inalalayan at inisakay sa kotse .

Nagmadali na ko sa pagmamaneho para naman maasikaso ko na siya sa bahay naming dalawa .

"Sana , Sandali na lang"

Nang marating namin ang bahay , Nakita ko sa wallet niya ang susi kaya naman nabuksan ko ang pintuan .

Habang inaalalayan siya , Naramdaman kong nagkaroon siya nang malay.

"Da--Dahyun, Run" Mahinang sabi niya.

"Sana , Don't Worry . Ligtas na tayo"

"Sorry , It's my fault" Rinig kong sabi niya .

Agad ko na siyang iniupo sa sofa . Kukuha sana ko nang bowl na may tubig at towel para asikasuhin siya kaso bigla niya kong hinawakan sa kamay.

"Don't't leave me" Mahinang sabi niya kaya naman naupo na muna ko sa tabi niya.

"Hindi na kita iiwanan"

"Akala ko hindi na ulit kita makikita . Akala ko hindi na ulit kita makakasama" Sabi niya nang nakayuko.

Alam kong lasing na siya at pagod na pagod na . Pero , Ramdam ko parin yung pagka-sincere niya sa mga sinasabi niya.

"Sorry , Hindi kita nagawang samahan sa mga panahong kailangan mo ko . Sorry , Hindi kita pinaniwalaan . Hindi ko pinaniwalaan yung sinasabi ng puso ko . Sorry , Hindi ko natupad yung pangako kong hindi ako aalis sa tabi mo . Nagawa parin kitang iwanan sa kabila ng pagtitiis mo para sakin"

"Da--Dahyun, Ang mahalaga ay mapasaya kita" Sagot niya.

"Pangako , Ako naman ang babawi sayo ngayon . Hindi na kita iiwanan . Ipapakita ko sayo kung gaano ka ka-importante sa buhay ko . Papatunayan ko sayong mahal na mahal kita"

"Mahal kita" Sagot niya sakin . Agad ko siyang niyakap nang mahigpit .

"I love you" Naramdaman ko na lang na nawalan na ulit siya nang malay kaya naman dahan-dahan ko siyang ihiniga sa sofa .

Pinagmasdan ko siya at napansin ko ang pagbasak ng luha niya .

Sa katunayan, Kasalanan ko kung bakit nasasaktan siya nang ganyan . Kasalanan ko kung bakit ang dami-dami niyang paghihirap na pinagdaanan.

Agad ko na siyang inalagaan at inasikaso . Kumuha na muna ko ng kumot at unan para sa kanya .

"Sana, Simula ngayon hindi mo na kailangang magtiis pa . Nandito na ko at sisiguraduhin kong magiging masaya na ulit tayo" Umayos ko na muna ang buhok niya't hinalikan na lang siya sa noo .

Pumunta na muna ko sa kusina para ayusin ang mga gamit doon . Nang buksan ko ang ref, Sobrang daming pagkain ang nakalagay sa loob . Kumakain pa ba siya nang maayos ? Siguro nung mga panahong iniwanan ko siya, Hindi na siya kumain nang maayos . It's all my fault .

Matapos linisin ang kusina , Yung kwarto naman namin ang nilinis ko . Habang naglilinis, Naaalala ko kung gaano kami kasaya noon .