Soufiane & Hanane

Deel 9

"Nee sorry" zeg ik. "Hoezo niet?" "Wat zou jij doen als je zusje in de auto van een jongen stapt?" En kijk hem vragend aan.

Slimme meid denkt Soufiane. "Ben ik een vreemde van je dan?" Zegt hij. "Nee maar geen familie" zeg ik.

"Kom gewoon een meisje zo laat op straat laten is niet goed" en kijkt me smekend aan.

"Nee ik ga niet mee" zeg ik zacht. "Pff wat ben je moeilijk" en hij zuchtte het uit, even zag ik teleurstelling in zijn ogen .

"Dan loop ik wel met je mee naar huis" "mij best" zeg ik nuchter.

We liepen naast elkaar in de stilte en in het donker, we spraken geen woord.

"Hoezo doe je eigenlijk zoveel moeite voor mij?" Vraag ik nieuwsgierig. Hij kijkt me doordringend aan waardoor ik me ongemakkelijk voel.

"Dat ga je ooit te weten komen Hanane" zegt hij koel. "Ooit..."
Vervolgt hij.

"Ehm oké" en kijk weer voor me. Wanneer we bij mijn huis zijn aangekomen neem ik afscheid van hem.

En scheiden onze wegen..

Wanneer ik thuis aankom zie ik mijn moeder al rustig koken.

"Waarom zo laat?" Vraagt ze. "Oh ja de bus was wat later" zeg ik in de hoop dat ze niet gaat doorvragen.

En gelukkig doet ze dat niet.
"Hmm" zegt ze ongelovig.

Ik spint naar boven naar mijn kamer en doe mijn pyjama aan en doe mijn haar in een slordige vlecht.

Helemaal mooi.

Ik verricht de gebeden die ik gemist heb en sprint vervolgens terug naar beneden.

"Dek je de tafel even?" Vraagt me moeder. "Tuurlijk mama".
Ik neem de borden en bekers van haar over.

"Wat eten we vandaag?" Vraag ik. "Tajine" "Yess".

Ik hou van Tajine.
Love

Nadat we klaar zijn maak ik alles schoon en was ik alles af en ga weer naar boven.

Ik word gebeld door een onbekend nummer..

"Pfff..

"Hallo?" Ik hoor enkel ademhaling en wat geruis. "Oké doei".

En hang geïrriteerd op.

De volgende ochtend.

Bzzt..bzzzt..Bzzt..

Uff naar school. Ik haat school maar ik heb een diploma nodig.
Ik verricht de wassing en het gebed en doe wat concealer op en mascara.

Ik loop naar de badkamer en pak een zwarte broek met een witte hoodie en mijn witte schoenen.

Ik wil nieuwe kleren maar het geld heb ik niet.
Het leven is zoals het is.

Ik doe mijn haar in een hoge staart en loop naar beneden toe en tref mijn moeder.

We kletsen wat en ik pak snel een appel en neem afscheid.

In de bus luister ik naar het liedje van Lijpe - Eng.

Harde woorden.. en heel diep.

Wanneer ik ben aangekomen zie ik de 3 meiden weer. Dit word een lange dag mensen.

"Daar hebben we de arme meid weer" ik negeer ze en been mijn weg naar binnen.

"Wie negeer jij?" En voel hoe iemand mijn pols vastpakt.

Ik kom oog in oog met Dounia.

"Jou?" Zeg ik. Ze spreid haar ogen open doordat ik haar zojuist tegensprak.

Is ze niet gewend maar ik leer haar wel hoe ze met me om moet gaan.

En ik grijns in mezelf.

"Wat zei jij zojuist tegen mij?" En kijkt me boos aan. "Ga weg" zeg ik kil.

Ze ziet me donkere blik en loopt heupwiegend weg met haar medesletten.

"Schat!" En voel hoe ik word geknuffeld van achter. "Hee Yasmine!" En ik knuffel haar terug.

"Hoe gaat het?" "Goed jij?" "Alhamdoelilah" "Mooi zo".

We lopen de wiskunde les in en hebben veel lol samen.

"Hoe is het tussen jou en Oussama?" Vraag in de pauze met een halve appel in mijn mond. "Goed" glimlacht ze breed. "En jij?" En kijkt me aan.

"Niks" "Wat?" "Precies niks".

"Hebben jij en Souf niks?" "Nee maar hij doet wel raar" "Misschien vind hij je leuk?" En wiebelt met haar wenkbrauwen. "Nee joh" zeg ik.

"We will see" en ze kijkt grijnzend weg.

--

Salam lieve dames.

Ik plaats niet veel delen laatste altijd doordat ik op vakantie ben naar ... MAROKKO 🇲🇦

Ik schrijf nu alvast veel delen zodat ik die kan publiceren in Nederland.

Dat jullie het alvast weten! 💋

Fijne vakantie iedereen!

X